ADVENDURE is the leading web portal in Greece about Mountain Running, Adventure, Endurance and other Mountain Sports
Φτάσαμε λοιπόν στην τελική ευθεία για έναν αγώνα που έχει γράψει το όνομά του με χρυσά γράμματα στο βιβλίο της Ιστορίας των Υπεραποστάσεων. Το Σπάρταθλον αναβιώνει με τον καλύτερο τρόπο την ένδοξη πορεία του «ημεροδρόμου» Φειδιππίδη ο οποίος έτρεξε από την Αθήνα στην Σπάρτη για να ζητήσει βοήθεια στον πόλεμο ενάντια στην Περσική απειλή πριν από 2.500 χρόνια. Το Σπάρταθλον όμως δεν είναι διάσημο μόνο λόγω της ιστορικότητάς του η οποία είναι αδιαμφισβήτητη αλλά και λόγω της υπέρμετρης καμία φορά δυσκολίας του που έχει «γονατίσει» μερικούς από τους πιο δυνατούς αθλητές στον κόσμο.
Σε όλη την μακρόχρονη ιστορία του Σπάρταθλον, δεν είναι λίγοι οι αθλητές παγκόσμιου επιπέδου που τιμούν τον αγώνα προσπαθώντας να φτάσουν στο άγαλμα του Λεωνίδα για να αποτίσουν φόρο τιμής στον Σπαρτιάτη βασιλιά και να δροσιστούν από το νερό του ποταμού Ευρώτα. Πλαισιωμένοι από εκατοντάδες άλλους αθλητές από την Ελλάδα και από όλο τον κόσμο θα μοχθήσουν, θα ιδρώσουν, θα πονέσουν, θα δώσουν και αυτοί τον καλύτερό τους εαυτό για να φτάσουν στην δική τους Ιθάκη μετά από ένα σίγουρα πολύμηνο ταξίδι εξίσου δύσκολης προετοιμασίας. Η φετινή χρονιά δεν αποτελεί εξαίρεση, για αυτό δεν χάσαμε την ευκαιρία να δώσουμε τον λόγο στους αθλητές που εκτός από τον τερματισμό που είναι ο βασικός πάντα στόχος, θα δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό και θα συναγωνιστούν για να τερματίσουν σε όσο τον δυνατόν καλύτερη θέση και ει δυνατόν να κατακτήσουν την νίκη. Οι κυρίες προηγούνται λοιπόν!
Είμαι ενθουσιασμένη και συνάμα συγκινημένη που παίρνω μέρος σε ένα τόσο καταπληκτικό αγώνα, του οποίου η ιστορία και οι παραδόσεις τον κάνουν ακόμα πιο μοναδικό.
Ανυπομονώ να δω τη διαδρομή καθώς έχω ακούσει τόσα πολλά για την υπέροχη ακτογραμμή, τον κόσμο που υποστηρίζει τον αγώνα σε όλα τη διαδρομή και φυσικά τη βασανιστική ανηφόρα για το βουνό. Ο αγώνας αυτός έχει όλες τις προκλήσεις για ένα δρομέα: λόφους/ βουνά, ΜΕΓΑΛΗ απόσταση, ζέστη, εναλλαγές εδάφους κλπ, οπότε τα πάντα μπορούν να συμβούν!
Ελπίζω να τερματίσω και να απολαύσω όλες τις παραδόσεις στη Σπάρτη στο τέλος του αγώνα. Φυσικά ο έντονος ανταγωνισμός προσθέτει επιπλέον ενθουσιασμό στον αγώνα.
Χρειάστηκε να κάνω ένα διάλλειμα από τις προπονήσεις στις αρχές Ιουλίου το Όπως σε κάθε υπερμαραθώνιο κάποιες φορές τα άστρα ευθυγραμμίζονται και τα πράγματα πάνε καλά και κάποιες φορές ταλαιπωρείσαι αφάνταστα για να τερματίσεις...οποίο δεν είχα αρχικά προγραμματίσει, αλλά για το χρόνο που είχα στη διάθεσή μου, προπονήθηκα όσο καλύτερα μπορούσα προκειμένου να είμαι όσο το δυνατόν πιο ανταγωνιστική.
