[Advendure]: Η εαρινή ισημερία στις 21 Μαρτίου παραδοσιακά συνοδεύεται και με την έναρξη των εγγραφών για το Ursa Trail. Πως είναι το κλίμα και η διάθεση στο Μέτσοβο για τη φετινή 11η διοργάνωση Νίκο;

[Νίκος Καλοφύρης]: Τα τελευταία χρόνια έχουμε ζήσει περίεργες καταστάσεις. Προσπαθούμε να είμαστε αισιόδοξοι αλλά κάθε φορά κάτι συμβαίνει και μας αναγκάζει να μην μπορούμε να χαρούμε και να ατενίζουμε με αισιοδοξία το μέλλον. Παρ’ όλα αυτά με τη διοργάνωση Ursa Trail θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα θετικό κλίμα και να δώσουμε την ευκαιρία στους συμμετέχοντες να κάνουν κάτι όμορφο με την προετοιμασία τους για τους αγώνες και να απολαύσουν ένα πλούσιο τριήμερο στα μονοπάτια της αρκούδας.

[Advendure]: Υπάρχει κάτι καινούργιο στη φετινή διοργάνωση, σε σχέση με τις διαδρομές, τους χορηγούς, τις παράλληλες εκδηλώσεις, τους εθελοντές, ή οτιδήποτε άλλο;

[Νίκος Καλοφύρης]: Φέτος είναι η ενδέκατη χρονιά. Μετά από τόσα χρόνια οι διαδρομές έχουν οριστικοποιηθεί. Ακόμη και τα προηγούμενα χρόνια που έγιναν κάποιες αλλαγές, υποχρεωθήκαμε να τις κάνουμε από εξωγενείς παράγοντες, αλλά τελικά το αποτέλεσμα είναι να έχουμε ακόμη ομορφότερες διαδρομές με περισσότερα μονοπάτια. Όπως και τις προηγούμενες χρονιές έχουμε δυνατούς χορηγούς και οι παράλληλες εκδηλώσεις θα δώσουν την ευκαιρία σε αθλητές και συνοδούς να χαρούν την επίσκεψή τους στο Μέτσοβο. Για τους εθελοντές που είναι η ψυχή του αγώνα θα κάνουμε κάποιες μικρές πεζοπορικές διαδρομές με σκοπό τη γνωριμία με το μονοπάτι αλλά ταυτόχρονα θα γίνουν και κάποιες εργασίες καθαρισμού. Επίσης θα διοργανώσουμε σεμινάριο πρώτων βοηθειών με τη συνεργασία του Ερυθρού Σταυρού Τμήμα Εθελοντών Σαμαριτών Ιωαννίνων με στόχο την κατάρτιση όλων όσων θα παρακολουθήσουν το σεμινάριο όχι μόνο για τον αγώνα αλλά και για την καθημερινότητά μας, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να τύχει και με κάποιες απλές βασικές γνώσεις να σώσεις μια ζωή.

[Advendure]: Η γκάμα των αγώνων της διοργάνωσης έχει εμπλουτιστεί πλέον με αγώνες για κάθε αθλητή και κάθε γούστο. Κάνε μας μια μικρή αναφορά στους αγώνες και σε ποιους απευθύνονται. Το “άνοιγμα” σε τρεις αγωνιστικές ημέρες είναι τελικά αποδοτικό, τόσο για την διοργάνωση όσο και για τους αθλητές και τους συνοδούς τους;

[Νίκος Καλοφύρης]: Μπορούμε να παρομοιάσουμε την διοργάνωση Ursa Trail σαν μια οικογένεια με πολλά μέλη. Όλα ξεκίνησαν το 2013 με τον αγώνα των 36χλμ. που αποτελούσε τον μοναδικό αγώνα της διοργάνωσης. Η εξέλιξή του που αποτελεί πλέον και την καθιερωμένη διαδρομή μας δίνει αγώνα των 40 χιλιομέτρων με 2800μ. υψομετρική διαφορά. Αυτό που τον χαρακτηρίζει είναι οι μεγάλες συνεχόμενες υψομετρικές τόσο σε ανάβαση όσο και σε κατάβαση μέχρι το 30 χλμ. στη συνέχεια γίνεται πιο δρομικός. Με την κούραση όμως που έχει συσσωρευτεί πιθανόν ο αθλητής να μην το καταλάβει. Επίσης το φυσικό τοπίο έχει συνεχείς εναλλαγές με τα μεγάλα λιβάδια να δίνουν τη θέση τους σε βαθύσκιωτα δάση από την αρχή μέχρι τον τερματισμό. Απευθύνεται σε έμπειρους αθλητές που θέλουν να τρέξουν έναν γρήγορο αγώνα καθώς η καλή ποιότητα των μονοπατιών τους δίνει τη δυνατότητα να κινηθούν πολύ γρήγορα. Μπορεί ο αγώνας να είναι 40χλμ. με 2800 υψομετρική οι χρόνοι όμως είναι πολύ γρήγοροι. Επίσης και για όσους ξεκινούν τώρα τη δοκιμασία των 40χλμ. θα τους δώσει τη δυνατότητα να ζήσουν μια δυνατή βουνίσια εμπειρία φτάνοντας στον τερματισμό.

