Μια από τις πιο συναρπαστικές κούρσες που έχουμε παρακολουθήσει ποτέ ζήσαμε σήμερα στο OCC! Η έκφραση και οι πανηγυρισμοί του μεγάλου
φαβορί, του Αμερικανού Jim Walmsley, στην τελική ευθεία, μαρτυρούσαν πόσο πολύ δυσκολεύτηκε απέναντι στον απίθανο Ιταλό Cristian Minoggio, που τερμάτισε μόλις 20 δευτερόλεπτα πίσω του! Ο Ιταλός, που τα τελευταία πέντε χρόνια τρέχει σχεδόν αποκλειστικά στη χώρα του, με ελάχιστες και όχι ιδιαίτερα επιτυχημένες διεθνείς εμφανίσεις, έκανε εκπληκτικό ντεμαράζ στις κατηφόρες προς το Argentiere (49.6K). Εκεί πέρασε όχι μόνο 2-3 αντιπάλους, αλλά και τον τον Walmsley, ανοίγοντας συνεχώς τη διαφορά μέχρι και 3 χιλιόμετρα πριν το Chamonix!
Η ατυχία για τον Minoggio ήταν ότι τα τελευταία κομμάτια της διαδρομής ήταν επίπεδα – "βούτυρο στο ψωμί" για τον Αμερικανό. Ο Walmsley εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία, ανέκαμψε εντυπωσιακά και πραγματοποίησε μια επική προσπέραση, σε μια σκηνή που κορυφώθηκε με τη χειραψία των δύο αντιπάλων. Ενδεικτικό της προσπάθειάς του, ότι στα τελευταία δύο χιλιόμετρα έτρεχε σε κάποια διαστήματα με ρυθμό 21.1 km/h, τερματίζοντας σε 5.00.35. 5.00.55 ήταν τελικά ο χρόνος για τον Ιταλό αθλητή.
Στο βάθρο ανέβηκε και ο Πολωνός Andrzej Witek με την τρίτη θέση (5.04.08), ενώ ακολούθησαν ο Σουηδός Peter Engdahl (4ος – 5.05.08), ο Βρετανός Cristian Jones (5ος – 5.05.50), o οποίος βρισκόταν στη δεύτερη θέση για μεγάλο διάστημα, και έκτος τερμάτισε ο Αμερικανός Adam Peterman (5.06.19), κερδίζοντας πολλές θέσεις στα τελευταία χιλιόμετρα!
Δυο-τρία λεπτά πριν την εκκίνηση, η κάμερα εστίασε στην Κενυάτισσα Joyline Chepngeno, που δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυα της από τη
χαρά και τη συγκίνηση που βρισκόταν στη γραμμή ενός τόσο μεγάλου αγώνα. Λίγα δευτερόλεπτα μετά τον τερματισμό της – στην πρώτη θέση, με χρόνο 5:34:03 – τα δάκρυα της κύλησαν ξανά, αυτή τη φορά όμως από την απερίγραπτη χαρά της νίκης στο φετινό OCC, σε μια κούρσα που αποδείχθηκε εξαιρετικά ανταγωνιστική.
Ήταν το δεύτερο μεγάλο της κατόρθωμα μέσα σε λίγες εβδομάδες, μετά τη νίκη της στο Sierre–Zinal, και μόλις στον 7ο αγώνα της καριέρας της, κάτι που δείχνει ήδη το τεράστιο ταλέντο της. Η Chepngeno αποδεικνύει πως έχει όλα τα φόντα να γράψει σπουδαία συνέχεια στο μέλλον.
Η επικράτηση της, πάντως, μόνο εύκολη δεν ήταν. Στα 2/3 της διαδρομής, στις ανηφόρες για το Col de Balmes, άνοιξε εντυπωσιακά τον ρυθμό και ξέφυγε από την Κινέζα Miao Yao. Εκείνη όμως δεν το έβαλε κάτω – έκανε μια τεράστια αντεπίθεση προσπαθώντας να την πιάσει, αλλά τελικά "περιορίστηκε" στη δεύτερη θέση με χρόνο 5:35:13. Την τριάδα συμπλήρωσε η πάντα σταθερή Judith Wyder από την Ελβετία, τερματίζοντας τρίτη σε 5:38:22.
Και μια τελευταία παρατήρηση: οι Αφρικανοί αθλητές έχουν πλέον μπει δυναμικά στο ορεινό τρέξιμο, όταν μιλάμε για το κορυφαίο επίπεδο. Μέχρι τώρα κυριαρχούν κυρίως σε αγώνες μικρότερης απόστασης της κατηγορίας GTWS, αλλά πλέον βλέπουμε να κερδίζουν και σε αποστάσεις 40–60 χιλιομέτρων – και αυτό ίσως αλλάξει σιγά σιγά τον χάρτη του αθλήματος τα επόμενα χρόνια και μέχρι την Ολυμπιάδα του 2032 στο Brisbane της Αυστραλίας που αναμένεται να κάνει το ντεμπούτο του το trail running σαν Ολυμπιακό άθλημα!
Δείτε τα αποιτελέσματα
εδώ.
Δημήτρης Τρουπής