[Advendure]: Γεια σου Στέλιο! Είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι που βρίσκεσαι κοντά μας με αυτόν τον τρόπο και ανυπομονούμε να ξεκινήσουμε αυτήν την τόσο ενδιαφέρουσα συζήτηση για έναν αγώνα τον οποίο έχουμε συνδέσει άρρηκτα με το όνομά σου! Τι σημαίνει, λοιπόν, για εσένα ο “Hortiatis Trail Run”;

[Στυλιανός Καϊάφας]: Αρχικά θα ήθελα εγώ να σας ευχαριστήσω  για  την φιλοξενία! Πάντα μου είναι πολύ ευχάριστο να μιλάω για τον “Hortiatis Trail Run”. Για μένα ο αγώνας ήταν ένα μεγάλο όνειρο που έγινε πραγματικότητα! Ήταν η πολύ μεγάλη επιθυμία μου να έρθουν και άλλοι αθλητές και να γνωρίσουν το Χορτιάτη. Θα θυμάμαι για πάντα την πρώτη χρονιά της διοργάνωσης. Είχα σηκωθεί από νωρίς το πρωί με πολύ άγχος και κάθισα αργά το απόγευμα! Στο τέλος όλα πήγαν περίφημα και οι συμμετοχές έφτασαν τις 84! Μάλιστα, δε θα ξεχάσω τότε το μήνυμα του φίλου Λάζαρου Ρήγου “Στέλιο έχεις 364 ημέρες να προετοιμαστείς για την επόμενη διοργάνωση”. Από την αμέσως επόμενη χρονιά, κιόλας, οι συμμετοχές υπερδιπλασιάστηκαν! Κάθε χρονιά, πλέον, έρχονται εκατοντάδες αθλητές απ’ όλη την Ελλάδα μα και απ’ την Ευρώπη είτε για να ξανατρέξουν είτε να γνωρίσουν για πρώτη φορά το όμορφο βουνό! Ένα βουνό δίπλα στην πόλη, που προσφέρει πολλές επιλογές για όποιον το επισκεφτεί. Νοιώθω, λοιπόν, μεγάλη ικανοποίηση και χαρά συνάμα, που υπήρξα η αφορμή για να γνωρίσουν πολλοί περισσότεροι το Χορτιάτη μέσα από  τον αγώνα αλλά και τις προπονήσεις που οργανώναμε πολλές Κυριακές όλα αυτά τα χρόνια.

[Advendure]: Γνωρίζουμε ότι τα τελευταία χρόνια κατοικείς στην Αγγλία μαζί με την οικογένειά σου. Παρόλα αυτά, επέλεξες να συνεχίσεις να διοργανώνεις ο ίδιος τον αγώνα του Χορτιάτη παρά τις όποιες δυσκολίες προκύπτουν κάθε φορά. Θα θέλαμε να μας μιλήσεις γι’ αυτές.

[Στυλιανός Καϊάφας]: Είναι η τέταρτη χρονιά που διοργανώνω τον αγώνα ζώντας στην Αγγλία και η 10η συνολικά. Το να διοργανώσεις έναν αγώνα βουνού είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο! Όσο συμμετείχα τρέχοντας δεν μπορούσα να έχω εικόνα για το τι αντιμετωπίζει ένας διοργανωτής. Πραγματικά, είναι τόσα πολλά πράγματα που πρέπει να συνδυάσεις και να οργανώσεις. Για εμένα η προετοιμασία του αγώνα ξεκινάει τέσσερις μήνες πριν την εκκίνηση. Όταν έχεις οικογένεια και δουλειά και ζεις ταυτόχρονα στο εξωτερικό ένα εγχείρημα τέτοιου είδους φαντάζει αδύνατο! Τελικά με αρκετή κατανόηση από την οικογένεια μου και πολύ προσπάθεια όλα γίνονται.

