Το CtC είναι ένα extreme τρίαθλο, το οποίο με άλλα λόγια αποκαλείται multisport (πολυάθλημα), αφού ξεφεύγει από τις συμβατικές εκδοχές του τριάθλου, βάζοντας συνήθως το καγιάκ στη θέση της κολύμβησης. Τα 238 χιλιόμετρα του CtC είναι μοιρασμένα ως εξής:
• 3 τρέξιμο σε δρόμο
• 58 ποδήλατο δρόμου
• 26 τρέξιμο σε μονοπάτι
• 15 ποδήλατο δρόμου
• 67 καγιάκ σε ποτάμι (μέχρι ΙΙ βαθμού)
• 70 ποδήλατο δρόμου

Η εκκίνηση του αγώνα, που γίνεται κάθε Φεβρουάριο, δίνεται στην ακτή Kumara της Θάλασσας της Τασμανίας και αφού διατρέξει εγκάρσια το Νότιο Νησί της Νέας Ζηλανδίας, καταλήγει στο Christchurch της ανατολικής ακτής, στον Ειρηνικό.

Οι συμμετοχές για το CtC κλείνουν σε δύο εβδομάδες από τη στιγμή που θα προκηρυχθεί ο αγώνας της επόμενης χρονιάς, κάτι που συμβαίνει στις αρχές Ιουνίου. Αυτό ισχύει όμως μόνο για τους Νεοζηλανδούς. Οι διοργανωτές δέχονται μέχρι 1000 συμμετοχές κάθε χρόνο και μετά κλείνουν τον κατάλογο. 300 για τον μονοήμερο και 700 για τον διήμερο (400 ομαδικό + 300 ατομικό). Για τους ξένους που θέλουν να πάρουν μέρος στον αγώνα και δεν μπορούν να ξεπερνούν τους 100, ο κατάλογος παραμένει ανοιχτός μέχρι το τέλος του χρόνου. Το 2002 οι ξένες συμμετοχές ξεπέρασαν τις 90 και προέρχονταν από 17 χώρες. Πέντε φορές μέχρι σήμερα, τον αγώνα κέρδισαν ξένοι. Οι γυναικείες συμμετοχές φτάνουν συνήθως τις 100 με 130. Η μέση ηλικία των αθλητών που συμμετέχουν είναι τα 36 χρόνια. Τα χρηματικά έπαθλα που μοιράζονται, ξεπερνούν τα 60.000 δολάρια. Ο πρώτος άνδρας και η πρώτη γυναίκα στον μονοήμερο αγώνα, κερδίζουν από 10.000 δολάρια ο καθένας.

Ο αγώνας χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες:
1. Μονοήμερος. Είναι μόνο για ατομικές συμμετοχές (ανδρών & γυναικών).
2. Διήμερος για ατομικές συμμετοχές (ανδρών & γυναικών).
3. Διήμερος για ομάδες των δύο αθλητών (ανδρικές, μικτές και γυναικείες).

Ο ομαδικός αγώνας έχει ένα ιδιόρρυθμο χαρακτήρα σκυταλοδρομίας: ο ένας αθλητής κάνει το τρέξιμο, ο άλλος το καγιάκ αλλά και οι δύο πρέπει να κάνουν μαζί τα ποδηλατικά τμήματα.


Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ 2003

«Τρέξε πιο έξυπνα όχι πιο σκληρά» είναι το μυστικό του «βασιλιά» του CtC Steve Gurney. Ο 39χρονος Steve έχει συμμετάσχει στους 20 από τους 21 αγώνες και είχε κερδίσει 8 συνολικά, από το 1990 μέχρι το 2002, τους έξι τελευταίους συνεχόμενα τα έξι τελευταία χρόνια. Ο τρομερός Steve, πέρα από αθλητής ασκεί και επάγγελμα, είναι (κυρίως?) μηχανικός. Και πέρα από το πάθος του να αγωνίζεται, αποφάσισε να αθλοθετήσει και έπαθλα για την προώθηση των καινοτομιών στον αθλητισμό. Έτσι αποφάσισε να δοθεί το «Έπαθλο Gurney για την Καινοτομία», στον αθλητή ή αθλήτρια που θα χρησιμοποιήσει κάτι καινούργιο για να βελτιώσει την απόδοσή του. Ο ίδιος ο Gurney έχει εφαρμόσει ανάλογες καινοτομίες στο παρελθόν, κάποια απ τις οποίες μάλιστα απαγορεύτηκε.

«Συνήθως οι κανονισμοί στους αγώνες αποθαρρύνουν την εφαρμογή καινοτομιών στον εξοπλισμό και στις μεθόδους» λέει ο Gurney «Αγωνιζόμαστε με ποδήλατα που έχουν σχεδιαστεί πριν από 100 χρόνια, επειδή οι κανονισμοί στραγγάλισαν την εξέλιξη. Το CtC όμως, δίνει την ευκαιρία στους αθλητές να σπάσουν τους παραδοσιακούς κανόνες και να δοκιμάσουν κάτι καινούργιο. Πρέπει όλοι να εκμεταλλευτούμε το πλεονέκτημα αυτής της ελευθερίας και να αναπτύξουμε πραγματικά καινούργιες ιδέες».

Τη μέρα του αγώνα, τα πράγματα κύλησαν όπως θα περίμενε κανείς. Τα φαβορί σε άνδρες και γυναίκες μπήκαν μπροστά. Στους άνδρες, ο Gurney χρειάστηκε να φτάσει ο αγώνας στο καγιάκ για να πάρει ‘κεφάλι’ και να μην τον ξαναδεί κανείς μέχρι τον τερματισμό, όπου συμπλήρωσε την έβδομη συνεχόμενη νίκη του στον αγώνα, με χρόνο 11.14.08. Δεύτερος ήταν ο Αυστραλός Kris Clauson, με 11.18.51 και τρίτος ο Neil Gellatly με 11.21.45. Στις γυναίκες η Jill Westerna κυριάρχησε για τέταρτη συνεχόμενη φορά, παίρνοντας την πρωτιά από το τρέξιμο και μετά και τερματίζοντας σε 12.25.

Το ρεκόρ της μονοήμερης διαδρομής ανήκει στον σπουδαίο Keith Murray, με 10.34.37 (1994), ενώ το αντίστοιχο ρεκόρ στις γυναίκες, στην σύζυγο του Keith, Andrea Murray, με 12.09.26 (1997).

Επισκεφτείτε το site του αγώνα