Ο Alberto Salazar γράφει:

Όσο καλή και επιστημονική και αν είναι η προπόνηση σας, δεν θα να σας κάνει να τρέχετε για πάντα. Όλα σας τα ρεκόρ, οι νίκες και οι ήττες, είναι ένα γεγονός που ήδη έχει συμβεί και δεν θα είναι αυτό που θα σας σπρώξει να φορέσετε τα παπούτσια σας και να βγείτε για τρέξιμο. Υπάρχουν μόνο δύο πράγματα που θα σας κάνουν να τρέχετε για πάντα:

1. Η αγάπη σας για τρέξιμο

2. Ο σκοπός και το νόημα που δίνει το τρέξιμο στη ζωή σας. 

Μετά από 35 χρόνια προπόνησης, το μεγαλύτερο όφελος που είχα, ήταν η καθημερινή χαρά της προπόνησης. Όπως συμβαίνει σε όλους τους τομείς της ζωής ο πρωταρχικός λόγος που ξεκινήσατε να τρέχετε πιθανότατα θα έχει αλλάξει με την πάροδο των ετών. Εγώ άρχισα να τρέχω στα 13 μου χρόνια, όταν ο μεγαλύτερος αδελφός μου, ο Rick,  οργάνωνε αγώνες με τα παιδιά της γειτονιάς γύρω από το τετράγωνο. Το τρέξιμο τότε ήταν για εμάς ένα παιχνίδι. Εκείνη την εποχή,  ήταν διασκεδαστικό και συναρπαστικό να πάς όσο πιο γρήγορα μπορείς και να δεις πόσο θα μπορούσε να βελτιώσεις τον εαυτό σου. Ωστόσο, καθώς μεγάλωνα και γινόμουν γρηγορότερος, συνειδητοποίησα ότι είχα ένα ιδιαίτερο χάρισμα, και έτσι άρχισα να ζορίζω τον εαυτό μου περισσότερο.

Η απόλαυση από το τρέξιμο έγινε εξαρτώμενη από τη νίκη καθώς και από το χρόνο μιας επίδοσης σε έναν αγώνα σε εθνικό επίπεδο. Παρά το γεγονός ότι το τρέξιμο αυτό καθεαυτό είναι απολαυστικό, ήμουν ευτυχισμένος μόνο αν οι αγώνες μου ήταν επιτυχημένοι. Όσο το επίπεδο του συναγωνισμού ανέβαινε, η χαρά που έπαιρνα από το τρέξιμο αντικαταστάθηκε από την χαρά που περιείχε η έννοια μου να κερδίσω τους ανταγωνιστές μου. Λίγο πριν την απόσυρση μου από τους στίβους, έφτασα στο σημείο να μισώ το τρέξιμο, επειδή για χρόνια η ικανοποίηση και η απόλαυση ήταν συνδεδεμένη με τον ανταγωνισμό και τις καλές επιδόσεις σε διεθνές επίπεδο. Σκοπός μου ήταν να γίνω ένας σπουδαίος δρομέας μεγάλων αποστάσεων. Όταν δεν μπορούσα να το κάνω αυτό, ένοιωθα  απογοήτευση.

Βέβαια δεν το έβαλα κάτω και αγωνίστηκα να κρατηθώ σε υψηλό επίπεδο, όμως κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσα πλέον να αγωνιστώ. Μόνο αφού αποσύρθηκα επέστρεψε η απόλαυση. Τώρα, σε ηλικία 48 ετών και με σκοπό τη διατήρηση της υγείας μου, ανυπομονώ κάθε μέρα να τρέξω, περισσότερο από όσο το επιθυμούσα όταν ήμουν στα 13 μου χρόνια. Τώρα τρέχω χωρίς οποιονδήποτε από τους φόβους, τις ανησυχίες, ή την πίεση που αντιμετώπιζα τα χρόνια που ήμουν ενεργός αθλητής. Θα συνεχίσω να τρέχω γιατί με κάνει να νιώθω καλά, και σωματικά και ψυχολογικά, και μου δίνει τη δυνατότητα να ζήσω μια ζωή πιο ενεργή και παραγωγική. Πιστεύω ότι αυτό είναι εξίσου σημαντικό για σας, άρα απολαύστε το και βρείτε ένα σκοπό στην προπόνηση σας.

