[Advendure]: Από το 33:52 του 2014 στο 22:39 και μια σπουδαία και πανάξια νίκη το 2019 … Σε θυμάμαι τότε στον πρώτο σου ROUT, ένα παλικάρι χαμηλών τόνων 24 ετών να μπαίνει στον αγώνα χωρίς φόβο παρόλη την μικρή εμπειρία τότε και να ανταπεξέρχεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Σήμερα 5 χρόνια, παραμένεις το ίδιο σεμνός και ταπεινός παρόλη την επιτυχία σου. Φανταζόσουν ποτέ ότι θα ερχόταν η στιγμή να στεφθείς νικητής του αγώνα; Ποιες είναι οι πρώτες σκέψεις σου;

[Π. Παναρίτης]: Η αλήθεια είναι ότι δε φανταζόμουν ποτέ ότι θα βρεθώ στην πρώτη θέση. Αφενός γιατί όλο αυτό έμοιαζε να είναι ένα άγνωστο και μακρινό ταξίδι, αφετέρου γιατί ο σεβασμός και θαυμασμός προς τους νικητές του αγώνα δημιουργούσε μια μικρή απόσταση που σιγά σιγά ήθελα να καλύψω.

Τα συναισθήματα που αποκτάς είναι μοναδικά και ο διαμοιρασμός αυτών με κοντινούς σου ανθρώπους απερίγραπτος.

[Advendure]: Όταν σε είδα στην Πρασινάδα-2 (142^ο χλμ) ήσουν σε εξαιρετική κατάσταση, τα μάτια σου «πέταγαν φλόγες». Πότε το πίστεψες πραγματικά ότι μπορεί να κερδίσεις τον αγώνα; Πριν τον αγώνα υπήρχε στο πίσω μέρος του μυαλού σου αυτό ή ξεκίνησες με στόχο μια καλή επίδοση και μια θέση στο βάθρο;

[Π. Παναρίτης]: Στην Πρασινάδα 2 το σώμα μου και το μυαλό μου ήταν προσηλωμένα μόνο  σε ένα πράγμα: να κυνηγήσω τον David και να πάω στους αγαπημένους μου ανθρώπους που περίμεναν να φτάσω πρώτος στον τερματισμό. Φέτος δεν υπήρχε κανένα πλάνο και χρόνος στο μυαλό μου παρά μόνο καθαρή αίσθηση!

Είναι τεράστια  πολυτέλεια να τρέχεις σ' ένα παρθένο δάσος σαν της Ροδόπης και είναι κρίμα να περιορίζουμε την απόλαυση!

Η στιγμή του τερματισμού του φετινού ROUT...

[Advendure]: Επιδεικνύεις μια σπάνια ωριμότητα πνεύματος και χαρακτήρα για την ηλικία σου. Δεν είναι συχνό φαινόμενο στην Ελλάδα δρομείς της δικής σου ηλικίας να προτιμούν, πόσο μάλλον να διαπρέπουν, σε αγώνες υπεραποστάσεων σε βουνό ή άσφαλτο. Τι είναι αυτό που σε κάνει να τρέχεις μεγάλες αποστάσεις;

[Π. Παναρίτης]: Οι μεγάλες αποστάσεις δεν είναι απλά μερικές παραπάνω ώρες τρεξίματος και καταπόνησης. Είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να κάνει κάποιος στον εαυτό του, καθώς μπορεί να δει ξεκάθαρα ποιος είναι αλλά, κυρίως, ποιος θέλει να γίνει. Ένας ακόμα λόγος για τον οποίο περνάω πολλές ώρες τρέχοντας στο δάσος και στο βουνό είναι η απόλυτη επαφή που υπάρχει μεταξύ εμού και της φύσης. Δεν υπάρχει καμία απολύτως παρέμβαση σ'αυτό και το αποτέλεσμα είναι πάντα θετικό.

