Την επομένη το  πρωί, ακριβώς την ίδια ώρα και καθώς το μπαλόνι μας “κυλάει” αθόρυβα στον ουρανό, παρατηρώ μια κορδέλα – σήμα του αγώνα – χαμηλά σε ένα μονοπάτι στο έδαφος. Με το μάτι μου αναζητώ την συνέχεια και βλέπω ότι οδηγεί στο Goreme, μια εντυπωσιακή πόλη που διασχίσαμε την προηγούμενη μέρα μετά από περίπου 33 χιλιόμετρα στον αγώνα. Αμέσως στο μυαλό μου ήρθε η εικόνα της εκκίνησης με την θέα των μπαλονιών ψηλά και δένοντας τα όλα μαζί στο μυαλό μου σκέφτηκα ότι αν κάτι μπορεί να χαρακτηρίσει το Salomon Cappadocia Ultra Trail, είναι η έκφραση “ολοκληρωμένη εμπειρία”! Ολοκληρωμένη σε επίπεδο διαδρομής, τροφοδοσίας, παροχών, ομορφιάς, ιστορίας και κουλτούρας περιοχής, εθελοντών και φυσικά οργάνωσης.

Η Καππαδοκία αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και η διοργάνωση σχεδίασε τις διαδρομές των αγώνων της έτσι ώστε να διασχίζει τα σημαντικότερα πολιτιστικά και γεωμορφολογικά στοιχεία της ευρύτερης περιοχής, τα οποία είναι όντως εξαιρετικά εντυπωσιακά και ενδιαφέροντα.

Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς … Η θέα των μπαλονιών ψηλά στον ορίζοντα που μας συνόδευε για περίπου μια ώρα, καθώς τρέχαμε από την αρχή του αγώνα μέσα σε απίστευτους βραχώδεις σχηματισμούς, ήταν κάτι μοναδικό. Η ανατολή του ηλίου, σε μια λαμπερή μέρα με πεντακάθαρο ουρανό, συνέτεινε στην ομορφιά του τοπίου. Μεγάλα κομμάτια της διαδρομής μας οδηγούσαν μέσα από στενά φαράγγια, άλλα ξερικά και άλλα μέσα σε πυκνή βλάστηση. Το στενότερο ίσα που χώραγε έναν άνθρωπο και με συνεχείς ξύλινες σκάλες που μας κατέβαζαν επίπεδα, ενώ μερικές φορές χρειάστηκε να τρέξουμε σε καθοδικά λούκια μεγάλων βραχωδών σχηματισμών, πηδώντας αριστερά και δεξιά.

Μερικές φορές ξαφνικά εμφανίζονταν μπροστά μας τούνελ μέσα στα βράχια, που συνέβαλαν στο μυστηριακό του τοπίου, μαζί με την θέα των σκαμμένων σε αυτά κατοικιών των πρώτων Χριστιανών. Άλλες φορές, εκεί που τρέχαμε μέσα σε ένα φαράγγι, ξαφνικά εμφανίζονταν μπροστά μας καλλιέργειες και σπιτάκια θαρρείς κρυμμένα στο τοπίο. Άλλοτε συναντούσαμε άλογα – ελεύθερα – ή σε ομάδες αναβατών που έκαναν ξενάγηση στην περιοχή. Μη ξεχνάμε άλλωστε ότι Καππαδοκία σημαίνει “η χώρα των όμορφων αλόγων”, και πόσο αλήθεια είναι αυτό τελικά.

Urgup, Uchisar, Goreme … πανέμορφοι οικισμοί, χτισμένοι μέσα στους βράχους. Η διαδρομή μας οδήγησε να τους διασχίσουμε, αλλά και ορισμένους από αυτούς να του θαυμάσουμε από ψηλά για αρκετή ώρα. Ιδιαίτερα το μονοπάτι που τρέξαμε για αρκετή ώρα στο ύψωμα γύρω από το Goreme, με την φοβερή θέα του χωριού και των αλλόκοτων βράχων που είναι διάσπαρτα μέσα του, ήταν καταπληκτικό. Το ίδιο και το μεγάλο πλατό μεταξύ των χιλιομέτρων 46-50, που έδινε απίστευτη θέα από ψηλά στις κοιλάδες και τα τριγύρω βουνά όπου κι αν έφτανε το μάτι μας.