Πάνω στο μεγαλύτερο μέρος αυτής της διαδρομής στην περιοχή του Μετσόβου διεξάγονται τα 21 χλμ. με 1150μ. υψομετρικής διαφοράς και τα 11 χλμ. με 664μ. υψομετρικής διαφοράς. Και σε αυτά τα αγωνίσματα οι συμμετέχοντες μπορούν να κινηθούν σε γρήγορους ρυθμούς σε τερέν χωρίς ιδιαίτερες τεχνικές δυσκολίες.

Για τρίτη χρονιά έχουμε και το νεότερο μέλος της οικογένειας, το Katara Vertical με 4,6χλμ. και 860μ. υψομετρική διαφορά. Απέναντι από το Μέτσοβο βρίσκεται η περιοχή του όρους Ζυγού. Στην ψηλότερη κορυφή του γίνεται ο τερματισμός. Η διαδρομή του αγώνα ξεκινά κοντά στο μοναστήρι της Ι.Μ. Παναγίας δίπλα στον Μετσοβίτικο ποταμό. Τα πρώτα δύο χιλιόμετρα είναι σε περιοχή με μεγάλα λιβάδια και στη συνέχεια μπαίνουμε σε δάσος κωνοφόρων με τα ρόμπολα να κυριαρχούν. Το δάσος Ζυγού αποτελεί στολίδι για την περιοχή μας καθώς οι ανθρώπινες παρεμβάσεις είναι ελάχιστες. Οι αθλητές δεν πρέπει να παρασυρθούν στον ρυθμό καθώς η συνεχόμενη ανηφόρα αυξάνεται ακόμη περισσότερο όσο περνούν τα χιλιόμετρα. Ένα από τα μεγάλα πλεονεκτήματα είναι η οδική πρόσβαση στην εκκίνηση και στον τερματισμό. Έτσι οι συνοδοί θα μπορούν να δουν τους αθλητές τους να αγωνίζονται.

Οι τέσσερις αγώνες σε τρεις μέρες δημιουργούν μια γιορτή για το ορεινό τρέξιμο. Έχουμε αγώνες που ανταποκρίνονται στις επιθυμίες των αθλητών. Επίσης οι συνοδοί δεν θα μείνουν παραπονεμένοι καθώς η περιοχή μας έχει πολλά αξιοθέατα που μπορούν να επισκεφτούν. Τέλος να αναφέρουμε και το Arkoudaki Trail που γίνεται το Σάββατο το απόγευμα για παιδιά δημοτικού. Ελπίζουμε πολλά από αυτά τα παιδιά να είναι οι αυριανοί αθλητές του ορεινού τρεξίματος.

[Advendure]: Το Ursa Trail ήταν πάντα πλούσιο σε παροχές για τους αθλητές, άσχετα με τους “δύσκολους καιρούς” που συνάντησε μέσα σε αυτά τα χρόνια μέσα στο γενικότερο περιβάλλον με την οικονομική κρίση και αργότερα την πανδημία. Ισχύει αυτό και για τη φετινή διοργάνωση; Τι να περιμένουμε;

[Νίκος Καλοφύρης]: Από τα πρώτα χρόνια της διοργάνωσης λέγαμε: Εν αρχή ήν ο αθλητής και ο αθλητής είναι ο αγώνας. Αυτό σημαίνει πως προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο για τον αθλητή, καθαρίζουμε εντατικά τα μονοπάτια, έχουμε κάνει μόνιμη και νυχτερινή σήμανση της διαδρομής έτσι που όλους τους μήνες και τις ώρες του χρόνου ο επισκέπτης να μπορεί να ακολουθήσει το μονοπάτι. Με τους συνεργάτες-χορηγούς έχουμε σαν στόχο η χορηγία τους να κατευθύνεται άμεσα στον αθλητή. Εδώ να αναφέρουμε πως τα έσοδα του αγώνα προέρχονται κυρίως από τη συνδρομή των αθλητών και σε αυτούς τα επιστρέφουμε με άλλη μορφή, δεν έχουμε οικονομική στήριξη από τον Δήμο ή την Περιφέρεια. Η βοήθειά τους είναι θεσμικού και τεχνικού χαρακτήρα πχ. παραχώρηση της πλατείας, ενίσχυση της τροχαίας τις ημέρες του αγώνα, βοηθητικά οχήματα κλπ.

Φέτος η διοργάνωση θα ξεκινήσει με την καθιερωμένη δεξίωση για όλους αθλητές και συνοδούς την Παρασκευή το βράδυ στο Οινοποιείο-Ξενοδοχείο ΚΑΤΩΓΙ ΑΒΕΡΩΦ, το απόγευμα του Σαββάτου στην κεντρική πλατεία θα γίνει pasta party για τους αθλητές και τους συνοδούς χορηγία της εταιρείας ΜΕΛΙΣΣΑ και του εστιατορίου ΤΖΑΚΙ. Επίσης και τις δυο μέρες θα υπάρχει ενισχυμένος σταθμός τερματισμού.