Πάντα θέτω πολλαπλούς στόχους όταν αγωνίζομαι και έτσι θα ήθελα : 1 Να τερματίσω, 2. Να τρέξω τον αγώνα κάτω από τις 30 ώρες, 3. Να τρέξω τον αγώνα κάτω από τις 27 ώρες, 4.να ανέβω στο βάθρο. Πάντα θέτω μεγάλους στόχους και έτσι θα δούμε τι θα συμβεί.
Όπως σε κάθε υπερμαραθώνιο κάποιες φορές τα άστρα ευθυγραμμίζονται και τα πράγματα πάνε καλά…..και κάποιες φορές ταλαιπωρείσαι αφάνταστα για να τερματίσεις.
Κάθε αγώνας είναι διαφορετικός και ανυπομονώ να βρεθώ στη γραμμή της εκκίνησης και να ακολουθήσω τα χνάρια του Φειδιππίδη.
Όντας σχετικά νεοειρσερχόμενη στον κόσμο των υπεραποστάσεων, το να τερματίσω το Σπάρταθλον το 2012 σήμαινε πολλά για μένα. Η Ιστορία του αγώνα είναι απλά επική, η απόσταση που πρέπει να διανύσεις είναι πέρα από την φαντασία των περισσοτέρων και έτυχε εκείνη η χρονιά να είναι μία από τις πιο ζεστές χρονιές του αγώνα. Κανείς δεν είπε ότι θα είναι εύκολο, αλλά το συναίσθημα του να φτάνεις το άγαλμα του Λεωνίδα μετά από αυτά τα καυτά 246 χιλιόμετρα ήταν απλά απίστευτο. Για αυτόν τον λόγο είμαι ενθουσιασμένη που επανέρχομαι φέτος αλλά ελπίζω ότι οι καιρικές συνθήκες θα είναι πιο ευγενικές μαζί μας!
Με τρία χρόνια μεγαλύτερη εμπειρία τώρα, κατανοώ καλύτερα προφανώς τι σημαίνει να τρέχεις έναν τόσο μεγάλο και σπουδαίο αγώνα. Μία τέλεια προετοιμασία δεν σου εγγυάται και την επιτυχία αλλά σίγουρα αυξάνει τις πιθανότητες που έχεις για τερματισμό. Στην διαδρομή και σε τόσες ώρες μπορούν να συμβούν πολλά πράγματα: για μερικά μπορείς να σχεδιάσεις από πριν και να προνοήσεις, για άλλα όμως θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένος να αυτοσχεδιάσεις και να αντιμετωπίσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κατάσταση. Για μένα, αυτό είναι το χαρακτηριστικό που κάνει τους αγώνες υπεραπόστασης – και το Σπάρταθλο ακόμη περισσότερο – τόσο ιδιαίτερους.
Ανυπομονώ για τον αγώνα και να συναντήσω τους απίστευτους εθελοντές στην διαδρομή που βοηθούν όλους τους δρομείς να πετύχουν τον στόχο τους. Ειλικρινά ελπίζω όλοι μας να καταφέρουμε να φτάσουμε στον τερματισμό για να γιορτάσουμε μαζί αυτή μας την επιτυχία!
Ξεκίνησα να τρέχω υπερμαθωνίους πριν από 3 χρόνια. Είχα ένα μεγάλο όνειρο να συμμετάσχω στο Σπάρταθλο κάποια μέρα και πέρυσι έγινε πραγματικότητα.
Ευχαριστήθηκα τρομερά τον αγώνα και είμαι πολύ ευχαριστημένη που κατάφερα να τον ολοκληρώσω. Το Σπάρταθλο είναι ένας μοναδικός αγώνας με πολύ ξεχωριστή ατμόσφαιρα. Η θερμή υποστήριξη και τα ευγενικά λόγια των Ελλήνων με ενθάρρυναν και μου έδιναν τρομερή ενέργεια καθ΄ όλη τη διάρκεια του αγώνα.
Αυτό που πραγματικά μου αρέσει σε αυτό τον αγώνα και θεωρώ ιδιαίτερα ξεχωριστό είναι ότι όλοι οι δρομείς που ολοκληρώνουν τον αγώνα έχουν υποδοχή ηρώων στον τερματισμό ανεξάρτητα αποτελεσμάτων, θέσεων και κατάταξης.