[Advendure]: Πέρυσι όταν ο Παύλος Μαυρογιάννης σε μια συγκινητική στιγμή στις απονομές του ROUT σου χάρισε το βραβείο των 50+ που παρέλαβε, ένιωσες ότι πήρες μια σκυτάλη; Ένα «χρέος» που έπρεπε να εκπληρωθεί;

[Π. Παναρίτης]: Ο Παύλος είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος και αθλητής που και μόνο στα μάτια να τον κοιτάξεις καταλαβαίνεις πόσο βάθος έχει! Πέρυσι εξεπλάγην με την κίνηση του αλλά ως πιο έμπειρος έβλεπε κάτι που δεν φαίνεται τόσο εύκολα. Εγώ από την πλευρά μου όλη την χρονιά κοιτούσα το βραβείο που μου χάρισε και έκανα την εξής ερώτηση στον εαυτό μου : τι θα ήθελες να αφήσεις εσύ στους νεότερους ή μεγαλύτερους ανθρώπους  που πρεσβεύουν αυτό το "άθλημα"?

Φυσικά το χρέος δεν έχει εκπληρωθεί και έχουμε μπροστά μας αρκετές παραστάσεις να δούμε και να απολαύσουμε!

H στιγμή που ο Παύλος Μαυρογιάννης χαρίζει το βραβείο των 50+ στον Παναγιώτη Παναρίτη στις απονομές του ROUT 2018...

[Advendure]: Οι μικρότερες αποστάσεις, οι ταχύτητες, δεν σε ελκύουν, δεν σε προκαλούν; Δεν θα ήθελες να κάνεις για παράδειγμα έναν γρήγορο Olympus Marathon;

[Π. Παναρίτης]: Οι μικρότερες αποστάσεις δεν με ελκύουν γιατί ο παράγοντας ταχύτητα δεν σε αφήνει να γευτείς το βουνό. Συνήθως γίνονται όλα μέσα σε δυο τρεις ώρες και η ψυχή δεν προλαβαίνει να εναρμονιστεί με το σώμα! Αν είχα περισσότερο χρόνο στην διάθεση μου με προπονήσεις κάθε εβδομάδα στα μεγάλα μας βουνά θα δοκίμαζα να τρέξω έναν αγώνα γρήγορα αλλά για το συνολικό ταξίδι που σου προσφέρει και όχι για τον καθαυτό  αγώνα!

[Advendure]: Την μεγάλη διαφορά στην επίδοσή σου στον αγώνα την έκανες το 2016 οπότε και κατέβασες την επίδοσή σου 7 ολόκληρες ώρες. Τότε άρχισε να αχνοφαίνεται ότι «κάτι γίνεται εδώ». Τι ήταν αυτό που άλλαξε στην προπόνησή σου;

[Π. Παναρίτης]: Άρχισα να κάνω πιο δομημένη προπόνηση και όχι τυχαία τρεξίματα. Πέρασα λίγο από τον στίβο για να κερδίσω ταχύτητα και συνδυαστικά με τις συμβουλές του Λεωνίδα (σ.σ Αθανασόπουλου) αλλά και την προσωπική καταγραφή και παρατήρηση του σώματος μου ξεκλείδωσα αρκετή από την δύναμη που όλοι έχουμε μέσα μας. Τέλος, η σωστή τροφοδοσία μέσα στον αγώνα έπαιξε τον ρόλο της ώστε να μην υποστώ μεγάλη μείωση ενέργειας.

[Advendure]: Πόσο σε έχει βοηθήσει στην προπόνηση και την καθημερινότητά σου η χορτοφαγική διατροφή;

Η αυστηρά χορτοφαγική διατροφή έχει καταφέρει να με επηρεάσει σε όλα τα θέματα που αφορούν τη ζωή. Με αυτού του είδους διατροφή είμαστε η καλύτερη έκδοση του εαυτού μας! Επίσης, άλλο ένα θετικό στοιχείο της χορτοφαγία, ανάμεσα σε πολλά άλλα, είναι πως προσφέρει ταχεία αποκατάσταση, μετά τις προπονήσεις ή τους αγώνες, κάτι που δε γνωρίζουν οι περισσότεροι. Η δύναμη που αποκτάς έχει μεγαλύτερα όρια και η ψυχολογία σου ανεβαίνει στα ύψη!