Τα υλικά που θα παραλάβουν οι αθλητές υπέρ καλύπτουν το κόστος συμμετοχής. Πέρα από τα βασικά στο αγωνιστικό μέρος δηλαδή τροφοδοσία, χρονομέτρηση που γίνεται με τη συνεργασία εδώ και χρόνια της Fifth Element-My Adventure, μετάλλιο τερματισμού, φωτογραφίες κλπ θα έχουμε επιπλέον : στα 40χλμ. t-shirt φτιαγμένο με χρώματα και σχεδιασμό ειδικά για τον αγώνα από την ελληνική εταιρία Anthrax, αθλητικό γιλέκο από τη διοργάνωση, αθλητικό εξοπλισμό από την Dynafit. Στα 21χλμ. και στα 11χλμ. t-shirt από τη διοργάνωση και αθλητικό εξοπλισμό από τη Dynafit, στο Vertical t-shirt από την εταιρεία Anthrax και αθλητικό εξοπλισμό από τη διοργάνωση.

Οι σταθμοί τροφοδοσίας θα έχουν νερό και cola από την εταιρεία Βίκος, ηλεκτρολύτες και ενεργειακή στήριξη από την εταιρία Tailwind. Επίσης ενεργειακή στήριξη με τη δύναμη της αρκούδας από την Nomad Honey με επιπλέον καινούργια προϊόντα, μπανάνες DOLE που αποδεδειγμένα είναι από τα καλύτερα φυσικά προϊόντα που μπορεί να καταναλώσει ο αθλητής κατά τη διάρκεια υψηλής επιβάρυνσης. Επίσης θα είναι ενισχυμένοι με σταφίδες, χαλβά κλπ.

Στο σταθμό τερματισμού κάποια από τα προϊόντα που θα συμβάλλουν στην αποκατάσταση είναι τα φημισμένα τυριά του ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΤΟΣΙΤΣΑ σε συνδυασμό με ψωμάκια με ειδικό μείγμα που περιέχει αντιοξειδωτικά από τον φούρνο ΤΣΙΜΠΑΣ. Τη διοργάνωση στηρίζουν και άλλοι υποστηρικτές όπως το super market ΑΒ Π. & Θ. ΜΠΛΕΤΣΟΣ, το ταξιδιωτικό γραφείο KASSAROS, τις μεταφορές ΑΦΟΙ ΔΕΛΦΑ και το café Μετσοβόραμα καθώς και το Πίχτειο Κληροδότημα (καλύπτει μέρος των μεταλλίων), πιστό στις αξίες του Νικολάου Πίχτου που στις αρχές του 1900 είχε αντιληφθεί τη μεγάλη φυσική αξία της περιοχής μας, έγραψε βιβλίο γι΄αυτό κι άφησε την περιουσία του για αντίστοιχες δράσεις. Όλα αυτά υλοποιούνται χάρη στη συμμετοχή πολλών εθελοντών που καλύπτουν διάφορα πόστα της διοργάνωσης και τους ευχαριστούμε θερμά.

[Advendure]: Έχοντας πλέον διανύσει το πρώτο τρίμηνο της χρονιάς και μπαίνοντας στους αγώνες της Άνοιξης τα νέα δεν δείχνουν να είναι καλά για το ορεινό τρέξιμο όσο αφορά τη συμμετοχή στους αγώνες, η οποία εμφανίζεται αισθητά μειωμένη. Είναι όμως αυτό το μοναδικό κριτήριο για να είναι οι συντελεστές μιας διοργάνωσης ικανοποιημένοι; Τι είναι αυτό που σας κάνει εσάς στο Μέτσοβο χαρούμενους ή όχι μετά το πέρας κάθε αγώνα; Αν – ας υποθέσουμε – μειωθούν και στο Ursa Trail δραστικά οι συμμετοχές όπως σε πολλούς άλλους αγώνες πέρσι και φέτος, θα συνεχίσει η “αρκούδα” την πορεία που ξεκίνησε πριν μια δεκαετία στα βουνά του Μετσόβου;

[Νίκος Καλοφύρης]: Εμείς δεν θέλουμε να λέμε ότι είμαστε η καλύτερη ή η μεγαλύτερη διοργάνωση ορεινού τρεξίματος. Αυτό που θέλουμε είναι να έχουμε χαρακτήρα και ταυτότητα που όταν ο άλλος ακούει URSA TRAIL θα νιώθει θετικά συναισθήματα και θα λέει ήμουν κι εγώ εκεί ή θέλω κι εγώ να τρέξω εκεί. Ο αυξημένος αριθμός συμμετοχών κάνει βιώσιμη μια διοργάνωση αλλά παράλληλα η ποσότητα υπονομεύει την ποιότητα. Πρέπει να υπάρχει η κατάλληλη ισορροπία σε αυτό.