Φυσικά, υπάρχουν κι άλλοι που βοηθούν! Πρώτα απ’ όλους ο “Σύλλογος Δρομέων Υγείας Θεσσαλονίκης” η συμβολή του οποίου είναι καταλυτική! Τα μέλη του συλλόγου βοηθούν πάντοτε στο μέγιστο βαθμό. Επίσης, οι εθελοντές βρίσκονται σε διάφορα σημεία του αγώνα και όλοι γνωρίζουμε πόσο σημαντική είναι η συμβολή τους. Έπειτα, ο Δήμος Πυλαίας-Χορτιάτη  και το Τοπικό Διαμέρισμα του Χορτιάτη, με τον πρόεδρο Γιώργο Μενεξέ, όλα τα χρόνια είναι δίπλα στη διοργάνωση στηρίζοντας με υλικοτεχνική υποδομή τον αγώνα και επιλύοντας διάφορα τυπικά θέματα που ενδεχομένως προκύπτουν. Τέλος, η ΟΜΑΚ Καλαμαριάς φροντίζει για την υγειονομική κάλυψη των αθλητών όλα αυτά τα χρόνια. Ωστόσο, όλη η κούραση φεύγει από πάνω μου το πρωί του αγώνα καθώς βλέπω τους αγαπημένους μου φίλους να παίρνουν θέση στην εκκίνηση. Από αυτήν την εικόνα αντλώ απίστευτη δύναμη και θετική ενέργεια που με βοηθάει να τα ξεπερνώ όλα και να συνεχίζω!

[Advendure]: Ως κάτοικος μιας άλλης χώρας τι διαφορές έχεις παρατηρήσει στον τρόπο που αντιμετωπίζουν οι Άγγλοι το ορεινό τρέξιμο σε σχέση με την Ελλάδα; Να υπενθυμίσω για τους αναγνώστες μας πως η Αγγλία είναι η χώρα όπου ξεκίνησε το “Fell running” το οποίο θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε και ως πρόγονο του σημερινού “Trail running”.

[Στυλιανός Καϊάφας]: Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι οργανωτικά στην Ελλάδα είμαστε σε πολύ υψηλό επίπεδο! Αυτό που συμβαίνει στο Ελληνικό ορεινό τρέξιμο τα τελευταία χρόνια είναι εντυπωσιακό! Οι συμμετοχές και οι αγώνες αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο! Παρόλα αυτά, πιστεύω πως βρισκόμαστε στην αρχή ακόμη. Πρέπει να εξελιχθούμε σε οτιδήποτε αφορά την κουλτούρα αλλά και τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε το ορεινό τρέξιμο ως διοργανωτές αλλά και δρομείς παράλληλα.

Επίσης, είναι πολύ σημαντική η αποδοχή της κοινωνίας, στην Αγγλία, προς τους trail runners. Για παράδειγμα, το να είναι κάποιος εθελοντής σε αγώνα βουνού είναι πολύ σημαντικό για το βιογραφικό του! Πέρα από αυτά, σε σχέση με τους Άγγλους δρομείς έχουμε διαφορές ως προς την συμπεριφορά μας πριν τον αγώνα, μέσα στον αγώνα αλλά και μετά από αυτόν. Για τους Άγγλους το ορεινό τρέξιμο πρεσβεύει και άλλες αξίες σε σχέση με αυτό που κάνουν. Παρότι σε αυτό το κομμάτι υστερούμε, λόγω της κατάστασης της γενικής παιδείας του κόσμου, παραμένω αισιόδοξος και ελπίζω πως στο τέλος δε θα έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα από τις χώρες του εξωτερικού!