Αυτοί οι δύο λόγοι θα σας κάνουν να θέλετε να συνεχίσετε να τρέχετε στο υπόλοιπο της ζωής σας. Μου συμβαίνει συχνά να μιλήσω με δρομείς που δεν συνειδητοποιούν ότι η προπόνηση είναι διασκέδαση! Ακόμα κι αν υπάρχουν πολλοί λόγοι για το τρέξιμο, αρκετοί άνθρωποι δεν είναι ξεκάθαρα βέβαιοι για τον λόγο που τρέχουν. Εκείνοι που δεν απολαμβάνουν τη προπόνηση τους και δεν έχουν ένα σαφώς καθορισμένο σκοπό για το τρέξιμο, πιθανότατα  σε λίγο θα  σταματήσουν.  Επειδή λοιπόν η ζωή μας είναι γεμάτη “πρέπει”, όταν κάνουμε κάτι επειδή το θέλουμε, το καλύτερο είναι να το διασκεδάζουμε και να είναι σαφώς καθορισμένος ο σκοπός του. 

Όπως ανέφερα νωρίτερα, οι άνθρωποι τρέχουν για πολλούς διαφορετικούς  λόγους. Άλλοι τρέχουν για να έχουν δυνατή καρδιά, άλλοι για να χάσουν βάρος και άλλοι για να είναι όμορφοι με το μαγιό. Κάποιοι άλλοι πάλι μπορεί να τρέχουν για την ικανοποίηση που έχουμε από την επίτευξη κάποιων προσωπικών στόχων. Μερικοί  άνθρωποι τρέχουν για τη παρέα, και μερικοί πάλι συναγωνίζονται τους φίλους τους. Μπορεί εσείς να έχετε ένα διαφορετικό λόγο για τρέξιμο. Το σημαντικό, όμως, είναι να εντοπίσουμε τους λόγους που τρέχετε και να καταλάβετε πόσο σημαντικοί είναι οι λόγοι για σας και πόσο είστε διατεθειμένοι να προπονηθείτε για  να φτάσετε σε ένα αποτέλεσμα. Όταν το καταλάβετε, αυτό θα είναι πολύ πιο εύκολο για σας να προσδιορίσετε το εξατομικευμένο πρόγραμμα που εκτελείται.

Για παράδειγμα, αν ο κύριος λόγος για το τρέξιμο είναι η καρδιαγγειακή υγεία, είναι απαραίτητο να τρέχετε για 30-45 λεπτά πέντε ημέρες την εβδομάδα. Τρέχοντας 16 χιλιόμετρα την ημέρα μπορεί να κάψετε περισσότερες θερμίδες και να αποκτήσετε μεγαλύτερη ταχύτητα, αλλά δεν υπάρχει καμία επιστημονική απόδειξη ότι τα χιλιόμετρα που θα προστεθούν θα σας κάνουν να ζήσετε περισσότερο ή λιγότερο.

Εάν ο στόχος σας είναι να χάσετε βάρος, να γνωρίζετε ότι τρέχοντας καίτε περίπου 80 θερμίδες το χιλιόμετρο.  Αν τρέχετε 8 χιλιόμετρα την ημέρα, για επτά ημέρες την εβδομάδα μαζί με τις ενισχυμένες καύσεις λόγω του αυξημένου μεταβολισμού, θα κάψετε συνολικά 6.400 θερμίδες την βδομάδα. Για να χάσετε ένα κιλό, πρέπει να κάψετε περίπου 7500 θερμίδες. Άρα αν θέλετε να χάσετε μισό κιλό πρέπει να κάψετε 3.700 θερμίδες περισσότερες ανά εβδομάδα από όσες προσλαμβάνεται. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να καίτε 550 θερμίδες περισσότερες ανά μέρα (550 x 7 = 3.850). Αν φάτε μια τυρόπιττα και πιείτε μια κόκα κόλα επιπλέον την ημέρα θα ακυρώσετε όλες τις θερμίδες που με τόσο κόπο έχετε κάψει τρέχοντας αυτά τα οκτώ χιλιόμετρα! Αν ο λόγος λοιπόν που τρέχετε είναι για να χάσετε βάρος, συνειδητοποιείστε ότι αν δεν το συνδυάσετε με καλύτερες διατροφικές συνήθειες, δεν θα τα καταφέρετε και αυτό θα έχει σαν συνέπεια να σταματήσετε το τρέξιμο.

