Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Ο σωστός τρόπος εκτέλεσης των διαλειμματικών προπονήσεων!

Η γνώση και η κουλτούρα στο τρέξιμο τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί στον μέγιστο βαθμό, αλλά κάθε λίγο και λιγάκι μου συμβαίνει να ακούω στις καθημερινές συναναστροφές  μου με δρομείς το εξής: “Μου είπαν  ότι οι επαναλήψεις εάν δεν γίνονται στην μέγιστη ταχύτητα δεν έχουν κάποιο προπονητικό αποτέλεσμα”. Η αντίληψη αυτή είναι εσφαλμένη. Η διαλειμματική προπόνηση εξυπηρετεί την βελτίωση σε διαφορετικές ταχύτητες. Υπάρχουν λοιπόν διαφορετικές μορφές επαναλήψεων που ο αθλητής αναπτύσσει διαφορετικές ταχύτητες  (την μέγιστη ταχύτητα ή την αντοχή στην ταχύτητα). Σύμφωνα με το ποια ταχύτητα θέλει ο αθλητής να βελτιώσει, ακολουθεί διαφορετικούς ρυθμούς κατά την διαλειμματική προπόνηση.

 

Για παράδειγμα, οι επαναλήψεις των 1.000, 2000, ή των 3.000 μέτρων εξυπηρετούν την βελτίωση της λεγόμενης  MLSS (Maximal Lactate Steady State), η αλλιώς την ικανότητα των μυών να παράγουν - αλλά και να μεταβολίζουν - μια ποσότητα γαλακτικού οξέως τόση ώστε να τους επιτρέπει να τρέξουν για 50-60 λεπτά στον μικρότερο δυνατό χρόνο. Συνεπώς αυτές οι επαναλήψεις  δεν πρέπει να γίνονται στην μέγιστη ταχύτητα,  γιατί η συνολική χιλιομετρική απόσταση  που θα μπορούσε να κάνει ο αθλητής θα ήταν μικρή και δεν θα επέτρεπε στον αθλητή να βελτιώσει την MLSS.

 

Μετά από μια η δυο επαναλήψεις, ο αθλητής θα αναγκαστεί να διακόψει την προπόνηση εάν πηγαίνει με την μέγιστη ταχύτητα γιατί η ποσότητα του γαλακτικού οξέως θα ήταν πολύ υψηλή και δεν θα μπορούσαν να το μεταβολίσουν οι μύες του. Το να τρέξει  2 × 2.000 μέτρα στην μέγιστη ταχύτητα και μετά να σταματήσει δεν εξυπηρετεί. Αντίθετα το να κάνει  4 × 2.000 μέτρα και να τελειώσει έχοντας τόσες δυνάμεις ώστε να μπορούσε να κάνει τουλάχιστον άλλη μια επανάληψη είναι μια εξαιρετική προπόνηση.

 

Ανάλογη εκτίμηση πρέπει να υπάρχει και για τις επαναλήψεις των  200, 300, 400 η 500 μέτρων, που είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη  του VΟ2max (Mέγιστη Πρόσληψη Οξυγόνου) για τις οποίες ισχύει πάντα η αρχή του να προσπαθούμε να κάνουμε κάποια επανάληψη παραπάνω με διάλειμμα, ίσως ακόμα και ένα λεπτό, και όχι λίγες επαναλήψεις στην μέγιστη ένταση!

 

Γιάννης Δαγκόγλου

Γιάννης Δαγκόγλου

 

Γεννήθηκα στην Πάτρα και ασχολήθηκα με τον στίβο από την ηλικία των 12 χρόνων. Υπήρξα αθλητής στους δρόμους μεγάλων αποστάσεων με καλύτερες επιδόσεις:

1500 μ. 4:02’’ (κατηγορία Εφήβων)

5.000 μ. 15:12’’ (κατηγορία Εφήβων)

10.000 μ. 32:50’’ ( κατηγορία Νέων)

Μαραθώνιος 2.30:17’’.

Αποφοίτησα από το Τ.Ε.Φ.Α.Α. του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1991 με ειδικότητα στους δρόμους.

Έχω παρακολουθήσει την σχολή προπονητών της Ιταλικής Ομοσπονδίας Στίβου (F.I.D.A.L.- Formia 2001).

Έχω συμμετάσχει σε προπονητικά καμπ του βάδην ( 2005 και 2006 Montescaglioso Bari Ιταλία ).

Είμαι από το 2005 Διδάκτορας της Εθνικής Γυμναστικής Ακαδημίας της Σόφιας (Βουλγαρία) για την διατριβή μου στην προπόνηση Εφήβων αθλητών του βάδην με ε θέμα «Αξιολόγηση της ικανότητας απόδοσης νεαρών αθλητών βάδην με την χρήση του τεστ Conconi» Ο βαθμός του διδακτορικού διπλώματος μου ήταν 22/23.

Είμαι επίσημος προπονητής στίβου του Σ.Ε.Γ.Α.Σ. (από τον Οκτώβριο του 2000) και κάτοχος άδειας ασκήσεως επαγγέλματος Α’ κατηγορίας για το άθλημα του Κλασσικού Αθλητισμού από την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού

Έχω γυμνάσει πολλούς πρωταθλητές (Σοφία Αρματά, Γιάννης Καυκάς, Χαράλαμπος Πιτσώλης, Σοφία Ρήγα, Ισαβέλλα Κοψαχείλη, Αλέξι - Μαρία Παππά). Μιλάω άπταιστα Ιταλικά και Αγγλικά.

 

www.smartrun.gr

Σχετικά Άρθρα