Ξεκίνησα την προετοιμασία μου για τον αγώνα αμέσως μετά το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα τον Απρίλιο τρέχοντας 6 φορές την εβδομάδα έχοντας και τον προπονητή μου που με βοηθάει με το προπονητικό μου πλάνο.
Φέτος περιμένω ιδιαίτερα μεγάλο ανταγωνισμό στις γυναίκες και έχω σα στόχο να βελτιώσω το χρόνο μου. Νοιώθω δυνατή και έχω προετοιμαστεί τόσο φυσικά όσο και πνευματικά, παρόλα αυτά γνωρίζω ότι κατά τη διάρκεια ενός μεγάλου και απαιτητικού αγώνα σαν και αυτόν, τα πάντα μπορούν να συμβούν.
Την εβδομάδα πριν το Σπάρταθλο την περνάω με την οικογένειά μου η οποία με απορροφά από όλη τη ένταση που δημιουργείται όσο πλησιάζει ο αγώνας και η αγάπη και υποστήριξη που μου δίνουν, με επαναφορτίζει και με ενδυναμώνει ταυτόχρονα.
Όταν ξεκίνησα να τρέχω αγώνες υπεραπόστασης 3 χρόνια πριν, ποτέ δεν είχα σκεφτεί ότι θα ήμουν ένα μόλις βήμα πριν την γραμμή εκκίνησης στην Αθήνα. Το Σπάρταθλον είναι ένας τόσο σαγηνευτικός όσο και υψηλού διεθνούς ανταγωνισμός αγώνας που ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι θα αποτελούσα μέρος του. Είναι αλήθεια μεγάλη η τιμή αλλά και η πρόκληση για μένα και είμαι πολύ ενθουσιασμένη για αυτό.
Όταν δήλωσα συμμετοχή στο Σπάρταθλον είχα θέσει υψηλούς στόχους όσον αφορά το πλασάρισμά μου στην κατάταξη. Ένας τραυματισμός όμως με έχει φέρει αρκετά πίσω σε προπόνηση και δεν έχω αγωνιστεί στο επίπεδο που ξέρω ότι μπορώ. Ήταν πολύ απογοητευτικό το γεγονός αυτό και προσέθεσε ψυχικά εμπόδια τα οποία έπρεπε να προσπεράσω. Η απόδοσή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 24ωρου στην Ιταλία (σσ 11 Απριλίου, 165,6 χλμ) ήταν για μένα μία μεγάλη απογοήτευση. Πάλευα με τον τραυματισμό κάνοντας όλον σχεδόν τον Ιούνιο προπονήσεις μόνο σε πισίνα, παρόλα αυτά προσπάθησα μάταια να τρέξω επιτυχώς στον Badwater όπου δυστυχώς και εγκατέλειψα για πρώτη φορά (σσ 28:37:28, 1η γυναίκα, 8η γενικής το 2014). Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά, δεν ήμουν σίγουρη για το αν θα έπρεπε να έρθω να αγωνιστώ στο Σπάρταθλον, δεν ήθελα όμως η ευκαιρία να αγωνιστώ σε έναν τόσο απίστευτο αγώνα, να πάει χαμένη. Η προπόνησή μου από το Badwater και μετά πάει πολύ καλύτερα και έχω καταφέρει να φτάσω τον αριθμό των εβδομαδιαίων χιλιομέτρων στα δικά μου φυσιολογικά μέτρα (200 – 215 μίλια / εβδομάδα). Είναι ΤΟΣΟ όμορφο να μπορείς να προπονείσαι όπως μπορείς ξανά! Παρότι όμως έχω βρει τον πραγματικό μου εαυτό, οι στόχοι μου για το φετινό Σπάρταθλον δεν είναι αυτοί που είχα την μέρα που δήλωσα συμμετοχή. Θα πάω συντηρητικά και ελπίζω να απολαύσω τα καταπληκτικά τοπία και τις όμορφες εικόνες της διαδρομής. Δεν νομίζω ότι στην παρούσα φάση έχω πιθανότητες καλού πλασαρίσματος, ειδικά όταν στην γραμμή της εκκίνησης θα είναι τόσο δυνατές κοπέλες όπως οι Szilvia (Lubics), Traci (Falbo) και Katy (Magy) ανάμεσα σε πολλές άλλες εξίσου δυνατές. Αντιθέτως, θέλω να αδράξω την ευκαιρία να βρεθώ ανάμεσα σε καταπληκτικούς αθλητές, να τρέξω σε έναν θρυλικό αγώνα και να το διασκεδάσω.
