[Advendure]: 16η διοργάνωση του αγώνα, με την αφετηρία του να χάνεται στο μακρινό 2007, τότε που οι αγώνες ορεινού τρεξίματος στη χώρα ήταν ελάχιστοι και μετρημένοι στα δάχτυλα. Καθώς η ιστορική μνήμη αξίζει να έρχεται στην επιφάνεια - ιδιαίτερα για τους νεότερους αθλητές - και δεδομένου ότι μιλάμε για μια από τις πιο ιστορικές διοργανώσεις, ποια ήταν η σπίθα που σας ώθησε να δημιουργήσετε τον αγώνα εκείνη την εποχή;

[Δημήτρης Μπουραζάνης]: Δεν υπήρξε κάτι ξεκάθαρο που λειτούργησε ως σπίθα. Ήταν συνδυασμός συνηθειών, καταστάσεων και παραστάσεων. Η συγκεκριμένη διαδρομή ήταν η συνήθης διαδρομή μου μεγάλης προπόνησης, στα πλαίσια της καλής φυσικής μου κατάστασης ως ορειβάτης και οδηγός βουνού από την δεκαετία του 90. Η Αμφίκλεια είναι ο τόπος καταγωγής μου και παρότι μεγάλωσα στην Αθήνα, ήταν ο αγαπημένος μου προορισμός για Σ/Κ και διακοπές. Άρα αυτή, αλλά και πολλές ακόμη διαδρομές στην περιοχή, ήταν η προπόνηση μου. Την δεκαετία του 2000 ο αγώνας που με έκανε να σκεφτώ την διαδρομή του Μονοπατιού Παρνασσού ως αγώνα ήταν ο Olympus Marathon. Ο ανταγωνισμός σε επίπεδο αγώνων εκείνη την εποχή ήταν μικρός, άρα γρήγορα ο αγώνας μας έγινε δημοφιλής.

[Advendure]: Θα είχε ενδιαφέρον να μας ταξιδέψετε πίσω στον χρόνο, κάνοντας μια μικρή αναδρομή στην ιστορική διαδρομή της διοργάνωσης και την εξέλιξη των αγώνων που περιλαμβάνει. Πώς διαμορφώθηκε μέσα στα χρόνια; Τι παρέμεινε αναλλοίωτο και τι προσαρμόστηκε ή άλλαξε μέχρι σήμερα; Ποιες ήταν οι σημαντικότερες στιγμές που καθόρισαν την πορεία της;

[Νίκος Μπέης]: Μετά την πρώτη διοργάνωση το 2007 και με τη μετοίκηση του Δημήτρη Μπουραζάνη μακριά από την Αμφίκλεια ο αγώνας δεν πραγματοποιήθηκε το 2008. Όμως μετά την επιμονή δύο φίλων του Δημήτρη (του Γιάννη Πανουργιά και εμένα), ο αγώνας αναβίωσε το 2009 από τους 3 μας και υπό την αιγίδα του τότε Δήμου Αμφίκλειας πραγματοποιήθηκε τις δύο επόμενες χρονιές. Από το 2011 η διοργάνωση πέρασε στον σύλλογό μας τον Α.Σ. Διόνυσο Αμφίκλειας με τις ακαδημίες για τα παιδιά της περιοχής. Το 2012 ήταν άλλη μια σημαντική χρονιά με την δραστική αλλαγή της διαδρομής και την εισαγωγή των παιδικών αγώνων, που από τότε αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της διοργάνωσης. Το 2013 προστέθηκε το Μικρό Μονοπάτι Παρνασσού, το 2014 είχαμε την αναβολή των αγώνων λόγω επικίνδυνων καιρικών συνθηκών και την πραγματοποίησή τους τον Ιούνιο, το 2016 προστέθηκε ο εισαγωγικός αγώνας Μονοπάτι Αμφίκλειας και το Amfiklia City Trail, ένας αγώνας trail μέσα στα σοκάκια του παραδοσιακού οικισμού της Αμφίκλειας.