Στα πιο απομονωμένα κομμάτια της διαδρομής, ξεχώριζαν οι κοιλάδες που πήραν τα ονόματα τους από  τα χρώματα (Rose Valley και Red Valley) αλλά και τα σχήματα των βράχων (Love Valley). Είτε τραβερσάροντας τις κοιλάδες από ψηλά, είτε τρέχοντας μέσα σε αυτές, δεν μπορούσες παρά να θαυμάσεις τα έργα της φύσης και του χρόνου, που πολλές φορές σε αφήνουν άφωνο.

Στον αγώνα των 110Κ, μεγάλης ομορφιάς κομμάτι ήταν το πέρασμα περιμετρικά της λίμνης μετά το 71^ο χιλιόμετρο του αγώνα, ενώ και στους δυο αγώνες – στο τμήμα 50-60Km – διασχίσαμε αγροτικές εκτάσεις, κυρίως με αμπέλια που παράγουν τα εξαιρετικά κρασιά της Καππαδοκίας. Μάλιστα τα αμπέλια της περιοχής μας θύμισαν ιδιαίτερα τις “κουλούρες” της Σαντορίνης, καθώς στέκονταν χαμηλά στο ηφαιστειογενές και πολύ αμμώδες έδαφος.

Το μπουκέτο των αγώνων της διοργάνωσης δεν έχει ιδιαίτερα μεγάλη θετική υψομετρική (110K – 3.340m, 61K – 1.810m, 35K-940m) και είναι γρήγοροι αγώνες, αλλά η δυσκολία έχει να κάνει με κάποιους άλλους παράγοντες, ξεκινώντας από τα συνεχή ανεβοκατεβάσματα που όπως πολύ εύστοχα μας είπε ο κ. Koray Murmann – επικεφαλής του Salomon Cappadocia Ultra Trail – το κάνουν ένα συνεχόμενο roller coaster!

Η διαδρομή των 60Κ κινείται κυρίως σε single-track μονοπάτια και χωματόδρομους, ενώ το τελευταίο κομμάτι της μεγάλης διαδρομής των 110Κ βγαίνει και off-trail διασχίζοντας οροπέδια της περιοχής. Το έδαφος αλλού είναι εύκολο για τρέξιμο και αλλού πιο τεχνικό και βραχώδες, αλλά κύριο χαρακτηριστικό που δυσκόλευε ιδιαίτερα την προσπάθεια ήταν ότι ήταν αμμώδες και ηφαιστειογενές. Το πόδι για πολλά χιλιόμετρα – ακόμη και στους χωματόδρομους – βούλιαζε στην άμμο και αυτό κούραζε τους δικέφαλους στα πόδια. Αυτό το χαρακτηριστικό σε συνδυασμό με την σκληρότητα κάποιων κομματιών που τραβερσάρανε τις κοιλάδες και ιδιαίτερα των πέτρινων καλντεριμιών και σκαλοπατιών  μέσα στα χωριά και τις πόλεις ανέβαζε σημαντικά τον βαθμό δυσκολίας.

Η θερμοκρασία, που στην εκκίνηση ήταν χαμηλή και το μεσημέρι έπιασε τους 30° Κελσίου, δυσκόλευε επίσης την προσπάθεια. Να επισημάνουμε ότι ενδιάμεσα των αραιά κατανεμημένων σταθμών δεν υπήρχε νερό, και ήθελε πολύ καλή μέριμνα της υδροδοσίας για να μην επέλθει αφυδάτωση.

