Δεν ήταν μόνο αυτό αίτιο όμως. Κυριότερη αιτία ήταν η αποκατάσταση της σήμανσης σε ένα σημαντικό κομμάτι της διαδρομής (και εύκολο να χαθεί κανείς) από την τοποθεσία Κορομηλιά μέχρι και την Μόλα, λίγα χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό. Αιτία, όπως είπαν οι άνθρωποι της διοργάνωσης, η δολιοφθορά. Τέλος καλό όλα καλά όμως αφού αποκαταστάθηκε η ζημιά και όπως διαπιστώσαμε δεν υπήρξαν προβλήματα από την σήμανση η οποία ήταν τελικά υποδειγματική.

Η ζέστη επηρέασε αρκετούς αθλητές και αρκετοί ήταν αυτοί που σοφά εγκατέλειψαν αφού η αφυδάτωση είναι από τις χειρότερες καταστάσεις στο βουνό, ειδικά σε έναν αγώνα της σκληρότητας και της δυσκολίας του alpamayoPro TrailRace. Στο τέλος όμως τα χαμόγελα για την επίτευξη ενός δύσκολου στόχου ήταν σχηματισμένα σε όλους!

Στις ζεστές αυτές συνθήκες ο Σταύρος Στεφανής που έχει βαλθεί να μας τρελάνει όλους φέτος, κατέβασε τον περσινό του χρόνο και κατάφερε να τερματίσει άνετα πρώτος σε 2:38:56, αφήνοντας 8 λεπτά πίσω του τον 2ο Χρήστο Μαυρίκιο που τερμάτισε σε 2:45:48. Τρίτος ο Slawomir Matras σε 2:48:52.

Στις γυναίκες, στον μεγάλο αγώνα πάντα, η Ranelle McCoy η οποία ανεβαίνει συνεχώς τερμάτισε πρώτη σε 3:30:00. Η αντίπαλός της, Μίνα Συλαίου εγκατέλειψε με κράμπες αφού η ζέστη και η κούραση την κατέβαλαν. Δεύτερη τερμάτισε η Γκάμπι Νέγκελε σε 3:40:04.

Στον αγώνα των 7 χιλιομέτρων είχαμε μια τρομερή επίδοση από τον Ευγένιο Ζακυνθινό αφού κατάφερε και τερμάτισε πρώτος σε 0:40:50. Δεύτερος ο Δημήτρης Σαμπάνης σε 0:42:20 και τρίτος ο Παναγιώτης Δημουλέας σε 0:43:27

Στις γυναίκες νικήτρια ήταν η Άννα Στυλιανάκη που τερμάτισε σε 0:55:52. Δεύτερη τερμάτισε η Ευαγγελία Αποστολοπούλου σε 0:59:11 και τρίτη η Τατιάνα Ράντου σε 1:02:59.

Στον τερματισμό περίμενε όλους τους ταλαιπωρημένους αθλητές παγωμένος χυμός, νερό ή καφές καθώς και ένα σνακ, ότι έπρεπε για την ώρα εκείνη που το στομάχι ζητούσε κάτι στέρεο.

Πολλοί ήταν οι τυχεροί που κέρδισαν ποιοτικά δώρα αξίας αλλά και οι ... γρήγοροι που έσπευσαν να πιάσουν τα δώρα που ως είθισται οι άνθρωποι του του αγώνα εκτοξεύουν στον αέρα, μια παράδοση που τηρείται ευλαβικά κάθε χρόνο!

Άψογη σήμανση όπως προαναφέραμε, εθελοντές/δείκτες παντού σε όλα τα καίρια σημεία, νεράκι δροσερό 4 χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό, βάλσαμο εκείνη την ώρα για όσους είχαν στεγνώσει, μουσική, κέφι από τους συντελεστές του αγώνα Σίμο και Τόλη Τσακίρη συνέθεσαν για άλλη μια χρονιά ένα σκηνικό και μας θύμισαν γιατί πραγματικά αγαπάμε αυτόν τον αγώνα.

Ραντεβού του χρόνου!