Όλα αυτά τα χρόνια η διοργάνωση γιγαντώθηκε με συνεχή ρεκόρ συμμετοχών, την ένταξη του αγώνα των 24K στο πρωτάθλημα Skyrunning με τη συμμετοχή των κορυφαίων αθλητών και αθλητριών και τη συνεχή αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που εμπλέκονται εθελοντικά με τους αγώνες.

Όπως φαίνεται από τα προηγούμενα, πάρα πολλά έχουν αλλάξει από το 2007 έως το 2025, έχει παραμείνει όμως αναλλοίωτο το αγωνιστικό πνεύμα του βασικού/αρχικού αγώνα των 24K, ο οποίος με τα χρόνια, εξέλιξε το βουνίσιο του προσανατολισμό καθώς και το πνεύμα συμμετοχής, εθελοντισμού και προσφοράς από όλη σχεδόν την κοινωνία της Αμφίκλειας.

[Advendure]: Θυμάμαι έντονα πως εκείνα τα χρόνια, τα 25K του αγώνα αποτελούσαν για εμάς μια απαιτητική και συναρπαστική πρόκληση, ενώ πολλοί τα βλέπαμε ως ιδανική προετοιμασία για τον Olympus Marathon. Σήμερα, οι αποστάσεις έχουν μεγαλώσει σημαντικά, με τους μαραθώνιους και τα ultra trail να έχουν καθιερωθεί στο αγωνιστικό καλεντάρι. Σας πέρασε ποτέ από το μυαλό η σκέψη να προσθέσετε έναν αγώνα μεγαλύτερης απόστασης στη διοργάνωση;

[Αντώνης Φορτάτος]: Οι σκέψεις και οι προτάσεις για την υλοποίηση ενός μεγαλύτερου αγώνα υπάρχουν στο τραπέζι εδώ και αρκετά χρόνια, από την Οργανωτική Επιτροπή. Κύριος ανασταλτικός παράγοντας αποτελεί το χιόνι που συνήθως υπάρχει στο βουνό την καθιερωμένη ημερομηνία διεξαγωγής του Μονοπατιού (συνήθως το τελευταίο ΣΚ του Απριλίου). Έστω και αν τα τελευταία χρόνια, δυστυχώς, οι χιονοπτώσεις μειώνονται σταθερά (με ίσως μικρή εξαίρεση τη φετινή χρονιά), ένας αγώνας με περισσότερα χιλιόμετρα και μεγαλύτερη υψομετρική ανάβαση αναπόφευκτα θα εμπεριέχει κομμάτια όπου τα χιόνια παραμένουν σε αρκετά σημεία μέχρι και τον Ιούνιο. Άλλωστε ο αγώνας των 24K έχει διεξαχθεί αρκετές φορές με αρκετά χιονισμένα χιλιόμετρα, κάτι που παρεμπιπτόντως είχε αυξήσει αρκετά τη δημοφιλία της διοργάνωσης στο παρελθόν.

Άρα θα πρέπει είτε να αλλάξει ημερομηνία η παρούσα διοργάνωση και να μεταφερθεί σε ημερομηνία λιγότερο ταιριαστή για τις υπόλοιπες δραστηριότητες, είτε ο μεγαλύτερος αγώνας να γίνει σε άλλη ημερομηνία, κάτι που ακόμη δεν έχουμε αποφασίσει.

Πάντως η σκέψη και ο βασικός σχεδιασμός για μεγαλύτερο αγώνα υπάρχει, με βασικό προσανατολισμό να διέρχεται από το Χιονοδρομικό Κέντρο της Φτερόλακας.