Αναγνωρίζουμε ότι η οικονομική κατάσταση είναι δύσκολη, όλα τα έξοδα έχουν εκτοξευθεί κι αυτό φυσικά επηρεάζει και τις συμμετοχές στους αγώνες. Εδώ πρέπει να βοηθήσουν οι επαγγελματίες της περιοχής ξενοδοχεία, εστίαση κλπ συγκρατώντας τις τιμές και να σκεφτούν ότι ο αγώνας πέρα από το πρόσκαιρο κέρδος του τριημέρου συμβάλλει σημαντικά στην ανάδειξη της περιοχής σαν έναν όμορφο τόπο όπου ο εναλλακτικός τουρισμός μπορεί να προσφέρει πολλά όλους τους μήνες του χρόνου. Αυτή είναι ανάμεσα στα άλλα και η προσφορά της διοργάνωσης προς την περιοχή.

Για το αν θα συνεχίσει η αρκούδα την πορεία που ξεκίνησε πριν από μια δεκαετία ένα είναι σίγουρο. Η πραγματική αρκούδα εδώ θα είναι για πάντα. Η δική μας αγωνιστική αρκούδα κάποια στιγμή θα πέσει σε νάρκη. Το ναρκοπέδιο έχει αρχίσει να στήνεται. Τα σχέδια για τοποθέτηση ανεμογεννητριών, η ανεξέλεγκτη υλοτομία, μεγάλες κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις που μολύνουν τα νερά και το περιβάλλον δημιουργούν μια κατάσταση που υπονομεύουν όλο αυτό που κάνουμε. Εμείς θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, άλλωστε φημιζόμαστε για την αντοχή και την επιμονή μας.

[Advendure]: Κάποιες διοργανώσεις είναι εξαιρετικά δημοφιλείς και το Ursa Trail παραδοσιακά ανήκει σε αυτές, από την πρώτη κιόλας στιγμή. Γιατί πιστεύεις το επιλέγει ο αθλητής για να ταξιδέψει από όλα τα μέρη της Ελλάδας και να τρέξει στα μονοπάτια του; Γενικεύοντας την ερώτηση, ποια κριτήρια έχει στο μυαλό του ο αθλητής για να συμμετέχει σε μια διοργάνωση;

[Νίκος Καλοφύρης]: Πιστεύω το σημαντικότερο κριτήριο για την επιλογή ενός αγώνα ορεινού τρεξίματος είναι το φυσικό περιβάλλον και ο τρόπος που είναι σχεδιασμένη η διαδρομή καθώς πρέπει να αναδεικνύει τις ομορφιές και τις ιδιαιτερότητες της περιοχής. Ο τόπος που θα γίνει η εκκίνηση και ο τερματισμός είναι επίσης σημαντικό κριτήριο. Είμαστε τυχεροί που το Μέτσοβο διαθέτει υποδομές φιλοξενίας και εστίασης, ο οικισμός και η γύρω περιοχή προσφέρει ενδιαφέρουσες επιλογές για ξενάγηση και αναψυχή καθώς και πολλά αξιοθέατα. Όλα αυτά μαζί με τη δουλειά που γίνεται στα μονοπάτια και τις παροχές που προσπαθούμε να έχουμε δημιουργούν τις προϋποθέσεις ώστε να περάσουν καλά όσοι θα έρθουν.

[Advendure]: Παρακολουθήσαμε τις προηγούμενες ημέρες στα social media ένα σημαντικό ζήτημα που προέκυψε και το ανέδειξε ο Θανάσης Παγουνάδης σε σχέση με την περσινή χρονιά και τα πριμ της διοργάνωσης προς τους νικητές. Όπως το καταλάβαμε ήταν ένα ατόπημα της διοργάνωσης, αλλά με την ευκαιρία της συνέντευξης θα θέλαμε να μας ξεδιαλύνεις τι έγινε και αν θα μπορούσε να διορθωθεί με κάποιο τρόπο. Άλλωστε εμείς, και πιστεύουμε και το μεγαλύτερο μέρος της κοινότητας του ορεινού τρεξίματος, δεν σε γνωρίσαμε χτες και διαισθανόμαστε πόσο θα σε στεναχώρησε σαν γεγονός, αλλά και πόσο θα σε πίκραναν μερικά από αυτά που διάβασες.