Καθ’ όλη την διάρκεια αυτού το «ταξιδιού» είχα την αμέριστη συμπαράσταση του συντρόφου μου, Teddy, ο οποίος είναι δίπλα μου σε όλους τους αγώνες υπεραπόστασης που έχω τρέξει. Η «DII Computers» και ο πρόεδρός της Tom Drummond με την βοήθεια που μου έχουν προσφέρει έχουν κάνει τα όνειρά μου πραγματικότητα τα τελευταία 2 χρόνια. Υποστηρικτές στις προσπάθειές μου είναι επίσης η Compressort USA, η Pink Sirens, η Pearl Izumi, αλλά και η οικογένεια του IRun.
Είμαι πραγματικά ευγνώμων σε όλους όσους έχουν δουλέψει για να κάνουν για μας τους αθλητές πραγματικότητα έναν τέτοιο αγώνα και ανυπομονώ να σας συναντήσω όλους στην γραμμή της εκκίνησης στην Αθήνα!
Η προετοιμασία μου για το Σπάρταθλον δεν έχει ξεκινήσει καθόλου στην πραγματικότητα. Τους τελευταίους μήνες λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, οικογενειακών θεμάτων αλλά και κάποιας τενοντίτιδας που με ταλαιπωρεί, δεν είχα περιθώρια για να προπονηθώ όπως θα ήθελα. Είμαι αρκετά αργός και δεν μπόρεσα να πάρω τις κατάλληλες προσαρμογές για έναν αγώνα τέτοιας δυσκολίας και απόστασης. Γνωρίζω επίσης ότι στο μέλλον, ο «χώρος» που θέλω να δώσω στην οικογένειά μου και οι δεσμεύσεις που πηγάζουν από αυτό το γεγονός θα αυξηθούν. Εκτός από αυτό, μου είναι αδύνατον να προσποιηθώ ότι δεν αισθάνομαι τους πόνους στον αχίλλειο και στον μηρό που με ταλαιπωρούν τους τελευταίους μήνες, έτσι αυτός πρόκειται να είναι ένας από τους τελευταίους υπερμαραθώνιους που θα προσπαθήσω να τρέξω. Για αυτόν τον λόγο, η φετινή διοργάνωση έχει μια ξεχωριστή σημασία για μένα. Θέλω οπωσδήποτε να φτάσω στο άγαλμα του Λεωνίδα μέσα στον καθορισμένο από τα επιτρεπτά όρια του αγώνα χρόνο…
Από την άλλη, ξέρω ότι μπορώ να βασίζομαι στην δύναμη που θα μου δώσει η αγκαλιά των φίλων ...έτσι αυτός πρόκειται να είναι ένας από τους τελευταίους υπερμαραθώνιους που θα προσπαθήσω να τρέξω...που θα τρέξουν νοερά μαζί μου. Η οικογένειά και τα παιδιά στα αναπηρικά καρεκλάκια που ανήκουν στους φιλανθρωπικούς οργανισμούς για τους οποίους τρέχω από το 1996 θα μου δώσουν την απαραίτητη ώθηση για τον τερματισμό.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι λατρεύω αυτόν τον αγώνα, μετά από κάθε τερματισμό, η επιθυμία να αγγίξω για άλλη μια φορά τα πόδια του βασιλιά Λεωνίδα είναι το γλυκύτερο όνειρό μου. Θα προσπαθήσω να φτάσω στην Σπάρτη άλλη μια φορά και να απολαύσω όπως το κάνω πάντα, τον αγώνα που θεωρώ ως τον ωραιότερο στον κόσμο. Έχω ζήσει τις πιο δυνατά συναισθήματα στην αθλητική μου ζωή τρέχοντας στο Σπάρταθλον. Είμαι σίγουρος ότι θα ξανανιώσω αυτά τα συναισθήματα, ανανεώνοντας τους δεσμούς που έχω με τους φίλους από την Ελλάδα.