Μόλις βρείτε τους λόγους που τρέχετε, βρείτε και το τρόπο για να γίνει το τρέξιμο  διασκέδαση και απόλαυση. Όπως το οτιδήποτε αξίζει στη ζωή χρειάζεται προσπάθεια για να πετύχει, έτσι είναι και το τρέξιμο. Υπάρχουν αρκετά πράγματα που μπορούν να κάνουν την προπόνηση σας διασκεδαστική, αλλά απαιτούν σχεδιασμό και προσπάθεια. Λένε ότι η ποικιλία είναι το αλατοπίπερο της ζωής, γι 'αυτό προσπαθήστε να τρέχετε σε διαφορετικά μέρη, διαφορετικές αποστάσεις, και με διαφορετικούς ρυθμούς. Όταν κάνεις συνέχεια το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά αναπόφευκτα γίνεται κουραστικό, μέχρι το σημείο όπου  θα δεν ήθελες να το ξανακάνεις. Με τις τόσες πολλές υποχρεώσεις που έχει η σύγχρονη ζωή είναι ευκολία το να τρέχεις την ίδια διαδρομή που σε βολεύει κάθε μέρα. Ωστόσο κάνοντας καλύτερη διαχείριση στο χρόνο σας, μπορείτε να προγραμματίσετε το χρόνο να ταξιδέψετε και να τρέξετε σε διαφορετικά μέρη. Άλλος τρόπος για να αποκτάει ενδιαφέρον το τρέξιμο σας είναι να τρέχετε με φίλους.

Ένας άλλος τρόπος για να κρατήσετε το ενδιαφέρον σας για το τρέξιμο είναι να βρείτε  κάποιο στόχο που θα προπονείστε για αυτόν. Βέβαια ο αγώνας-στόχος  δεν πρέπει να είναι πολύ δύσκολος ή υπερβολικά αγχωτικός. Για παράδειγμα, όταν έτρεξα το Ημιμαραθώνιο του Dick Beardsley περίπου 5 χρόνια πριν, είχα βάλει σαν στόχο τον ρυθμό (pace) 3:43 το χιλιόμετρο. Τελικά έπεσα έξω περίπου 6 δευτερόλεπτα το χιλιόμετρο, αλλά συνολικά ήταν αρκετά ταχύτερα από το 4:21 το χιλιόμετρο που έκανα στην προπόνηση.

Υπάρχουν κάποιες ημέρες που για διάφορους λόγους δεν έχεις καμιά όρεξη να τρέξεις. Αντί να νοιώσεις ενοχή, θα ήταν πιο απλό να πάρεις ρεπό. Μερικές φορές νοιώθεις κουρασμένος από την αρχή και μετά από λίγο θα σταματήσεις. Ωστόσο, σπάνια συμβαίνει αυτό δυο μέρες στη σειρά. Συνήθως μετά από ένα ρεπό είμαι έτοιμος και ξεκούραστος να τρέξω. Άρα είναι καλύτερα να πάρετε ρεπό όταν νιώθετε ότι δεν έχετε όρεξη να τρέξετε αντί να έχετε μια αρνητική εμπειρία. Ακόμη και μερικοί από τους καλύτερους δρομείς μεγάλων αποστάσεων στον κόσμο παίρνουν ένα ρεπό κάθε 7- 10 ημέρες σε τακτική βάση. Εάν το κάνουν λοιπόν οι καλύτεροι στον κόσμο, γιατί να μην το κάνετε και εσείς;

Απόδοση άρθρων στα Ελληνικά: Γιώργος Κοζυράκης

Επιμέλεια, Πρόλογοι & Oργάνωση άρθρων - Δημήτρης Τρουπής

Δημήτρης Τρουπής

photo ©: www.coutureconditioning.com, www.tumblr.com, southcoaststyle.co.za