[Νίκος Καλοφύρης]: Τέτοια θέματα καλό είναι να λύνονται κατ΄ιδίαν κι όχι με έκθεση στα social media. Πολλοί από όσους πήραν θέση σε καμιά περίπτωση δεν θέλουν το καλό του ορεινού τρεξίματος, του Θανάση αλλά και της διοργάνωσης. Ίσως ήταν λάθος ο τρόπος επικοινωνίας από εμάς που αρχικά ανακοινώσαμε ότι θα δοθούν χρηματικά έπαθλα αλλά αργότερα, αρκετά πριν από τη διεξαγωγή των αγώνων, έφυγε από τους Κανονισμούς όπως έχει δικαίωμα κάθε διοργάνωση να κάνει τροποποίηση των Κανονισμών. Αυτό συνέβη καθώς τα έξοδα που γίνανε με στόχο πάντα τη βελτίωση των παροχών προς όλους τους αθλητές δεν επέτρεψαν να δοθούν άμεσα τα χρηματικά έπαθλα. Στο δίλημμα προσέχουμε τους λίγους ή την πλειοψηφία των αθλητών προτιμούμε αποδέκτες των παροχών να είναι όλοι οι συμμετέχοντες. Εφόσον το επιτρέπουν τα οικονομικά σίγουρα είναι στις προθέσεις μας να βοηθούμε και τους ελίτ. Τα πράγματα είναι απλά. Οι ίδιοι οι αθλητές με τη συνδρομή τους στηρίζουν τον αγώνα. Τα οικονομικά έσοδα από άλλες πηγές είναι ελάχιστα και όλα επιστρέφουν στους αθλητές με διάφορους τρόπους. Το 2022 τα έξοδα ήταν περισσότερα από τα έσοδα. Δεν αρνηθήκαμε στους αθλητές ότι θα γίνει προσπάθεια να τους τα δώσουμε, λίγη υπομονή ποτέ δεν βλάπτει.

[Advendure]: Μπαίνουμε στην 11η διοργάνωση του αγώνα και θα θέλαμε να μας πεις αν τελικά η τοπική κοινωνία αγκάλιασε την διοργάνωση όπως το είχες οραματιστεί αρχικά. Αναπτύχθηκε ο εθελοντισμός; Κέρδισε το Μέτσοβο από το Ursa Trail; Ο αθλητισμός και ιδιαίτερα το ορεινό τρέξιμο βοηθήθηκαν σε τοπικό επίπεδο; Τράβηξε νέα παιδιά στο άθλημα ο αγώνας;

[Νίκος Καλοφύρης]: Πριν πολλά χρόνια ήμουν ο μοναδικος που έτρεχε στην περιοχή αγώνες βουνού. Σταδιακά αυτό άλλαξε πιστεύω σε κάποιο βαθμό έχω εμπνεύσει και βοηθήσει αρκετούς. Μέσα από τη διοργάνωση έχει αναπτυχθεί σημαντικά ο εθελοντισμός αλλά και η ευαισθησία για το φυσικό περιβάλλον. Έχουμε υποχρέωση προς τις νέες γενιές να τους δείξουμε έναν υγιή τρόπο ζωής και να προστατέψουμε την κληρονομιά τους που δεν είναι άλλη από το φυσικό περιβάλλον.

[Advendure]: Θα σε ταξιδέψω λίγο στο χρόνο. Θυμάσαι συναισθήματα πριν την εκκίνηση και μετά το τέλος της πρώτης διοργάνωσης; Τα φέρνεις όλα αυτά στο μυαλό σου τώρα, μετά από μια τόσα χρόνια που πέρασαν;

[Νίκος Καλοφύρης]: Η πρώτη διοργάνωση δεν θα φύγει ποτέ από το μυαλό μου. Συμμετείχαν στον αγώνα 199 αθλητές. Το 199 είναι ο αριθμός της πυροσβεστικής. Πυροσβέστης ο διοργανωτής, πυροσβέστης και ο νικητής Φάνης Αρκουμάνης. Αυτή η φωτιά που άναψε τότε εξακολουθεί να μας ζεσταίνει τις κρύες μέρες του χειμώνα κάνοντας σχέδια και ελπίζοντας ο Θεός να μην γελάει μαζί μας. Αυτό που θυμάμαι έντονα ήταν μια αύρα κι ένα συναίσθημα που υπήρχε διάχυτο στην ατμόσφαιρα, η αίσθηση ότι κάτι καινούριο και δυνατό ξεκινάει. Βέβαια η γιγάντωση της διοργάνωσης μας δημιουργεί αυξημένες υποχρεώσεις και ευθύνες.

[Advendure]: Ποιες στιγμές στην διαχρονική εξέλιξη του αγώνα θεωρείς τις σημαντικότερες και με το μεγαλύτερο αποτύπωμα; Υπήρξαν και στιγμές που απογοητεύτηκες από κάποια γεγονότα;

