Όλοι οι υδατάνθρακες, από τα φρούτα και τα λαχανικά μέχρι τις καραμέλες, μετατρέπονται σε απλά σάκχαρα πριν χρησιμοποιηθούν από τους μυες μας. Εάν αυτή η διαδικασία ολοκληρωθεί γρήγορα, τότε μπορούμε να πούμε ότι οι υδατάνθρακες στη μορφή που τους λάβαμε, είναι καλά ῎καύσιμα῎ για άσκηση. Αν η διαδικασία ολοκληρωθεί αργά, τότε μάλλον τα επιλεγμένα ῎καύσιμα῎ αποτελούν μέρος μιας υγιεινής διατροφής όχι για άσκηση αλλά για τα γεύματα μας. Οι υδατάνθρακες μπορεί να είναι ή το ένα ή το άλλο. Είναι δύσκολο να είναι και τα δύο.

Ας υποθέσουμε ότι έχουμε ολοκληρώσει το στάδιο της προετοιμασίας και ότι φτάσαμε στις τελευταίες μέρες πριν τον αγώνα στόχο. Ήρθε δηλαδή η ώρα για ξεκούραση, φορμάρισμα (tapering) και για αναπλήρωση της απαραίτητης ενέργειας για τον αγώνα που τρέχουμε σε μερικές μέρες. Σε κάθε περίπτωση αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι ανάλογα με την διάρκεια του αγώνα που πρόκειται να τρέξουμε αντίστοιχα αλλάζει και η διατροφή μας κατά το διάστημα αυτό, αλλά και κατά την διάρκεια του αγώνα.

Οι αθλητές αντοχής (ποδηλάτες, δρομείς, κολυμβητές, τριαθλητές) γνωρίζουν την σημασία της τροφοδοσίας και ενυδάτωσης μέσα στον αγώνα τους, αλλά γνωρίζουν και τι θα πει "οικονομία" στην κίνησή τους. Ο καλός αθλητής έχει καταφέρει να πηγαίνει πιο γρήγορα, πιο μακρυά, αλλά... καίγοντας το κατάλληλο καύσιμο. Τα αποθέματα γλυκογόνου στο σώμα μας αρκούν για 2 ώρες στην καλύτερη περίπτωση όταν η προσπάθειά μας είναι στα όρια του αναερόβιου κατωφλιού (έντονη). Το γλυκογόνο είναι το πιο εύκολα προσβάσιμο και άμεσα ενεργό καύσιμο στο σώμα μας... αλλά δεν έχουμε αρκετό για να μας "πάει" σε έναν αγώνα 3 - 6 - 10 ή περισσοτέρων ωρών.