
ADVENDURE is the leading web portal in Greece about Mountain Running, Adventure, Endurance and other Mountain Sports
Το αργό τρέξιμο δεν αποτελεί πάντα μια καλή ιδέα. Το σώμα μας λειτουργεί κατά κάποιο τρόπο όπως τα αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού. Αν τα αφήσουμε να κυκλοφορούν μόνο στην πόλη στα 30 χλμ / ώρα, τότε μπουκώνουν. Το ίδιο συμβαίνει και με τους δρομείς, όπου η αλλαγή της τεχνικής επιβραδύνοντας υπερβολικά μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα. Όταν μιλάμε για αργούς ή γρήγορους ρυθμούς τα δεδομένα είναι προφανώς υποκειμενικά. Το αργό τρέξιμο είναι δηλαδή κάτι το σχετικό, αλλά είναι βέβαιο ότι όσο πιο χαμηλή είναι η ταχύτητα κίνησης, τόσο μεγαλύτερος είναι ο χρόνος στήριξης του ποδιού στο έδαφος. Η παράταση του χρόνου στήριξης συνεπάγεται την αύξηση των εμβιομηχανικών ελαττωμάτων του ποδιού και επομένως μια ολόκληρη σειρά παραγόντων που στρεσάρουν το πόδι και οι οποίες δεν είναι πάντα επαρκώς υποφερτές.
Η χρήση του αργού τρεξίματος συνδέεται με τη δυνατότητα που μας δίνεται να τρέξουμε για μεγάλη διάρκεια και συνεπώς καταναλώνοντας λιγότερη ενέργεια, αλλά θα πρέπει πάντα να βλέπουμε αν αυτή η προπόνηση μπορεί έστω εν μέρει να αντικατασταθεί - τουλάχιστον κατά ένα μέρος - με εναλλασσόμενους ρυθμούς τρεξίματος ή τουλάχιστον με ένα τρέξιμο σε όχι πολύ αργό ρυθμό.
Στα προπονητικά προγράμματα το λεγόμενο αργό συνεχόμενο τρέξιμο μπορεί να αποτελέσει ένα σημαντικό προπονητικό μέσο για την προετοιμασία του μαραθωνίου. Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να ξεπεραστούν ορισμένες αρνητικές επιπτώσεις είναι να επιλεγεί ένα μονοπάτι σε φυσικό περιβάλλον που όπως είναι λογικό απαιτεί αλλαγές ρυθμού, προκειμένου να σπάσει ένα μηχανικό μοντέλο που συχνά είναι προάγγελος αρνητικών επιπτώσεων.
Αυτές είναι καταστάσεις όπου το αργό τρέξιμο μπορεί να αυξήσει την εμφάνιση σημαντικών βιομηχανικών αλλοιώσεων. Αυτά τα δύο στοιχεία μπορεί να οδηγήσουν σε φλεγμονή στην αρχή και σε παθολογίες από υπερφόρτωση σε βάθος χρόνου.
Οι βασικές προφυλάξεις είναι η χρήση πιο σταθερών παπουτσιών (stability) στους αργούς ρυθμούς τρεξίματος και σε περιπτώσεις όπου είναι προφανές κάποιο πρόβλημα η δημιουργία ορθοπεδικών πάτων.
Πηγές:
https://meygeia.gr/pelmatiaia-aponevrositida-symptomata-aities-kai-antimetopisi/
http://www.iasophysio.gr/content/view/188/143/lang,greek/
https://www.correre.it/se-corri-piano-non-sempre-vai-lontano/
Λούκα Ντε Ποντι: Tραυματιολόγος, Aθλητίατρος
Γιάννης Δαγκόγλου
Γεννήθηκα στην Πάτρα και ασχολήθηκα με τον στίβο από την ηλικία των 12 χρόνων. Υπήρξα αθλητής στους δρόμους μεγάλων αποστάσεων με καλύτερες επιδόσεις:
1500 μ. 4:02’’ (κατηγορία Εφήβων)
5.000 μ. 15:12’’ (κατηγορία Εφήβων)
10.000 μ. 32:50’’ ( κατηγορία Νέων)
Μαραθώνιος 2.30:17’’.
Αποφοίτησα από το Τ.Ε.Φ.Α.Α. του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1991 με ειδικότητα στους δρόμους.
Έχω παρακολουθήσει την σχολή προπονητών της Ιταλικής Ομοσπονδίας Στίβου (F.I.D.A.L.- Formia 2001).
Έχω συμμετάσχει σε προπονητικά καμπ του βάδην ( 2005 και 2006 Montescaglioso Bari Ιταλία ).
Είμαι από το 2005 Διδάκτορας της Εθνικής Γυμναστικής Ακαδημίας της Σόφιας (Βουλγαρία) για την διατριβή μου στην προπόνηση Εφήβων αθλητών του βάδην με ε θέμα «Αξιολόγηση της ικανότητας απόδοσης νεαρών αθλητών βάδην με την χρήση του τεστ Conconi» Ο βαθμός του διδακτορικού διπλώματος μου ήταν 22/23.
Είμαι επίσημος προπονητής στίβου του Σ.Ε.Γ.Α.Σ. (από τον Οκτώβριο του 2000) και κάτοχος άδειας ασκήσεως επαγγέλματος Α’ κατηγορίας για το άθλημα του Κλασσικού Αθλητισμού από την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού
Έχω γυμνάσει πολλούς πρωταθλητές (Σοφία Αρματά, Γιάννης Καυκάς, Χαράλαμπος Πιτσώλης, Σοφία Ρήγα, Ισαβέλλα Κοψαχείλη, Αλέξι - Μαρία Παππά). Μιλάω άπταιστα Ιταλικά και Αγγλικά.
www.smartrun.gr