[Νίκος Καλοφύρης]: Όλη αυτή τη δεκαετία έχουμε τα περισσότερα που έχουμε ζήσει είναι θετικά. Κάποια αρνητικά που τα πρώτα χρόνια μας έκαναν να χάσουμε τον ύπνο μας τα σκέφτομαι τώρα και γελάω. Τελικά αποδείχτηκε ότι κάποια από αυτά με τον τρόπο που τα χειριστήκαμε έκαναν καλό στη διοργάνωση πχ. όταν αναγκαστήκαμε τελευταία στιγμή να αλλάξουμε τμήμα της διαδρομής καθώς κάποιος ιδιώτης δεν μας άφηνε να περάσουμε από μέρος που θεωρούσε δικό του. Στη συνέχεια ψάχνοντας για καλύτερη διαδρομή βρήκαμε ένα υπέροχο μονοπάτι στο δάσος Ζυγού μαζί με αυτό βρήκαμε παλιό ίχνος που έφευγε προς την περιοχή της Κατάρας κι έτσι προέκυψε το Vertical. Από τα θετικά που θυμάμαι είναι το ζεστό κλίμα που έχουμε κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας των μονοπατιών με λίγους και καλούς φίλους και παρά τη μεγάλη κούραση, εμείς περνάμε καλά. Επίσης η συμμετοχή σημαντικών Ελλήνων και ξένων αθλητών που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό στους αγώνες αλλά και η μεγάλη χαρά πολλών αθλητών οι οποίοι άσχετα με τη θέση που έχουν στον αγώνα δείχνουν να απολαμβάνουν αυτό που κάνουν.

[Advendure]: Το Ultra Ursa Trail δημιουργήθηκε το 2018, πραγματοποιήθηκε και τις επόμενες δυο χρονιές και μετά σταμάτησε. Δεν θυμάμαι να έχεις μιλήσει επίσημα για τους λόγους που το διακόψατε, παρά μόνο σε συζητήσεις και σχόλια στο διαδίκτυο. Θα ήθελες να μας πεις λίγα λόγια και αν υπάρχει προοπτική να επανέλθει στο αγωνιστικό καλεντάρι;

[Νίκος Καλοφύρης]: Το Ultra Ursa Trail ξεκίνησε το 2018 και έγινε για τρεις συνεχόμενες χρονιές με αποκορύφωμα το 2020. Μέσα στην πανδημία καταφέραμε και διοργανώσαμε ένα πραγματικό φεστιβάλ ορεινού τρεξίματος με τέσσερα αγωνίσματα και τη συμμετοχή σχεδόν 1000 αθλητών. Είχαμε τον αγώνα των 100χλμ, τη σκυταλοδρομία στην ίδια διαδρομή που τη μοιραστήκανε τρεις αθλητές, τα 21 και τα 11χλμ. Δεν έγινε μόνο o αγώνας των 40χλμ. καθώς σε μεγάλο μέρος αυτή η απόσταση καλυπτόταν από τη σκυταλοδρομία. Η προσπάθεια από εμάς ήταν πολύ μεγάλη, όπως και η αγωνία να πάνε όλα καλά λόγω της πανδημίας και των ειδικών συνθηκών που επικρατούσαν. Όλα όμως εξελίχτηκαν ομαλά.

Στην ερώτηση γιατί σταμάτησε ο αγώνας θα αναφέρω τους λόγους. Η αρχική διάνοιξη της διαδρομής έχει γίνει κι έχουμε αφιερώσει πολύ χρόνο και κόπο γι’ αυτό. Έχουμε όμως δώσει μια γραμμή πεζοπορικών μονοπατιών από το Μέτσοβο προς τη Βάλια Κάλντα και τη Βοβούσα, από εκεί προς το Αυγό και ξανά στη Βάλια Κάλντα στη συνέχεια τη σύνδεσή της με τη Μηλιά και από εκεί προς Μέτσοβο. Αυτό είναι το μονοπάτι Ultra Ursa trail 100χλμ. με 5500μ υψομετρική. Έκανα υπομονή τρία χρόνια με τη συντήρηση και τον καθαρισμό όλων αυτών των χιλιομέτρων μαζί και των διαδρομών του Ursa Trail άρα 140χλμ. Περίμενα από τις κοινότητες που διέρχεται το μονοπάτι να καταλάβουν το όφελος και την αξία που αποκτούν μέσα από αυτό και να βοηθήσουν στη συντήρηση και ανάδειξή του. Επίσης τις ημέρες του αγώνα δεν μπορέσαμε να δημιουργήσουμε ισχυρές ομάδες υποστήριξης για την ομαλή διεξαγωγή. Αντίθετα οι μικρές ελλείψεις που παρουσιάστηκαν επηρέασαν αρνητικά το συνολικό αποτέλεσμα.