[Advendure]: Ας αφήσουμε όμως την ιστορία πίσω και ας εστιάσουμε στο σήμερα. Η διοργάνωση πλέον έχει εξελιχθεί σε ένα πλούσιο αγωνιστικό διήμερο, προσφέροντας μια πληθώρα επιλογών για αθλητές κάθε επιπέδου. Θα θέλατε να μας κάνετε μια σύντομη παρουσίαση των αγώνων που περιλαμβάνει η φετινή διοργάνωση και σε ποιους απευθύνονται; Τι μπορεί να περιμένει ένας έμπειρος δρομέας, αλλά και κάποιος που κάνει τα πρώτα του βήματα στο ορεινό τρέξιμο;

[Νίκος Μπέης]: Ο έμπειρος δρομέας μπορεί να επιλέξει να αναμετρηθεί αγωνιστικά στα 12, ή στα 25 χιλιόμετρα, ή μπορεί να κινηθεί προπονητικά με στόχο την προετοιμασία για κάποιον άλλον αγώνα. Ο δρομέας που έχει κάνει τα πρώτα του βήματα στο βουνό θα έρθει σε επαφή με ένα απαιτητικό βουνίσιο τερέν, θα μπορέσει να βρει το ρυθμό του και να κινηθεί ανάμεσα σε συναθλητές του δικού του επιπέδου και όλα αυτά μέσα σε ένα ιδιαίτερα όμορφο περιβάλλον. Επίσης, για τον νεοεισερχόμενο στο χώρο του ορεινού τρεξίματος υπάρχει το Μονοπάτι Αμφίκλειας, αγώνας πιο ήπιος 8,5 χιλιομέτρων, όπως και ο αγώνας City Trail 4 χιλιομέτρων που μετουσιώνει την εμπειρία ενός ορεινού αγώνα κινούμενος μέσα στα γραφικά σοκάκια της Αμφίκλειας.

[Advendure]: Τι καινούργιο υπάρχει, τόσο σε τεχνικό / αγωνιστικό, όσο και οργανωτικό επίπεδο τη φετινή χρονιά;

[Χρυσάνθη Θάνου]: Αλλαγές στις διαδρομές των τριών ορεινών αγώνων έγιναν το 2024, προσθέτοντας από 1 έως 2,5 χιλιόμετρα σε αυτές. Οι αλλαγές θα γίνουν φέτος στις διαδρομές των παιδικών αγώνων και θα τις κάνουν μέρος της μεγαλύτερης διαδρομής του City trail, επιδιώκοντας την σταδιακή ένταξη των παιδιών σε πιο απαιτητική αγωνιστική διαδικασία. Είμαστε, αν όχι η μοναδική, από τις λίγες διοργανώσεις, που έχουμε 3 διαφορετικούς παιδικούς αγώνες για διαφορετικές ηλικιακές κατηγορίες. Αυτό δεν είναι τυχαίο, καθώς ο Διόνυσος είναι ένας σύλλογος με μακρά ιστορία, που έχει σχεδόν αποκλειστικά ακαδημίες και μόνο αναπτυξιακά αγωνιστικά τμήματα. Φέτος είναι σε σκέψη να πραγματοποιήσουμε δοκιμαστικά, έναν αγώνα για παιδιά νηπιαγωγείου που ανήκουν στην ακαδημία στίβου του συλλόγου.

[Advendure]: Η κατάβαση της εντυπωσιακής σάρας, στο 4ο χιλιόμετρο της διαδρομής, σήμα κατατεθέν του αγώνα, αποτελεί κάτι μοναδικό για τους αγώνες ορεινού τρεξίματος της χώρας μας. Τι την κάνει τόσο ιδιαίτερη τελικά; Τι σκεφτόσασταν όταν την εντάξατε στη διαδρομή του αγώνα, από την πρώτη κιόλας χρονιά;

[Δημήτρης Μπουραζάνης]: Δεν σκεφτόμουν απολύτως τίποτα, για το συγκεκριμένο κομμάτι, όταν ξεκίνησα τον αγώνα. Ήταν ενταγμένο στην διαδρομή ως ένα φυσικό της κομμάτι που για έναν ορειβάτη δεν παρουσιάζει κάτι το ιδιαίτερο. Το συναντούμε πολλές φορές στα βουνά. Αυτό βέβαια ήταν η δική μου οπτική, που από την πρώτη χρονιά ανακάλυψα ότι ήταν μόνο δική μου. Γρήγορα με τον τερματισμό του πρώτου αγώνα, ανακάλυψα ότι οι άνθρωποι που απλά έτρεχαν σε μονοπάτια χωρίς ιδιαίτερες τεχνικές δυσκολίες, το είδαν εντελώς διαφορετικά.