Στην διαδρομή των 60Κ η πιο δύσκολη παρατεταμένη ανηφόρα ήταν μετά τον σταθμό του Cavucin στο 44^ο χιλιόμετρο, αλλά αυξημένης δυσκολίας ήταν και όλο το οροπέδιο που ακολουθούσε αφού είχε συνεχή ανεβοκατεβάσματα. Στην διαδρομή των 110Κ εκτός της ανηφόρας αυτής, υπήρχαν στα τελευταία χιλιόμετρα επίσης τρείς δυνατές ανηφόρες που δοκίμασαν τους αθλητές μέσα στην νύχτα.

Η σηματοδότηση (καρφωμένα στο έδαφος σημαιάκια, ταμπελάκια και κορδέλες έργου) ήταν εξαιρετική και πολύ δύσκολα έχανε κάποιος αθλητής το μονοπάτι. Μέσα στις πόλεις και τα χωριά, αλλά και σε κρίσιμες διασταυρώσεις όπου π.χ. από χωματόδρομο έμπαινες σε τμήμα μονοπατιού και το ανάποδο, υπήρχαν εθελοντές-δείκτες. Μας άρεσε επίσης ιδιαίτερα ότι ένα χιλιόμετρο πριν τους σταθμούς ανεφοδιασμού υπήρχε ταμπέλα που ανακοίνωνε ότι φτάνουμε σε σταθμό.

Οι σταθμοί ανεφοδιασμού ήταν 10 στον αγώνα των 110Κ, 5 στα 60Κ και 2 στα 30Κ. Κάποιοι στεγάζονταν σε μεγάλες τέντες ενώ πολύ εντυπωσιακός ήταν ο σταθμός στο Uchisar που είχε τοποθετηθεί σε μια επιβλητική σπηλιά! Οι σταθμοί είχαν .. τα πάντα … κέικ, τυριά, ψωμί, ζαμπόν, χαλβά, μανταρίνια (να κάτι που δεν βλέπουμε συχνά και μας άρεσε πολύ), μπανάνες, λεμόνια, κάποια μικρά γλυκά και σνακς, κόκα κόλα, τσάι και καφέ, ενώ οι κεντρικοί πρόσφεραν μακαρόνια και ζεστή σούπα. Ιδιαίτερα σωστή η τοποθέτηση των σταθμών στην διαδρομή, με βάση όχι τα χιλιόμετρα αλλά τι έχει να συναντήσει ο αθλητής στο επόμενο κομμάτι. Οι εθελοντές των σταθμών, αλλά και σε κάθε πόστο της διοργάνωσης έκαναν φοβερή δουλειά και τους αξίζουν συγχαρητήρια γιατί μας ανέβαζαν ιδιαίτερα με την διάθεση τους.

Η διοργάνωση χρησιμοποίησε φέτος το σύστημα live μετάδοσης που έχουμε δει στο UTMB (Livetrail), το οποίο είναι ότι καλύτερο κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή σε αγώνες ultra-trail, ενώ το σύστημα χρονομέτρησης με δυο τσιπάκια για ασφάλεια (ένα στο bib-number) και ένα κρεμασμένο στο σακίδιο, είναι αυτό που επίσης χρησιμοποιείται στο UTMB, στο Marathon des Sables και άλλους κορυφαίους αγώνες στον πλανήτη (uRTime - Electronic Timing System). Είναι κάτι φυσικό για μια διοργάνωση με σχεδόν χίλιους αθλητές από 51 χώρες, future event του Ultra-Trail World Tour και που επιθυμεί να δώσει τις καλύτερες παροχές στους αθλητές της.

Και μιας και αναφερθήκαμε στο UTWT®, το Salomon Cappadocia Ultra Trail έχει ήδη από πέρσι πιάσει τα κριτήρια για να ενταχθεί στους 13 αγώνες του σιρκουί (πάνω από 500 αθλητές από 20+ χώρες, αγώνας πάνω από 100 Km κτλ…) και με βάση την ποιότητα που είδαμε, είμαστε σίγουροι ότι είναι θέμα χρόνου η ένταξη του. Σε αυτό βοηθάει ιδιαίτερα – όσο αφορά τις διεθνείς συμμετοχές – η ευκολία πρόσβασης στην περιοχή, κάτι που ας αναλογιστούμε πόσο δυσχεραίνει σπουδαίες δικές μας διοργανώσεις.

