Την επόμενη κιόλας μέρα ξεκίνησε αυτό που θα γινόταν ένα από τα μεγαλύτερα αδιάκοπα ταξίδια με τα πόδια στην ανθρώπινη ιστορία. Ο κανόνας ήταν ότι δεν θα χρησιμοποιήσει ποτέ όχημα και δεν θα γυρίσει σπίτι μέχρι να πατήσει βρετανικό έδαφος με τα ίδια του τα πόδια. Ήταν τότε 20 χρονών και η “Goliath Expedition” – όπως την ονόμασαν - ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 1998, με μόλις 500 δολάρια στην τσέπη, τυπωμένους χάρτες και την αποφασιστικότητα του να διαπιστώσει πόσο μακριά μπορεί να τον οδηγήσουν τα πόδια του.

Ο Bushby γεννήθηκε το 1969 στο Hull της Μεγάλης Βρετανίας και δεν είχε κάποια πορεία στη ζωή του που να προμήνυε ότι θα γινόταν ένας άνθρωπος που θα εξερευνούσε σε τέτοιο βαθμό, τόσο τον πλανήτη, όσο και τον ίδιο του τον εαυτό. Η ζωή και η εκπαίδευσή του στο στρατό, ως μέλος του Συντάγματος Αλεξιπτωτιστών, τον έφεραν φυσικά σε επαφή με μεγάλες φυσικές δυσκολίες, ξένα εδάφη και μια κουλτούρα σιδερένιας αντοχής, εμπειρίες που του έδωσαν τα θεμέλια για αυτή την απίστευτη περιπέτεια, όπως εξελίχτηκε μέσα στα χρόνια.

Η περιπέτεια του ξεκίνησε από το νότιο άκρο της Χιλής και εξελίχτηκε με βόρεια κατεύθυνση, μέσα από ζούγκλες, έρημους, βουνά και πόλεις. Η πιο επικίνδυνη περιοχή ήρθε νωρίς. Το Darien Gap, μια έκταση ζούγκλας ανάμεσα στον Παναμά και την Κολομβία, τον ανάγκασε να ανοίγει δρόμο μέσα από πυκνή βλάστηση αποφεύγοντας ένοπλες ομάδες, λαθρέμπορους και φυσικά επικίνδυνα ζώα.

Κοιμόταν στη σκηνή του ή όπου του προσφερόταν κατάλυμα, έβρισκε τροφή όπως μπορούσε, διασχίζοντας πρώτα την Παταγονία, τις Άνδεις, την Κεντρική Αμερική, τις ΗΠΑ, το Μεξικό, πριν περάσει στη Ρωσία και τη Μογγολία, διασχίζοντας μερικά από τα πιο απομακρυσμένα και αφιλόξενα τοπία του πλανήτη.

Όταν το ταξίδι του μπήκε στη Ρωσία αντιμετώπισε και πολιτικά εμπόδια: συνελήφθη επειδή πέρασε από μη επίσημο σημείο συνόρων και έμεινε 57 ημέρες υπό κράτηση πριν αφεθεί ελεύθερος. Αργότερα μάλιστα του απαγορεύτηκε η είσοδος στη Ρωσία για πέντε χρόνια.

Το 2006 κατάφερε ένα από τα πλέον φιλόδοξα επιτεύγματα της πορείας του: διέσχισε τον Bering Strait — από την Αλάσκα προς τη Ρωσία — με τα πόδια, αντιμετωπίζοντας παγωμένες θάλασσες, άγρια καιρικά φαινόμενα, ρωγμές στον πάγο και θανάσιμο ψύχος. Σε αυτό το τμήμα της περιπέτειας του είχε συμπαραστάτη τον άνθρωπο με τον οποίο είχε βάλει το στοίχημα 18 ολόκληρα χρόνια πριν, τον Kieffer, μαζί με τον οποίο προχώρησαν πάνω σε μετακινούμενο αρκτικό πάγο που έσπαγε κάτω από τα πόδια τους και κινήθηκαν ανάμεσα σε γιγάντιες πλάκες παγωμένης θάλασσας ακούγοντας τον τριγμό που προειδοποιούσε για κάποιο σπάσιμο. Λίγοι άνθρωποι και κυρίως μεγάλοι εξερευνητές έχουν διασχίσει ποτέ αυτή την έκταση με τα πόδια.