Παρατηρώντας τους αγωνιζόμενους και τη συμπεριφορά τους διαπίστωσα ότι αρκετοί από αυτούς, λυπάμαι που θα το πω, δεν ξέρουν γιατί αγωνίζονται. Βέβαια είναι μειοψηφία αλλά μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά. Η συμπεριφορά τους μέσα στον αγώνα, σκοπιμότητες, ο τρόπος που φέρθηκαν στη διοργάνωση με έκαναν να χάσω την έμπνευση και την αυτοθυσία που χρειάζεται για να πραγματοποιηθεί ένα τόσο δύσκολο εγχείρημα. Ωστόσο πάντα δεχόμαστε την καλοπροαίρετη κριτική που έχει στόχο τη βελτίωσή μας. Και μην ξεχνάμε ότι η διαδικασία της προετοιμασίας ξεκινάει πολύ νωρίς. Με το που λιώσουν τα χιόνια μπαίνουμε στα μονοπάτια και προετοιμάζουμε κάθε πτυχή ώστε να γίνει μια πετυχημένη εκδήλωση τέλος Μαΐου. Όλο αυτό συσσωρεύει μεγάλο φόρτο εργασίας για πολλούς μήνες αν γίνουν και τα 100χλμ. τέλος Αυγούστου με επακόλουθο και την ψυχική καταπόνηση κι όλα αυτά σε εθελοντική βάση. Ας μην ξεχνάμε ότι τα χρόνια περνάνε γρήγορα και αξία δεν έχουν τόσο τα προσδόκιμα χρόνια αλλά τα λειτουργικά χρόνια ζωής, πρέπει να δίνουμε αξία σε πράγματα που αγαπάμε και δίνουν νόημα στη ζωή μας. Ακόμη και η διοργάνωση Ursa Trail δεν είναι σίγουρο ότι θα γίνεται για πολλά χρόνια ακόμα. Έχουμε δει αυτοκρατορίες και πολιτισμούς να χάνονται και συνήθως η υπονόμευσή τους έρχεται από μέσα. Μπορεί να πλησιάζει η ώρα που η αρκούδα θα προτιμήσει να τρέχει ξανά αμέριμνη στα μονοπάτια ακολουθώντας από το να αγωνίζεται σε μη φιλικό περιβάλλον γι’ αυτή.

[Advendure]: Από εξαιρετικός αθλητής και μάλιστα σε δυο αθλήματα και με ισχυρή διεθνή παρουσία και συμμετοχές σε Ολυμπιάδες, πέρασες στο πόστο του διοργανωτή, επίσης με επιτυχία, αλλά συνεχίζεις και να συμμετέχεις σε αγώνες. O αθλητής δεν φαίνεται να “πέθανε” μέσα σου, υπάρχει αλλά με διαφορετικό προφανώς τρόπο. Με ποια κριτήρια διαλέγεις αγώνες, αν τους βλέπεις και με τη ματιά του διοργανωτή τρέχοντας και σε ποιόν / ποιους έχεις όνειρο να συμμετάσχεις;

[Νίκος Καλοφύρης]: Η φλόγα που άναψε το μακρινό 1983 όταν συμμετείχα για πρώτη φορά σε αγώνα δεν έχει σβήσει. Αυτό που έχει αλλάξει είναι ο τρόπος που πλέον αγωνίζομαι. Τις προηγούμενες δεκαετίες κυριαρχούσε το ανταγωνιστικό πνεύμα και προσπαθούσα να πιέσω αρκετά τον εαυτό μου τόσο προπονητικά όσο και αγωνιστικά. Έτσι ήρθαν σημαντικές διακρίσεις. Στη χιονοδρομία στο σκι αντοχής είχα πάρα πολλές πανελλήνιες νίκες, συμμετοχή σε Ολυμπιακούς και Παγκόσμια Πρωταθλήματα, τρία χρυσά κι ένα ασημένιο βαλκανικά μετάλλια στα 50χλμ. Τελειώνοντας τη χιονοδρομία η μετάβασή μου στο ορεινό τρέξιμο έφερε σημαντικές διακρίσεις. Πολλές πρωτιές στην Ελλάδα, τρεις φορές βάθρο στο UTMB στα 100χλμ., μία δεύτερη θέση στο Monte Ventoux, τρίτη θέση και εμπειρία ζωής στο Solukumbu Trail στα Ιμαλάια. Τώρα πλέον συνεχίζω να προπονούμαι σχεδόν καθημερινά είτε τρέχοντας είτε καθαρίζοντας μονοπάτια. Η συμμετοχή μου σε αγώνες καθώς απουσιάζει το ανταγωνιστικό μέρος μόνο χαρά και θετικά συναισθήματα μου αφήνει. Επίσης προσπαθώ στους αγώνες που τρέχω να βοηθήσω τη διοργάνωση με τις επισημάνσεις που θα κάνω. Κυρίως διαλέγω τις διοργανώσεις κρίνοντας με βάση το φυσικό τοπίο αλλά και τη σχέση που έχω με τους διοργανωτές. Θέλω να πάω σε πολλούς αγώνες που ξέρω ότι κάνουν σημαντική δουλειά όπως το Τείχιο, η Οίτη και άλλοι αγώνες αλλά δυστυχώς ο φόρτος εργασίας δεν μου το έχει επιτρέψει. Κάποια στιγμή στο μέλλον ελπίζω να το κάνω. Θέλω κάποια στιγμή, καθώς όπως γράφεις ο αθλητής δεν πέθανε μέσα μου, να κάνω έναν σωστό κύκλο προετοιμασίας και να τρέξω έναν δυνατό αγώνα στην Ελλάδα κι έναν στο εξωτερικό.