Το πακέτο παροχών της διοργάνωσης είναι κάτι για το οποίο πρέπει να αναφερθούμε ξεχωριστά, ξεκινώντας από την ίδια την ιστοσελίδα και την διαδικασία εγγραφής. Πολύ προσεγμένη δουλειά που θέλει να διευκολύνει όσο περισσότερο γίνεται τον επισκέπτη αθλητή και τους συνοδούς του. Ο καθένας δημιουργούσε την δική του σελίδα, όπου από εκεί ανέβαζε τόσο το πιστοποιητικό υγείας όσο και την δήλωση συμμετοχής, ενώ επέλεγε ξενοδοχείο και ενημέρωνε online για τις μέρες & ώρες άφιξης και αναχώρησης στα αεροδρόμια Kayseri & Nevsehir. Εκεί μικρά λεωφορεία της διοργάνωσης (shuttle buses) μας παρελάμβαναν και μας διένειμαν στο ξενοδοχείο της επιλογής μας και το αντίστροφο κατά την αναχώρηση, χωρίς πρόσθετο κόστος. Οι πληροφορίες που έδινε η ιστοσελίδα συνολικά για την διοργάνωση ήταν λεπτομερείς και ακριβείς.

Πολύ καλαίσθητο, πολυτελές και λεπτομερές το φυλλάδιο της διοργάνωσης που υπήρχε στις τσάντες των αθλητών ενώ μας εντυπωσίασε τόσο το μπλουζάκι (t-shirt) των αθλητών με την ποιότητα του όσο και το fleece finisher vest. Επίσης στην τσάντα των αθλητών υπήρχε και μια χρηστική ζώνη για gels και για το bib-number της Suunto. Στις σημαντικές παροχές φυσικά να επισημάνουμε και τις πάρα πολλές και όμορφες φωτογραφίες από τον αγώνα που συνεχώς ανεβαίνουν στην σελίδα facebook της διοργάνωσης, και φυσικά τις σημαντικές εκπτώσεις σε ξενοδοχεία αλλά και εστιατόρια της περιοχής για τους αθλητές και στους συνοδούς του.

Πολύ οργανωμένος ο χώρος γύρω από τον τερματισμό μέσα σε ένα εντυπωσιακό σκηνικό που δημιουργούσαν οι σπηλιές και τα βράχια, με πολλά τραπέζια για το pasta party και το φαγητό μετά τον αγώνα, που ήταν εξαιρετικής ποιότητας και ποικιλίας και συνοδευόταν από αναψυκτικά, μπύρες κτλ.. Υπήρχαν οργανωμένες τέντες για μασάζ και φυσιοθεραπεία, ενώ το ίδιο οργανωμένος ήταν και ο χώρος εγγραφών, όπου τσεκαριζόταν σχολαστικά και ο υποχρεωτικός εξοπλισμός. Σε αυτό τον χώρο και σε ένα μεγάλο αμφιθέατρο έγινε και η τεχνική ενημέρωση σε Τουρκικά και Αγγλικά.

Το κλίμα τόσο στην εκκίνηση όσο και στην τελετή απονομών ήταν πολύ ενθουσιώδες, με πολύ κόσμο στην κεντρική πλατεία του Urgup. Πιο υποτονική ήταν θα λέγαμε η υποδοχή στα χωριά και τι πόλεις που περνούσαμε κατά την διάρκεια του αγώνα, γεγονός που δικαιολογείται από το ότι αγώνες τέτοιου είδους είναι πολύ καινούργιοι για την περιοχή. Πολύ όμορφος ήταν και ο αγώνας των μικρών παιδιών, ντυμένα στα μπλε χρώματα, που έγινε πριν τις απονομές την Κυριακή το πρωί.