[Advendure]: “Hortiatis Trail Run” με λάσπη, με χιόνι, με ζέστη ή με τσουχτερό κρύο και βροχή. Αλήθεια, για σένα ποια είναι η καλύτερη εποχή και ποιες οι ιδανικότερες καιρικές συνθήκες για να απολαύσουν στο μέγιστο όλοι οι δρομείς τη διαδρομή του αγώνα και γιατί;

[Στυλιανός Καϊάφας]: Η ονομασία του αγώνα νομίζω δίνει από μόνη της μια εικόνα. Έχοντας τρέξει πολλά χρόνια στον Χορτιάτη, αντιμέτωπος με όλες τις καιρικές συνθήκες, θα μπορούσα να πω ότι ο χειμώνας είναι ο αγαπημένος μου. Προτιμώ το τερέν πολύ λασπωμένο, με λίγο χιόνι στα ψηλά, το ποταμάκι γεμάτο νερό και τη θερμοκρασία λίγο πάνω από το μηδέν! Όλα αυτά τα στοιχεία σε συνδυασμό με το άγριο φυσικό περιβάλλον (οξιές, έλατα, καστανιές) δίνουν στον αθλητή την αίσθηση πως συμμετέχει σε ένα σκληρό και δύσκολο αγώνα βουνού που του προσφέρει στον τερματισμό τη γλυκιά ικανοποίηση της επιτυχίας!

[Advendure]: Εκτός από την αλλαγή του σημείου εκκίνησης - τερματισμού του αγώνα, πριν μερικά χρόνια, δεν έχει αλλάξει κάτι άλλο στη διαδρομή όλο αυτό το χρονικό διάστημα. Σκέφτεσαι, ίσως, με το κλείσιμο της δέκατης, επετειακής έκδοσης της διοργάνωσης να προχωρήσεις σε μια διαφορετική διαδρομή; Ενδεχομένως μεγαλύτερη; Άλλωστε ο Χορτιάτης έχει πλήθος μονοπατιών.

[Στυλιανός Καϊάφας]: Η δημιουργία ενός μεγαλύτερου αγώνα υπάρχει στην σκέψη μου εδώ και πολύ καιρό. Έκανα πολλές διερευνητικές προπονήσεις με βάση την υπάρχουσα διαδρομή αλλά στάθηκε αδύνατο να μπορέσω να δέσω άλλα κομμάτια επάνω σε αυτήν. Άλλος αγώνας μεγαλύτερος φυσικά και μπορεί να γίνει προς άλλες κατευθύνσεις αφού ο Χορτιάτης έχει μονοπάτια για μαραθώνια αλλά και υπέρ-μαραθώνια διαδρομή. Ίσως τα επόμενα χρόνια να το ξανασκεφτώ, you never now.

[Advendure]: Κάθε χρονιά πετυχαίνεις να συμμετέχουν στον αγώνα που διοργανώνεις αρκετοί καλοί δρομείς, εκτός απ’ όλους εμάς. Θα ήθελες να μας αποκαλύψεις για το 2020 ποιοι από τους γρηγορότερους Έλληνες θα τιμήσουν τη διοργάνωση;

[Στυλιανός Καϊάφας]: Πράγματι, κάθε χρόνο τιμούν τον “Hortiatis Trail Run” πολλοί καλοί αθλητές και αυτό είναι μια επιβράβευση για εμένα αλλά και κάθε άλλη διοργάνωση. Φέτος θα σταθούν στη γραμμή της εκκίνησης ο Γιώργος Διαλεκτός, ο Κοσμάς Πλακετάς, ο Σταύρος Μπαλιώτης και ο Γιάννης Κουρκουρίκης ενώ περιμένουμε απάντηση κι από περισσότερους ακόμη αθλητές.

[Advendure]: Επετειακή διοργάνωση σημαίνει για μας κάτι ξεχωριστό. Αλήθεια, μπορείς να μας πεις αν σχεδιάζεις να παρέχεις κάτι διαφορετικό σε αυτούς που θα συμμετάσχουν. Να περιμένουμε κάτι ασυνήθιστο με το πακέτο του κάθε αθλητή για το νούμερο BIB, για παράδειγμα;

