Ανάμεσα σε κορυφογραμμές!

By 17 Σεπ 2025

Πέντε ημέρες. Τρεις ορεινοί όγκοι. Ένα μονοπάτι γεμάτο ανάσες, υψομετρικά και σιωπές. Διάσχιση της ορεινής Στερεάς Ελλάδας μέσω του Pindus Trail: Καρπενήσι - Άμφισσα, σε μια συνολική διαδρομή μήκους 128 χιλιομέτρων και +6.500m θετικής υψομετρικής, σε 5 ημέρες και με πλήρη αυτονομία.

Είμαστε οι UphilLovers. Ο Μάκης Φόρτης και η Ειρήνη Στεργιοπούλου. Ορεινοί δρομείς, συνοδοί βουνού και λάτρεις της περιπέτειας.

Στόχος του εγχειρήματος ήταν η εξερεύνηση τριών υπέροχων βουνών. Της κορυφογραμμής της Σαράνταινας, των Βαρδουσίων και της Γκιώνας.

 

 

Ξεκινήσαμε πεζοπορικά απο το Καρπενήσι, με πρώτο σταθμό το γραφικό χωριό Άγιος Νικόλαος, περίπου 10 χιλιόμετρα από την αφετηρία, όπου διανυκτερεύσαμε στον προαύλιο χώρο του σχολείου. Το χωριό διαθέτει βρύση, εστιατόριο και ένα υπέροχο καφενείο, ενώ διατηρεί τον παραδοσιακό του χαρακτήρα.

Το επόμενο ξημέρωμα μας βρήκε να ανηφορίζουμε κατάφυτους λόφους σε παρθένα δάση του νότιου άκρου της Ευρυτανίας, ανάμεσα από το Βελούχι και την Καλιακούδα. Βγαίνοντας σε ημιαλπικό τοπίο συναντήσαμε το αρχαίο μνημείο από την μάχη των Γαλατών με τους Ευρυτάνες και τους Αιτωλούς το 279 πχ στην θέση "Κοκκάλια" όπου ακόμα βρίσκουν οστά από τους νεκρούς.

 

 

Στην συνέχεια ανεβήκαμε σε αλπικό τοπίο απαράμιλλης ομορφιάς με θέα ολόκληρη την κορυφογραμμή της Σαράνταινας και τα υπέροχα χωριά της Ευρυτανίας. Εντυπωσιακή ήταν η έλλειψη κοπαδιών και τρεχούμενων νερών, καθώς υπήρχαν μόνο δυο ποτίστρες με ελάχιστη ροή. Η κλιματική αλλαγή είναι εμφανέστατη.

 

 

Κατηφορίζοντας μπήκαμε στο νοτιότερο παρθένος δάσος οξιάς της Ευρώπης. Φτάνοντας στο χωριό Γραμμένη Οξιά, μια πανέμορφη πλατεία με πλατάνια, η πέτρινη βρύση και η μικρή ταβέρνα μας αναζωογόνησαν.

 

 

Την επόμενη μέρα κατευθυνθήκαμε προς το υπέροχο χωριό Αρτοτίνα περνώντας από το ιστορικό μοναστήρι του Τιμίου Πρόδρομου που μόνασε ο Αθανάσιος Διάκος.

 

 

Αφού ο φιλόξενος υπεύθυνος μας κέρασε παγωμένο νερό και λουκούμια μπήκαμε σε πανέμορφο καλοσυντηρημένο μονοπάτι έως την Αρτοτίνα. 

 

 

Εκεί ευχαριστηθηκαμε καφέ στο παραδοσιακό καφενείο και συζητήσαμε με τους ελάχιστους μόνιμους κατοίκους για την καθημερινότητα τους.

 

 

Συνεχίσαμε με αμείωτη όρεξη μια πολύ δύσκολη ανάβαση προς τα Αρτοτινά λιβάδια και εν τέλη προς τις Σούφλες των Βαρδουσίων.

 

 

Στο διάσελο ανάμεσα απο τις Σούφλες η θέα κόβει την ανάσα.