[Advendure]: Αν και περιττή η ερώτηση για όσους σε ξέρουν, πρέπει να το ρωτήσω: σου αρέσει να τρέχεις μόνος ή με παρέα; Αν και εξέχων μέλος της “Goji Berry Team” η απάντηση φαντάζομαι είναι … προδιαγεγραμμένη!

[Π. Παναρίτης]: Ο πιο σημαντικός παράγοντας για την επίτευξη όλων των σπουδαίων πραγμάτων είναι ο παράγοντας άνθρωπος. Συνεπώς, όταν έχεις να κάνεις με εξαιρετικούς ανθρώπους και φίλους, όπως αυτούς της ομάδας μας, τότε η παρέα κατά τη διάρκεια του τρεξίματος είναι αυστηρά απαραίτητη!

Με παρέα είναι ... αλλιώς!

[Advendure]: Πρώτος σου αγώνα βουνού το 2013 στον Ταΰγετο και την αμέσως επόμενη χρονιά στα 80 χιλιόμετρα του Rodopi Challenge. Πριν ξεκινήσεις να τρέχεις στο βουνό ποια ήταν η αθλητική σου εμπειρία;

[Π. Παναρίτης]: Δεν είχα καμία πραγματική επαφή με το τρέξιμο ή οποιοδήποτε άλλο άθλημα πριν τον πρώτο μου αγώνα βουνού το 2013 στον Ταΰγετο, με εξαίρεση έναν ημιμαραθώνιο δρόμου! Ως έφηβος περνούσα τον ελεύθερο χρόνο μου  στο γυμναστήριο, κάνοντας ποδήλατο ή παίζοντας μπάσκετ!

Στον Taygetos Experience, στον 1ο αγώνα βουνού του Π. Παναρίτη!

[Advendure]: Ποιοι ήταν οι άνθρωποι που σε ενέπνευσαν για να ξεκινήσεις το ορεινό τρέξιμο και σε «τράβηξαν» στις υπεραποστάσεις βουνού;

[Π. Παναρίτης]: Στο ξεκίνημα μου με βοήθησε η Ασημίνα Συλαίου. Αμέσως μετά, ο γνωστός σε όλους μας Μάνος Κυριακάκης! Εγώ, καθότι τότε νέος και ατίθασος, άκουσα προσεχτικά τις συμβουλές του και, με τις γνώσεις και τα βίντεο που μου έδειξε, με παρακίνησε να ασχοληθώ με την "περιπέτεια"! Λίγο αργότερα, γνώρισα και την καλή παρέα του Νίκου και του Λεωνίδα και τότε τα χαμόγελα όλων ενώθηκαν!

[Advendure]: Ποιος δρομέας ή αθλητής γενικότερα σε εμπνέει και θα ήθελες ίσως να του μοιάσεις;

[Π. Παναρίτης]: Οι δρομείς που θαυμάζω είναι και οι πιο κοντινοί μου άνθρωποι και φίλοι με τους οποίους μοιράζομαι καθημερινά εμπειρίες και χρόνο! Ο καθένας απ' αυτούς είναι άξιος θαυμασμού και με την συμπεριφορά τους αποτελούν τρομερό παράδειγμα για το πώς μπορεί να εφαρμοστεί το ultra running και στη ζωή (ultra life).

Με τον επιστήθιο φίλο και "μέντορά" του, Νίκο Πετρόπουλο ...