Μια επίσκεψη στην Καππαδοκία πρέπει να συνοδεύεται και από ένα θέαμα που είναι μοναδικό σε όλο τον πλανήτη. Την πτήση πάνω από την περιοχή με μπαλόνια η οποία χαρίζει μοναδικές εικόνες και μια ολοκληρωμένη άποψη της ιδιαίτερης γεωμορφολογίας του τόπου. Η πολύ οργανωμένη διαδικασία ξεκίνησε στις 05.00 το πρωί της Κυριακής, όπου λεωφορεία της εταιρείας μας πήραν από τα ξενοδοχεία μας και μας μετέφεραν στην καρδιά της περιοχής, στο Goreme, όπου και μας προσφέρθηκε πρωινό και καφές ή τσάι. Μετά, το πλήρωμα κάθε μπαλονιού (16 άτομα και ο πιλότος), οργανωμένα, με ξεχωριστό λεωφορείο πήγαμε στο χώρο απογείωσης, όπου αντικρίσαμε ένα μοναδικό θέαμα καθώς χάραζε και τα εκατοντάδες τεράστια μπαλόνια φούσκωναν με θερμό αέρα, ενώ οι φλόγες και τα χρώματα των μπαλονιών μέσα στα βράχια και τον ορίζοντα ήταν πανέμορφα.

Η πτήση κράτησε λίγο πάνω από μια ώρα, με τον πιλότο μας, κ. Halis Aydogan, με το χιούμορ του, να μας ξεναγεί και να μας δείχνει τον τόπο από ψηλά. Μετά την απίστευτη προσγείωση ακριβείας πάνω σε ρυμουλκό ακολούθησε ένα μικρό τελετουργικό, συνοδεία σαμπάνιας, και επιστρέψαμε με τον ίδιο τρόπο στα ξενοδοχεία μας. Η εταιρεία Voyager Balloons είναι χορηγός του αγώνα και σε συνεργασία με την διοργάνωση, παρείχαν τιμή στο 1/3 της κανονικής στους αθλητές και τους συνοδούς τους. Είναι πραγματικά μια συναρπαστική εμπειρία και η χορηγία δίνει την ευκαιρία στους επισκέπτες αθλητές να την ζήσουν.

Στο αγωνιστικό σκέλος, στον αγώνα των 110Κ νικητής ήταν ο Ρώσος Alexei Tolstenko με επίδοση 12:13:08, στην δεύτερη θέση ο Γερμανός Florian Felch με 13:15:30 και τρίτος ο γνωστός μας από την σπουδαία του νίκη φέτος στον Olympus Mythical Trail 100K Andrey Gridin με 13:18:13. Στις γυναίκες μεγάλη νικήτρια και 5^η στην γενική κατάταξη η Βρετανίδα Anna-Marie Watson με επίδοση 14:25:49, δεύτερη (7^η στην γενική κατάταξη) η Ιταλίδα Graziana Pe με 14:47:36, ενώ στην τρίτη θέση του βάθρου ανέβηκε η Πολωνή Anna Arseniuk με 15:09:53. Στους έλληνες αθλητές στα 110Κ τερμάτισε με επιτυχία ο Γιώργος Τσολακάκης, στην 108^η θέση της γενικής κατάταξης, με επίδοση 23:30:07.

Στον αγώνα των 60Κ, την πρώτη θέση του βάθρου κατέκτησε ο Αυστριακός Olda Janecek με επίδοση 6:03:51, ενώ στην δεύτερη θέση είχαμε τον κοινό τερματισμό του Τούρκου Oral Akkose και του Ιρανού Davood Shirkhani σε χρόνο 6:14:54. Η Ρωσίδα Elena Polyakova ήταν πρώτη στις γυναίκες με επίδοση 6:56:54, δεύτερη τερμάτισε η Τουρκάλα Neval Yasar σε 7:17:32 και τρίτη η Γαλλίδα Susanne Perche σε 7:25:07. Στα 60Κ συμμετείχα και εγώ, τερματίζοντας στην 21^η θέση της γενικής κατάταξης, με επίδοση 7:25:51.