 

 

Μια δύσκολη επίπονη και μαγευτική συνάμα κατάβαση μας περίμενε μέχρι το καταφύγιο Βαρδουσίων. Η βρύση με το παγωμένο νερό έξω από το καταφύγιο μας έδωσε δυνάμεις να κατηφορίσουμε 5 χιλιόμετρα τρέχοντας μέχρι το χωριό Αθανάσιος Διάκος όπου στήσαμε ξανά την σκηνή στο σχολείο.

 

 

Η επόμενη μέρα ξεκίνησε με ανάβαση προς τη Γκιώνα. Περάσαμε το χωριό Μουσουνίτσα ελπίζοντας σε έναν καφέ αλλά ήταν νωρίς και όλα ήταν κλειστά. Συνεχίσαμε προς την Συκιά περνώντας το ποτάμι του Μόρνου. Φτάνοντας εκεί, σου κόβεται η ανάσα ατενίζοντας την μεγαλύτερη ορθοπλαγιά των Βαλκανίων ύψους 1.100 μετρων πάνω από το κεφάλι σου.

 

 

Αφού ήπιαμε έναν υπέροχο αλλά μεσημεριανό καφέ ξεκινήσαμε την ανάβαση από το Λαζόρεμα - και όχι από το μονοπάτι "Καραγιάννη" που "μας έκλεινε το μάτι" - λόγω πίεσης χρόνου. Η ανάβαση είχε τρομακτικά μεγάλη κλίση, τόσο που ένιωθες ότι το σακίδιο θα σε πάρει πίσω. Φτάνοντας στο διάσελο των κορυφών ταπεινώνεσαι στο μεγαλείο της φύσης.

 

 

Σεβόμενοι τα σημάδια του καιρού, καθώς και την πρόγνωση, δεν ανεβήκαμε στην κορυφή πυραμίδα (υψόμετρο 2.510 μέτρα) καθώς μελανοσωρείτες εμφανίστηκαν από το πουθενά. Οι επιλογές που είχαμε ήταν δυο: Να διανυκτερεύσουμε έξω απο το καταφύγιο της Γκιώνας ή να αυξήσουμε ρυθμό και να κινηθούμε προς Βίνιανη. Κατηφορίζοντας προς το καταφύγιο το άγριο ανάγλυφο του βουνού σε καθηλώνει.

 

 

Φτάνοντας αποφασίσαμε να διασχίσουμε την επική χαράδρα της Ρεκάς, μήκους 11 χιλιομέτρων - η βαθύτερη της Στερεάς, διαμορφωμένη από τεκτονικά ρήγματα και ορμητικά νερά.

 

 

Κατακλεισμένοι από κόπωση, δέος και ελαφριά απόγνωση, φτάσαμε στο χωριό Βίνιανη λίγο πριν πέσει το φως, μετά από 40 δύσκολα χιλιόμετρα. Στο φιλόξενο χωριό ένα υπέροχο ταβερνάκι στο προαύλιο του σχολείου - ξενώνα με το υπέροχο φαγητό και τις παγωμένες μπύρες έβαλε το κερασάκι στην τούρτα "Γκιωνα".

Η τελευταία ημέρα μας βρήκε να ανηφορίζουμε στο χωριό Προσήλιο κατευθυνόμενοι μέσα από αρχαία μονοπάτια προς Άμφισσα. Περνώντας από την σπηλιά του Αγίου Αθανασίου βγήκαμε στην κορυφή του λόφου και ατενίσαμε θάλασσα. Κάτι τελειώνει και κάτι αρχίζει!

 

 

Η περιπέτεια έφτασε στο τέλος της, φτάνοντας στην όμορφη πόλη της Άμφισσας. Συμπυκνωμένα συναισθήματα, εμπειρίες και εικόνες που δεν μπορούν να αποτυπωθούν με κανέναν τρόπο θα μας συντροφεύουν μέχρι την επόμενη περιπέτεια.

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε την ομάδα του Pindus Trail για την ανάδειξη, σηματοδότηση και καθαρισμό των αρχαίων μονοπατιών της ορεινής Ελλάδας, καθώς και το κατάστημα Tsianikas Οutdoor Εxperience στην Πάτρα, για τον ελαφρύ εξοπλισμό που επιτρέπει τέτοια εγχειρήματα με ασφάλεια και άνεση.

 

See you on the trails!

Μάκης Φόρτης

 

View this photo set on Flickr