[Στυλιανός Καϊάφας]: Τα μοναδικά έσοδα του αγώνα προέρχονται από τις συνδρομές των αθλητών. Φέτος  έχουμε την τύχη να είναι Μεγάλος Χορηγός της διοργάνωσης η εταιρία SPORT 2000 - Sport Depot ,που θα δώσει σε όλους τους αθλητές της μεγάλης διαδρομής από μια επετειακή μπαντάνα του αγώνα και πλούσια δώρα στους νικητές. Οι υπόλοιποι χορηγοί που βρίσκονταν δίπλα μας όλα αυτά τα χρόνια θα συνεχίσουν να το κάνουν και για το 2020. Για το παραπάνω λόγο θα ήθελα να ευχαριστήσω προσωπικά τα καταστήματα και τις επιχειρήσεις “ΤΑ ΚΙΟΣΚΙΑ”,  “ΣΙΡΟΠΙΑΣΤΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΥΔΑΣ” και  “ΦΟΥΡΝΟΙ ΛΟΓΓΟΥ” για την πολύτιμη βοήθειά τους!

[Advendure]: Διαβάσαμε στο άρθρο σου που δημοσιεύσαμε πριν μερικές μέρες πως επιδιώκεις με τη διοργάνωση του “Hortiatis Trail Run”, μεταξύ άλλων, τη μείωση της ανθρώπινης παρέμβασης στο βουνό με τη μορφή υλοτομίας, κατασκευής κεραιών, κυνηγιού και μηχανοκίνητων δράσεων. Σε αυτά τα δέκα χρόνια που έχουν περάσει παρατήρησες κάποιες θετικές αλλαγές πάνω σε αυτό το θέμα; Θα μπορούσες να μας μιλήσεις γι’ αυτές;

[Στυλιανός Καϊάφας]: Ο Χορτιάτης είναι ένα βουνό πάνω στο οποίο κινούνται άτομα με μοτοσυκλέτες τύπου endure και γουρούνες, κλαμπ τετρακίνητων οχημάτων, λαθροϋλοτόμοι και κυνηγοί. Δυστυχώς όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα! Αντιθέτως, το βουνό επιβαρύνεται περισσότερο από τις δράσεις των συγκεκριμένων ομάδων! Δε γνωρίζω ποιος είναι ο υπεύθυνος φορέας για να οριοθετήσει περιοχές για κάθε ομάδα ή να προχωρήσει σε κάποιο έλεγχο και αυτό είναι κάτι δυσάρεστο. Κάθε φορά που πήγαινα για προπόνηση προσπαθούσα να προστατεύω την σωματική μου ακεραιότητα από τους κυνηγούς και τις μηχανές. Άλλωστε, ένας βασικός λόγος που ο αγώνας γίνεται Μάρτιο είναι η λήξη της κυνηγετικής περιόδου στο τέλος Φεβρουαρίου. Στην Αγγλία, τα παραπάνω δεν υπάρχουν ούτε σε κάποιο φανταστικό σενάριο! Και για να ολοκληρώσω με την απάντησή μου, αυτό ακριβώς εννοούσα σε προηγούμενη ερώτηση μιλώντας σχετικά με την αποδοχή των δρομέων από την κοινωνία. Στη χώρα μας δεν μιλάμε καν για αποδοχή!  

[Advendure]: Σε συνδυασμό με την προηγούμενη ερώτηση, θα επιθυμούσαμε να μας πεις τη γνώμη σου για το περί-αστικό δάσος του Σέιχ Σου. Αυτή η μεγάλη δασική έκταση έχει πληγεί σε τεράστιο βαθμό τα τελευταία χρόνια με αποκορύφωμα το περασμένο καλοκαίρι όπου ξεκίνησε η κοπή “άρρωστων” πεύκων από δημοτικά συνεργεία και συνεχίζεται μέχρι αυτή τη στιγμή που διαβάζεις αυτές τις γραμμές. Τι προτείνεις να γίνει για να αρχίσει να αντιστρέφεται αυτή η κατάσταση;