Στα 30Κ, πρώτος πέρασε τη γραμμή του τερματισμού ο Τούρκος Ahmet Arslan σε χρόνο 2:43:02, δεύτερη η Γαλλίδα  Stephanie Manivoz σε χρόνο 3:16:41 και τρίτος ο Τούρκος Hasan Izbilir σε χρόνο 3:20:41. Τρίτος άνδρας ήταν ο Τούρκος Oguzhan Emre Singer με 3:27:24, ενώ την δεύτερη θέση στις γυναίκες πήρε η Τουρκάλα Aysen Aktas με χρόνο 3:45:54 και την τρίτη η Βρετανίδα Anabelle Stearns με 3:49:33. Στον αγώνα των 30Κ τερμάτισαν με επιτυχία η Ευαγγελία Παπαδήμου, στην 302^η θέση με επίδοση 6:07:12 και ο Δημήτρης Τσολάκης, στην 308^η θέση με επίδοση 6:08:13.

Τα συνολικά αποτελέσματα για όλους τους αγώνες της διοργάνωσης μπορείτε να τα δείτε εδώ.

Ξεκινώντας το άρθρο μας για το Cappadocia Ultra Trail, το χαρακτηρίσαμε σαν μια “ολοκληρωμένη εμπειρία”, κάτι που πρέπει να είναι  η επιδίωξη μας από κάθε αγώνα στο εξωτερικό στο πλαίσια του αθλητικού τουρισμού. Διεξάγεται σε μια περιοχή του πλανήτη μας που έχει πολύ μεγάλη ιστορία, με σπουδαίους πολιτισμούς να έχουν περάσει από τα χώματα της, αφήνοντας το δικό τους αποτύπωμα στο διάβα του χρόνου. Η γεωμορφολογία της είναι συγκλονιστική, δίνοντας στον δρομέα ή τον επισκέπτη εικόνες σπάνιας ομορφιάς. Ταυτόχρονα, η Καππαδοκία έχει όμορφες και πολύ ανθρώπινες πόλεις, εξαιρετικό φαγητό, είναι σημαντική οινοπαραγωγική ζώνη, πολύ εύκολα προσβάσιμη αεροπορικώς και με εξαιρετικό – όπως διαπιστώσαμε - οδικό δίκτυο.  

Η ομάδα του Argeus που διοργανώνει τον αγώνα, κατάφερε με την μεγάλη πείρα της σε αθλητικές διοργανώσεις που πάει πίσω σχεδόν 25 χρόνια, την σημαντική βοήθεια μεγάλων χορηγών όπως η Salomon, η SUUNTO, η Buff, το Forum Kapadokya και η Turkish Airlines, αλλά και πλήθος μικρών τοπικών αλλά πολύ σημαντικών χορηγών και εθελοντών, να δημιουργήσει – χτίζοντας πάνω στα ιδιαίτερης αξίας χαρακτηριστικά του τόπου -  ένα αθλητικό γεγονός που ήδη στην τρίτη του χρονιά αποτελεί future event του Ultra-Trail World Tour και έναν σπουδαίο αγώνα ultra-trail σε παγκόσμιο επίπεδο με πολύ καλές παροχές στους αθλητές και τους συνοδούς τους. Σίγουρα οι αθλητές που ψάχνουν κάτι διαφορετικό, στην γειτονιά μας και ιδιαίτερα όμορφο πρέπει να το σκεφτούν για το μελλοντικό τους καλεντάρι.

Το Advendure ήταν  ο χορηγός επικοινωνίας (media partner) του Salomon Cappadocia Ultra Trail 2016. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε την οργανωτική ομάδα και προσωπικά τον κ. Koray Murmann για την τιμή που μας έκανε, την πρόσκληση και την τόσο απλόχερη φιλοξενία. Μας έδωσε την ευκαιρία να ζήσουμε κάτι πολύ όμορφο και ξεχωριστό και να μεταφέρουμε την εμπειρία μας στην ελληνική κοινότητα του ορεινού τρεξίματος.

Δημήτρης Τρουπής

Photo ©: GoShots.net, Salomon Cappadocia Ultra Trail, Brian Hodes, William Steele, Fani Troupi, Foteini Saranti