[Advendure]: Κλείνουμε με το “Ελεύθερα Βουνά χωρίς Αιολικά”, το οποίο βλέπει κανείς μπαίνοντας στην κεντρική σελίδα της ιστοσελίδας της διοργάνωσης. Πονάει πολύ αυτό το θέμα, αλλά φυσικά μόνο αυτούς που πραγματικά αγαπάμε τα βουνά και τη φύση της χώρας μας. Άλλωστε, η με κάθε τρόπο υπονόμευση των περιοχών Natura από τους κυβερνώντες, στο βωμό του κέρδους ιδιωτικών εταιρειών που δεν δίνουν “δεκάρα” για όλα αυτά, είναι τελευταία καθιερωμένη πρακτική. Πως τα βλέπεις να εξελίσσονται τα πράγματα, ιδιαίτερα στην Πίνδο;

[Νίκος Καλοφύρης]: Στην κεντρική μας σελίδα έχουμε το σύνθημα Ελεύθερα βουνά χωρίς αιολικά. Το πιστεύουμε και αγωνιζόμαστε γι’ αυτό με διάφορες δράσεις και επιστολές που έχουμε στείλει. Τα βουνά παράγουν φυσικό πλούτο για όλους, από εκεί ξεκινούν την πορεία τους τα ποτάμια, παράγουν οξυγόνο, προσφέρουν ψυχική ανάταση κι ενισχύουν τα εισοδήματα ορεινών περιοχών με την ανάπτυξη ήπιων εναλλακτικών μορφών τουρισμού και το πιο σημαντικό αποτελούν τον βιότοπο για τη χλωρίδα και την πανίδα. Στα βουνά ζουν τα περισσότερα προστατευόμενα είδη και οφείλουμε να αφήσουμε ανέπαφο το σπίτι τους. Υπάρχει το παράδειγμα των Άλπεων που ποτέ δεν έγινε αυτή η ιεροσυλία της τοποθέτησης ανεμογεννητριών. Το πρόβλημα με την τοποθέτησή τους στα βουνά είναι η διάνοιξη τεράστιων δρόμων, ο κατακερματισμός των ενιαίων οικοσυστημάτων και η καταστροφή δασών, η όχληση και οι παράνομες δραστηριότητες που θα γίνουν εύκολες με τους δρόμους όπως υλοτομία κλπ., η ισοπέδωση κορυφών και η τσιμεντοποίηση τους που προκαλεί ανεπανόρθωτη καταστροφή. Η αισθητική αλλοίωση των βουνών και η επακόλουθη υποβάθμισή του σταματά την προοπτική ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών τουρισμού. Φανταστείτε να τρέχουμε αγώνες βουνού και αντί για μονοπάτια και δάση να βλέπουμε τεράστιους δρόμους, και αντί για τους φυσικούς ήχους να ακούμε το βουητό των ανεμογεννητριών. Έχουμε ευθύνη όλοι, διοργανωτές και αθλητές να κατανοήσουμε την καταστροφή που έρχεται στα βουνά μας και να αγωνιστούμε με κάθε μέσο για την αποτροπή της.

Λύσεις υπάρχουν. Η τοποθέτηση τους σε υποβαθμισμένες περιοχές χαμηλού υψομέτρου, σε κάμπους και ιδιόκτητες εκτάσεις όπου οι ιδιοκτήτες γης θα λαμβάνουν κάποιο ενοίκιο όπως γίνεται και στο εξωτερικό, σε ανοιχτές θαλάσσιες περιοχές χωρίς τουριστικό ή οικολογικό ενδιαφέρον, ανάπτυξη διαφορετικών ήπιων μορφών παραγωγής ενέργειας όπως φωτοβολταϊκά στις στέγες, μικρά εργοστάσια που θα καίνε βιομάζα και σκουπίδια και το σημαντικότερο να μάθουμε να εξοικονομούμε περισσότερη ενέργεια κάνοντας τον τρόπο ζωής μας πιο φιλικό προς το περιβάλλον.

Τα βουνά δεν είναι ιδιοκτησία μας και δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να τα καταστρέψουμε. Είναι η άυλη κληρονομιά προς τα παιδιά μας. Στην περιοχή μας έρχονται συνέχεια αιτήσεις για τοποθέτηση ανεμογεννητριών. Φαίνεται ότι Δήμος και Περιφέρεια έχουν συντονιστεί και απορρίπτουν αυτά τα αιτήματα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να επαγρυπνούμε και να αγωνιζόμαστε. Στο σχολείο μαθαίναμε ότι η οροσειρά της Πίνδου είναι η συνέχεια των Άλπεων. Ας πάρουμε το παράδειγμά τους να σεβαστούμε και να αγωνιστούμε για τα βουνά μας. Γι΄αυτό το σύνθημά μας παραμένει ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΒΟΥΝΑ ΧΩΡΙΣ ΑΙΟΛΙΚΑ.

Δημήτρης Τρουπής