[Advendure]: Θα ήθελες κάποια στιγμή να τρέξεις σε κάποιον αγώνα του εξωτερικού. Είναι κάποιος που θα μπορούσε να αποτελέσει στόχο και πρόκληση;

[Π. Παναρίτης]: Θα ήθελα να συμμετάσχω για αρχή στο UTMB  και μελλοντικά στο Tor des Giants! Ο στόχος είναι να υπάρχει καλή παρέα (φίλοι) και με μεγάλο χαμόγελο και ευγνωμοσύνη να σταθώ στην εκκίνηση οποιουδήποτε αγώνα και να πάρω τα μέγιστα απ' αυτόν.

Ο Π. Παναρίτης μέσα σε έναν μόλις χρόνο τερματίζει στον 1ο του Rodopi Challenge 50 Miles στην 15η θέση!

[Advendure]: Θα έτρεχες κάποια στιγμή κάποιον αγώνα υπεραπόστασης ασφάλτου, Σπάρταθλο ή κάτι αντίστοιχο;

[Π. Παναρίτης]: Ναι, θα έτρεχα και αγώνα ασφάλτου. Ήδη κάνω τα πρώτα βήματα ώστε να συμμετάσχω στο Σπάρταθλον στο μέλλον. Η αλήθεια είναι πως δεν με ηλεκτρίζει η άσφαλτος όπως το βουνό αλλά πρέπει να τη δοκιμάσω για να γευτώ και εγώ την άλλη όψη του νομίσματος.

[Advendure]: Το τελευταίο διάστημα συνεργάζεσαι με την Merrell. Πόσο σε έχει βοηθήσει το γεγονός αυτό;

[Π. Παναρίτης]: Η Merrell μπορεί να είναι καινούρια εταιρία στο χώρο του trail running αλλά είναι άλλο τόσο έμπειρη σε όλα τα υπόλοιπα. Αυτό που κάνει την συνεργασία μου με την Merrell όμως φανταστική, εκτός από τον εξοπλισμό και τα παπούτσια που μου παρέχει, είναι η απίστευτη ομάδα και παρέα που έχει δημιουργηθεί! Αφροδίτη - Άκης και εγώ!

[Advendure]: Τι έχεις να προτείνεις σε πιο νεαρούς δρομείς που θέλουν να ξεκινήσουν τις μεγαλύτερες αποστάσεις; Υπάρχει κάποιο καλά κρυμμένο μυστικό;

[Π. Παναρίτης]: Αυτό που θα πρότεινα στα νέα παιδιά είναι να τολμήσουν! Να μην φοβηθούν και να παλέψουν με τους δαίμονές τους.Η  υπομονή και η αφοσίωση στους στόχους που θέτουμε μας φέρνει πιο κοντά στους παράγοντες που μας κάνουν ευτυχισμένους και που αποτελούν την κινητήρια δύναμη για να ανταπεξέλθουμε στα εμπόδια της ζωής.

[Advendure]: Ποιο είναι το όνειρο του «Πανάρα» για το μέλλον τόσο σε προσωπικό, όσο και σε αθλητικό επίπεδο;

[Π. Παναρίτης]: Το όνειρο μου είναι να αφήσω το δικό μου χρώμα στην ιστορία των υπεραποστάσεων και να βοηθήσω τους ανθρώπους να βρουν σωστό προσανατολισμό. Η γνώση είναι δανεική και ανήκει σε όλους! Ελπίζω μέσα από ωραίες και δυνατές αθλητικές στιγμές να κάνω υπερήφανους τους ανθρώπους που με αγαπούν και με στηρίζουν αδιάκοπα!

"Συνέχισε έτσι φίλε, με μυαλό, σύνεση και υπομονή". Με αυτή την προτροπή μου είχε κλείσει τότε η επικοινωνία μας. Ο "Πανάρας" δεν χρειαζόταν αυτή την προτροπή. Συνέχισε να δουλεύει μυαλό, σύνεση και υπομονή. Και όταν το κάνεις αυτό τα αποτελέσματα είναι παραπάνω από ορατά. Για αυτό λοιπόν είμαι σίγουρος ότι θα συνεχίσει με "μυαλό, σύνεση και υπομονή" για να δούμε ακόμη περισσότερα πράγματα στο μέλλον!