[Στυλιανός Καϊάφας]: Έχω τρέξει πολλές φορές σε όλες τις πλευρές του δάσους του Σέιχ Σου. Δυστυχώς, ο μοναδικός πνεύμονας της πόλης μα και ένα δάσος που οι πολίτες μπορούν με ευκολία να επισκεφτούν για δραστηριότητες δεν προστατεύεται καθόλου και βρίσκεται σε πολύ άσχημη κατάσταση. Η αρρώστια ήρθε να αποτελειώσει ό,τι απέμεινε από την πυρκαγιά του παρελθόντος. Ωστόσο, αυτό που με προβληματίζει είναι πως πέρα από την έλλειψη προληπτικών μέτρων για την προστασία του, από τις επίσημες αρχές, και οι ίδιοι οι πολίτες δε σέβονται το δάσος. Οι εικόνες που έχω στο νου μου από πάσης μορφής σκουπίδια με κάνουν εντελώς απαισιόδοξο για το μέλλον. Στην Αγγλία δεν είναι καθαρά επειδή κάποιοι υπάλληλοι καθαρίζουν συνέχεια αλλά επειδή οι πολίτες αγαπάνε τον τόπο τους. Πριν από χρόνια δούλεψα κάποια καλοκαίρια, παράλληλα με τις σπουδές μου, ως εποχικός δασοπυροσβέστης. Έχοντας, λοιπόν, κάποια γνώση από αυτό το επάγγελμα μα και χρησιμοποιώντας την κοινή λογική θα έλεγα ότι το δάσος του Σέιχ Σου χρειάζεται πολύ δουλειά! Στοχευμένες αναδασώσεις, περιφρούρηση, περιορισμό των εισόδων, κάμερες παρακολούθησης και κυρίως ενημέρωση των πολιτών.

[Advendure]: Μάρτιος 2030. Πώς φαντάζεσαι τον “Hortiatis Trail Run”; Θα μπορούσες να μας αποκαλύψεις τα όνειρά σου γι’ αυτόν τον αγώνα αλλά και να μας πεις αν είναι στα σχέδιά σου να διοργανώσεις κάτι αντίστοιχο στη χώρα όπου κατοικείς τώρα;

[Στυλιανός Καϊάφας]: Θα απαντήσω στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης πρώτα. Εδώ, δύσκολα θα έκανα κάποιο εγχείρημα. Στο μέρος που ζω δεν έχει τα βουνά που θα ήθελα για έναν αγώνα. Τέτοια βουνά έχει στην Ουαλία (Snowdonia), που επισκέφτηκα πέρυσι, όπου υπάρχει πολύ μεγάλο δίκτυο σηματοδοτημένων μονοπατιών και ψηλά βουνά! Φυσικά, οφείλω να πω ότι οι υπόλοιπες συνθήκες, εδώ, είναι τέλειες για έναν αγώνα. 2030, λοιπόν. Σίγουρα θα είναι σκούπα ο αγαπημένος φίλος, ο Μπάμπης Μακρίδης! Πρώτα εύχομαι να είμαστε όλοι καλά στην υγεία μας. Το 2030 θα είναι η 20^η διοργάνωση του αγώνα και το όνειρο μου δεν είναι άλλο από το να συμμετάσχουν περισσότερα νέα παιδιά και να υπάρχουν περισσότεροι θεατές τόσο στην εκκίνηση και στον τερματισμό όσο και σε διάφορα σημεία της διαδρομής. Χαίρομαι που έχω άλλα δέκα χρόνια να ονειρευτώ και να σχεδιάσω τον 20^ο  “Hortiatis Trail Run” του 2030. Καλή αντάμωση σε λίγες μέρες στον Χορτιάτη.

Στέλιο σε ευχαριστούμε για το χρόνο που αφιέρωσες από το καθημερινό σου πρόγραμμα για να απαντήσεις στις ερωτήσεις μας. Ανυπομονούμε να σε δούμε σε λίγες ημέρες και να γιορτάσουμε όλοι μαζί τον “10^ο Hortiatis Trail Run”!  

Θεοχάρης Λεζπουρίδης