Το 2024, όταν οι χερσαίες διαδρομές του απαιτούσαν διέλευση από Ιράν ή πάλι Ρωσία — και αφού οι επιλογές του είχαν στενέψει — ο Bushby επέλεξε μια ριψοκίνδυνη εναλλακτική: κολύμπησε κατά μήκος της θάλασσας της Κασπίας από το Καζακστάν προς το Αζερμπαϊτζάν. Η διάσχιση διήρκεσε 31 ημέρες, και τα βράδια κοιμόταν σε βάρκες υποστήριξης ενώ κατά τις ημέρες κολυμπούσε.

Στη συνέχεια διέσχισε τον Καύκασο, πέρασε από την Τουρκία και μπήκε στην Ευρώπη. Σήμερα έχει φτάσει στην Ουγγαρία, με περίπου κάτι παραπάνω από 1.500 χιλιόμετρα να απομένουν μέχρι την ολοκλήρωση της περιπέτειας του, την οποία υπολόγιζε στα 8-10 χρόνια όταν ξεκίνησε από την Χιλή.

Αν και μεγάλο μέρος του ταξιδιού του ήταν μοναχικό, ο Bushby υποστηρίζει πως ποτέ δεν βάδισε πραγματικά μόνος. Σε 25 χώρες, άγνωστοι του πρόσφεραν φαγητό, κατάλυμα, χρηματική βοήθεια, ιατρική περίθαλψη — μερικές φορές ακόμη και ζωτικής σημασίας υποστήριξη. Μάλιστα θυμάται ότι χρειάστηκε να ράψει ο ίδιος τον καρπό του μετά από βαθύ τραύμα, να παλέψει με σοβαρή γαστρεντερίτιδα στο Περού, και να βασιστεί σε ντόπιους γιατρούς για να αναρρώσει. Αντίθετα με ότι θα περίμενε κανείς, λέει ότι το ταξίδι του του έδειξε την καλύτερη πλευρά της ανθρωπότητας μιας και η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που συνάντησε ήταν καλοπροαίρετοι, γενναιόδωροι και υποστηρικτικοί.

Καθώς ο Bushby πλησιάζει στο Hull και στο τέλος της οδύσσειας του, σε ανθρώπους που μιλάνε μαζί του εκφράζει ένα μείγμα περηφάνιας, εξάντλησης, αλλά και αγωνίας. Για σκεφτείτε: Για σχεδόν τρεις δεκαετίες, το μόνο που είχε — κάθε πρωί — ήταν να σηκώνεται και να κάνει ένα ακόμα βήμα πιο κοντά στην επίτευξη της περιπέτειας του. Όταν την ολοκληρώσει θα πρέπει να “προσγειωθεί” στην καθημερινή ζωή. Δεν θα είναι εύκολο. Όπως δηλώνει, ελπίζει πως μετά την επιστροφή του θα αφιερωθεί στην προώθηση της επιστήμης και της εκπαίδευσης, χρησιμοποιώντας τα όσα έμαθε για τον κόσμο και τους ανθρώπους — ως έμπνευση για άλλους.

Ο Bushby έγραψε ένα βιβλίο για το ταξίδι του με τίτλο Giant Steps, το οποίο εκδόθηκε για πρώτη φορά το 2005. Η πιο πρόσφατη έκδοση (2007) περιλαμβάνει γεγονότα μέχρι τις 31 Μαρτίου 2006, καθώς και τη διάσχιση του από το Bering Strait. Το βιβλίο, όπως και αυτή η παράτολμη διάσχιση, ενέπνευσαν επίσης ένα επιτραπέζιο παιχνίδι με την ονομασία Ice Flow.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που ξεκίνησε σαν ένα στοίχημα μέσα στους ατμούς του αλκοόλ, σε ένα μπαρ της Χιλής, φαίνεται πως - αν όλα πάνε καλά - θα ολοκληρωθεί σε λίγο καιρό ως μία από τις μεγαλύτερες πεζοπορικές διαδρομές που έχουν καταγραφεί ποτέ. Μια περιπέτεια 27 ολόκληρων ετών, που πρόκειται να τον αναδείξει ως τον πρώτο άνθρωπο στην ιστορία που διένυσε με τα πόδια μια αδιάκοπη, συνεχόμενη πορεία γύρω από τον πλανήτη.

Δημήτρης Τρουπής

Πηγές: Times of India,Wikipedia, CBS news