Αφορμή για το ταξίδι ήταν η πρόσκληση του Gael, director του Ινδικού περιοδικού ʽʽTHE OUTDOOR JOURNALʼʼ. Πολύ καλός φίλος του Gael είναι ο γνωστός δρομέας μεγάλων αποστάσεων Jean Paul Goutorbe ο οποίος ήταν και ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα σε εμάς και τους διοργανωτές. Το ταξίδι ξεκίνησε από την Κέρκυρα, με ενδιάμεσο στάθμο την Αθήνα για την έκδοση της βίζας από την Ινδική πρεσβεία, και στην συνέχεια μεταβήκαμε αεροπορικώς στην Ινδία. Διανυκτερεύσαμε μια μέρα στην πόλη ΑΗΜΕDABAD όπου δεχτήκαμε τις πρώτες ξεχωριστές και πρωτόγνωρες εικόνες της Ινδίας.

Την επομένη ημέρα ξεκινήσαμε για τον τελικό προορισμό μας, το χωριό DHOLAVIRA στα σύνορα με το Πακιστάν. Λίγα λόγια για την DHOLAVIRA: είναι ένα νησί στα βορειοδυτικά της Ινδίας, το οποίο περιβάλλεται από λίμνη με αλμυρό νερό χτισμένο πριν από 5.000 χρόνια περίπου. Στους αρχαιολογικούς του χώρους υπήρχαν πετρώματα που χρονολογούνται εδώ και σχεδόν 180 εκατομμύρια χρόνια.


Μετά από 8ωρο ταξίδι με λεωφορείο στους δρόμους της Ινδίας από AHMEDABAN για DHOLAVIRA, μείναμε έκπληκτοι από την άριστη οργάνωση του camping. Η έκπληξη που μας περίμενε μας θύμιζε studio του Hollywood ενώ όλοι οι διοργανωτές του αγώνα ήταν ιδιαίτερα φιλικοί και φιλόξενοι.

Η ημέρα του αγώνα ξεκίνησε με πρωινό ξύπνημα στις 5 το πρωί στις 16 του Φλεβάρη. Μετά το σύντομο πρωινό έγινε η μετάβαση των αθλητών με λεωφορεία στην εκκίνηση του αγώνα. Υπήρχαν τρεις διαδρομές 21 χλμ, 42 χλμ και 101 χλμ. Εμείς συμμετείχαμε στην τελευταία στην οποία υπήρχαν 16 συμμετοχές. Η εκκίνηση του αγώνα δόθηκε στις 7 30 ακριβώς και για τρείς διαδρομές. Το ελικόπτερο που πετούσε καθʼ ολη την διάρκεια του αγώνα μας έδινε δύναμη, χαρά και αίσθημα ασφάλειας.


Τα πρώτα 5 περίπου χλμ της διαδρομής ήταν σε αποξηραμένη αλμυρή λίμνη και τρέχοντας πάνω σε χοντρό άλατι πήραμε την πρώτη γεύση για το τι θα ακολουθούσε. Τα επόμενα 40 χλμ ήταν γνώριμα για εμάς μονοπάτια βουνού με μικρές υψομετρικές. Η ζέστη όμως άρχιζε να δίνει τα πρώτα σημάδια εξαντλητικής κόπωσης και αφυδάτωσης τα οποία έπρεπε να διαχειριστούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Τα επόμενα 56 χλμ ήταν τα πιο δύσκολα, το τοπίο άλλαξε και πλέον τρέχουμε σε αχανείς εκτάσεις από αλάτι. Η θερμοκρασία πλέον ήταν άνω 40 βαθμών κελσίου και τα δύσκολα ξεκίνησαν.

Η εξέλιξη του αγώνα είχε διαμορφωθεί με τον Ούγγρο CSABA NEMETH, παγκόσμιο πρωταθλητή, να είναι πρωτοπόρος, ακολουθούμενος από τους KRISSY MOEHL, NIKKY KIMBALL, το Γερμανό RAFAEL FUCHSGRUBER και τον ΑΡΚΟΥΔΗ ΠΡΟΚΟΠΗ στη δεύτερη θέση. Στην τρίτη θέση ακολουθούσαν ο Αυστραλός γνωστός δρομέας TRISTEN MILLER μαζί με τον ΣΠΥΡΟ ΠΑΠΠΑ και όλους τους υπόλοιπους.

Η ζέστη αρχίζει να μας εξαντλεί, νερά, ισοτονικά, αλμόρα δεν φάνηκαν αρκετά και η αφυδάτωση αρχίζει να δείχνει τα πρώτα σημάδια της. Οι σταθμοί ήταν από 7-10 χλμ και φάνταζαν σαν οάσεις μέσα στην αχανή αυτή έρημο από αλάτι. Η καλή παρέα των τρελών αμερικανίδων που δεν σταματούσαν να χορεύουν και να τραγουδούν, του γερμανού Rafael και του Αρκούδη Προκόπη βοήθησαν την εξέλιξη του αγώνα έως τον τερματισμό. Με την ίδια διάθεση τερμάτισε και η παρέα του TRISTEN MILLER και του ΣΠΥΡΟΥ ΠΑΠΠΑ.

Σε 12 ώρες τερμάτισε πρώτος ο Ούγγρος CSABA, ακολούθησαν δεύτεροι οι MOEHL, KIMBALL, FUCHSGRUBER και ΑΡΚΟΥΔΗΣ με 13 ώρες και τρίτοι με 15 ώρες και 15ʼ λεπτά ο TRISTEN με τον ΣΠΥΡΟ ΠΑΠΠΑ. Ο τερματισμός μας μετά από αυτήν την εξαντλητική μέρα ήταν η Ιθάκη του ταξιδιού μας στην Ινδία.


Ευχαριστούμε θερμά τους GAEL COUTURIER, APOORVA PRASAD, MADHURI CHOWDHURY, HIMRAJ SOIN, JEAN PAUL GOUTORBE και όλους όσοι βοήθησαν για την καλύτερη δυνατή διεξαγωγή του πραγματικά δύσκολου αυτού αγώνα, στην πρώτη τους αυτή προσπάθεια να κάνουν γνωστό το trail και τις υπεραποστάσεις σε ένα από τα ομορφότερα σημεία του κόσμου μας.


Οι εντυπώσεις μας από την Ινδία και τον αγώνα RUN THE RANN ήταν οι καλύτερες και τους ευχόμαστε καλή συνέχεια στην προσπάθεια του αυτή.


Προκόπης Αρκούδης - Σπύρος Παππάς