Σχεδόν όλοι οι τερματίσαντες στον πρώτο αγώνα δήλωναν εντυπωσιασμένοι και αρκετοί τρομαγμένοι από την σάρα. Στη δεύτερη διοργάνωση το 2009, το κατάλαβα καλά αυτό, γιατί ήμουν ο ίδιος στην σάρα για βοήθεια στους συμμετέχοντες και τότε είδα αθλητές να κατεβαίνουν καθιστοί, για να το πω ευγενικά, την σάρα. Το ξεχωριστό του σημείου έχει να κάνει σίγουρα με το επιβλητικό τοπίο, αλλά και την ιδιαιτερότητα της τεχνικής και εξοικείωσης που απαιτείται για την γρήγορη κατάβαση. Τελικά, σημασία έχει ότι, έστω και από την άγνοια μου, έβαλα στον αγώνα ένα κομμάτι που κανείς δεν ξεχνά και μέσα στην πληθώρα των αγώνων, αυτό είναι κάτι σημαντικό.

[Αντώνης Φορτάτος]: Να γνωστοποιήσουμε δύο πράγματα. Στην άκρη της σάρας (στα δεξιά της, όπως την βλέπουμε από πάνω προς τα κάτω), υπάρχει και μονοπάτι για όποιον θέλει να κινηθεί κανονικά. Και δεύτερον, η σάρα είναι "ζωντανή". Κινείται. Μετακινείται. Όπως έλεγαν και οι αρχαίοι σοφοί, ότι δεν μπαίνεις ποτέ στο ίδιο ποτάμι δύο φορές, έτσι και με κάπως ποιητική διάθεση σας λέω ότι, δεν κατεβαίνεις την ίδια σάρα δύο φορές. Η σάρα συνεχώς ανανεώνεται από τα κομμάτια βράχων που έρχονται από ψηλότερα και η σύνθεσή της (το μείγμα αποτελείται από λεπτό πετραδάκι, έως μέτριες/χοντρές πέτρες) μεταβάλλεται ανάλογα με τη χρήση και τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν. Παλιότερα το μήκος της ήταν αρκετά μικρότερο. Όμως, τα τελευταία χρόνια με τους τόσους συμμετέχοντες στους δύο αγώνες (12 κ 25χλμ), με τους δρομείς που έρχονται για προπόνηση και με τους επισκέπτες περιπατητές η σάρα "περπατάει", φυσικά προς τα κάτω.

[Advendure]: Μετά από 16 διοργανώσεις, πιστεύετε ότι η Αμφίκλεια και οι γύρω περιοχές έχουν πλέον ενσωματώσει την κουλτούρα του ορεινού τρεξίματος και των αθλημάτων βουνού; Πώς έχει επηρεάσει η διοργάνωση την τοπική κοινότητα και τη σχέση της με τη φύση και τον αθλητισμό;

[Νίκος Μπέης]: Σε μια κοινωνία, την ελληνική, που η ενεργή συμμετοχή στον αθλητισμό και η επαφή με τη φύση δεν είναι πρώτη προτεραιότητα για τα περισσότερα μέλη της, θα ήταν υπερβολή ίσως να μιλήσουμε για κουλτούρα ορεινού τρεξίματος. Όμως σίγουρα είναι εκατοντάδες τα παιδιά της περιοχής που παρακινήθηκαν και συμμετείχαν σε κάποιον αγώνα, αυτά τα 18 χρόνια και αρκετά από αυτά συνεχίζουν ακόμη. Πέρα από τη ανάπτυξη της διοργάνωσής μας αυτά τα χρόνια, άλλος ένας αγώνας πραγματοποιείται στο Δήμο μας, στο Παλαιοχώρι, ενώ είναι σε διαδικασία σχεδιασμού ακόμη ένας. Ακόμη το θέαμα μεμονωμένων αθλητών αλλά κυρίως ομάδων αθλητών, που έρχονται στην Αμφίκλεια για να προπονηθούν στα μονοπάτια του βουνού είναι πλέον ένα αρκετά συνηθισμένο θέαμα για τους κατοίκους της Αμφίκλειας.

Μπορούμε να πούμε δηλαδή ότι μετά από τόσες διοργανώσεις η τοπική κοινότητα έχει ενσωματώσει στη καθημερινότητά της την παρουσία επισκεπτών οι οποίοι έρχονται να περιηγηθούν τις μόνιμα σηματοδοτημένες διαδρομές του Μονοπατιού, είτε ως δρομείς-αθλητές, είτε ως περιπατητές.

[Advendure]: Το Μονοπάτι Παρνασσού αποτελεί μια από τις πιο δημοφιλείς διοργανώσεις στο ελληνικό ορεινό τρέξιμο. Σας έχει επηρεάσει η κάμψη που παρατηρείται στους περισσότερους αγώνες τα τελευταία 2-3 χρόνια; Βλέπετε κάποια αλλαγή στη δυναμική των συμμετοχών και τι προσδοκάτε για τη φετινή χρονιά;

[Αντώνης Φορτάτος]: Το Μονοπάτι Παρνασσού, λόγω της ημερολογιακής του τοποθέτησης, είχε την ατυχή συγκυρία να μην διοργανωθεί για δύο συνεχόμενες χρονιές, το 2020 και το 2021, λόγω της πανδημίας Covid-19. Κάπου εκεί χάθηκε η δυναμική που είχε αναπτυχθεί από το 2012/2013 μέχρι και το 2019. Η επανεκκίνηση το 2022 ήταν σχετικά καλή αναλογικά και με τον άσχημο καιρό (ο αγώνας έγινε με βροχή και κατά συνέπεια με αρκετή λάσπη σε αρκετά σημεία). Το 2023 και το 2024 με το επετειακό 15ο Μονοπάτι, θα λέγαμε ότι ήταν αρκετά επιτυχημένες διοργανώσεις και είχαμε αύξηση συμμετοχών τόσο στους 3 ορεινούς αγώνες της Κυριακής όσο και στους αγώνες του Σαββάτου (City Trail κ 3 παιδικοί αγώνες). Σημειωτέον, ότι πέρυσι που μεγαλώσαμε λίγο όλους τους αγώνες η ανταπόκριση ήταν θετική. Για τη φετινή χρονιά προσδοκούμε να συνεχιστεί η αυξητική τάση των προηγούμενων ετών στις συμμετοχές και να προσεγγίσουμε αριθμούς συμμετοχών αντίστοιχους με της προηγούμενης δεκαετίας.

[Advendure]: Ένα μεγάλο κεφάλαιο για κάθε διοργάνωση ορεινού τρεξίματος είναι οι χορηγίες και η συμβολή των εθελοντών, που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά ενός επιτυχημένου αγώνα. Πώς είναι η κατάσταση στον δικό σας αγώνα; Υπάρχει στήριξη από χορηγούς και πώς καταφέρνετε να διατηρείτε ζωντανό το πάθος και τη συμμετοχή των εθελοντών όλα αυτά τα χρόνια;

[Χρυσάνθη Θάνου]: Παρόλο που η οικονομική συγκυρία δεν είναι καλή και η εξεύρεση νέων χορηγών είναι πολύ δύσκολη, ενώ και οι σταθεροί χορηγοί μας δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να μας υποστηρίζουν, ο κορμός των χορηγών μας εξακολουθεί να μας παρέχει πόρους για να συνεχίζουμε δυναμικά. Υπάρχουν χορηγοί που μας υποστηρίζουν σταθερά από τις πρώτες διοργανώσεις ενώ συνδιοργανωτές μας είναι ο Δήμος Αμφίκλειας Ελάτειας και η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας. Όσο για τους εθελοντές, πέρα από τον βασικό πυρήνα, υπάρχει μια μεγάλη δεξαμενή ανθρώπων μπολιασμένων με την εθελοντική προσφορά που ανυπομονούν να βοηθήσουν τη διοργάνωση, ενώ παράλληλα φροντίζουμε τα νέα παιδιά, οι μαθητές μας να μαθαίνουν στην προσφορά και στην συμμετοχή τους σε εθελοντικές δράσεις και μεγαλώνοντας, φοιτητές ή εργαζόμενοι πλέον, να εξακολουθούν να συμμετέχουν και να προσφέρουν.

[Advendure]: Ας περάσουμε στο κεφάλαιο των παροχών για τους αθλητές και τους συνοδούς τους, καθώς και στις παράλληλες δράσεις που εμπλουτίζουν την εμπειρία πέρα από τους ίδιους τους αγώνες. Υπάρχει κάτι ιδιαίτερο που έχετε ετοιμάσει για τη φετινή διοργάνωση; Κάποια νέα δραστηριότητα ή παροχή που ξεχωρίζει;

[Νίκος Μπέης]: Σταθερή μας επιδίωξη όλα αυτά τα χρόνια είναι η ικανοποίηση των αθλητών πρώτα από όλα, όπως επίσης, κατά προτεραιότητα, η ασφάλεια τους. Φροντίζουμε λοιπόν να προσφέρουμε τη καλύτερη και την πιο πλούσια τροφοδοσία στους σταθμούς μας αλλά και στον τερματισμό, σε διαδρομές καθαρές και καλά σηματοδοτημένες, σε τιμές που δεν έχουν αλλάξει για πολλά χρόνια. Μας συνδράμουν, για κάθε ενδεχόμενο δύο ομάδες διάσωσης (η Ελληνική Ομάδα Διάσωσης, τμήμα Αθήνας είναι μαζί μας από το 2007), γιατροί, ασθενοφόρα και υπάρχει ορθοπεδική και φυσιοθεραπευτική κάλυψη των αθλητών. Από φέτος θα υπάρχει και φύλαξη για τα πράγματα των αθλητών. Αυτή την περίοδο επίσης είναι σε εξέλιξη εκτεταμένος καθαρισμός των μονοπατιών από τα πάρα πολλά δέντρα που έπεσαν από τους θυελλώδεις νοτιάδες του Δεκεμβρίου, καθώς και εργασίες συντήρησης των πολλών γεφυριών των διαδρομών.

Δεν θα προσφέρουμε λοιπόν κάποιο εντυπωσιακό δώρο ή κάποια καινούργια παροχή, όμως κάνουμε τα μέγιστα για την υγεία και ασφάλεια των αθλητών.

[Advendure]: Κλείνοντας, θα θέλαμε να σας δώσουμε την ευκαιρία να απευθυνθείτε άμεσα στους αθλητές. Τι θα θέλατε να τους πείτε, ως κλείσιμο της συζήτησής μας; Υπάρχει κάποιο μήνυμα ή προτροπή που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί τους;

Χρυσάνθη Θάνου: Θα θέλαμε να καλέσουμε όλους τους δρομείς να έρθουν στις 26-27 Απριλίου στην Αμφίκλεια για να τρέξουν στους αγώνες και να ζήσουν ή να ξαναζήσουν την υπέροχη εμπειρία που προσφέρει η πανέμορφη φύση του ΒΑ Παρνασσού και η φιλόξενη, γοητευτική Αμφίκλεια και να γνωρίζουν ότι τα χρήματα της συμμετοχής που δίνουν στηρίζουν τον Α.Σ. Διόνυσο Αμφίκλειας, ένα σύλλογο πρότυπο για την επαρχία, με πολλές δεκάδες παιδιά στις αθλητικές ακαδημίες του.

Δημήτρης Τρουπής