Θα πρέπει να υπερκεράσω πολλά εμπόδια για να αντισταθμίσω την ελάχιστη φετινή μου προπόνηση φέτος, αλλά είμαι σίγουρος ότι το γεγονός αυτό θα με κάνει να νιώσω ακόμη πιο κοντά σε όλα αυτά που κάνουν το Σπάρταθλον τόσο σαγηνευτικό:
Οι ιαχές και οι επευφημίες των παιδιών που τρέχουν δίπλα μου με τα πόδια ή ποδήλατα, το γενναιόδωρο χαμόγελο των υπέροχων εθελοντών που μένουν όλη την νύχτα ξύπνιοι, η ευγένεια και η φιλοξενία των ανθρώπων που συναντώ σε απομακρυσμένα χωριά, η υποστήριξη όλων που με θυμούνται με το μικρό μου όνομα και προσπαθούν να με παροτρύνουν στα Ιταλικά, η σύνδεση που αισθάνομαι με όλους τους φίλους που με συνοδεύουν ουσιαστικά μέχρι την Σπάρτη, τα αξέχαστα τοπία που διασχίζουμε καθοδόν για τον τερματισμό, το ανεκτίμητο συναίσθημα του να τρέχεις διαμέσου της Ιστορίας.
Αισθάνομαι υποχρεωμένος να κλείσω ευχαριστώντας ειδικά τους απίστευτους εθελοντές και διοργανωτές που κάνουν τα όνειρά μας να παίρνουν σάρκα και οστά…
Το Σπάρταθλον είναι ένας από τους μεγαλύτερους αγώνες για τους οποίους ανυπομονούσα και χρόνια τώρα. Πάντα θεωρούσα αυτόν τον αγώνα ως μία πρόκληση. Τόσο η Ιστορικότητά όσο και η δυσκολία του που έχει να κάνει με τις υψηλές θερμοκρασίες, τα σφιχτά χρονικά όρια αλλά και την ίδια την απόσταση, με ιντρίγκαραν.
Νομίζω μου είναι δύσκολο να περιγράψω τι ακριβώς μπορώ να περιμένω φέτος μιας και το Σπάρταθλον μπορεί να είναι πολύ διαφορετικό στην πραγματικότητα από ότι μπορεί κάποιος να φανταστεί. Το μόνο σίγουρο που ξέρω είναι ότι θα είναι μία τεράστια εμπειρία.
Πάντα τρέχω ανάλογα με το πώς αισθάνομαι ότι θα δουλέψει αυτό για μένα. Το δύσκολο για μένα ήταν να προσομοιώσω τις καιρικές συνθήκες μια και το να τρέχεις στην Δανία σε θερμοκρασίες από 10c έως 20c σίγουρα δεν μπορεί να αντικατοπτρίσει την πραγματικότητα του Σπαρτάθλου. Έτσι προσπάθησα να βγάζω προπονήσεις με … χειμερινό ρουχισμό έτσι ώστε να προσομοιώσω όσο μπορώ τις συνθήκες τις μέρες του αγώνα. Κατά τα άλλα, προπονούμαι δυνατά για το Σπάρταθλο μετά το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Τορίνο (σς 11 Απρίλη, 5ος, 257,7 χλμ) ενώ οφείλω να πω ότι η προπόνησή μου είναι λίγο διαφορετική από ότι έχω συνηθίσει. Αποτελείται από τα 2/3 τρέξιμο σε άσφαλτο και κατά το 1/3 σε βουνό με τις περισσότερες μέρες να κάνω διπλές προπονήσεις. Ελπίζω να ζήσω μία φανταστική εμπειρία στο Σπάρταθλον, τόσο πριν, όσο κατά την διάρκεια, αλλά και μετά τον αγώνα!
Η Annie Lantink-Ferguson, η μητέρα μου, μου είχε πει τις τελευταίες μέρες στις οποίες βρισκόταν εν ζωή, πίσω στο 2011: Στην ζωή δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος ότι θα κατακτήσεις τον παράδεισο, μπορείς όμως να προσπαθήσεις.
Ξεκίνησα να τρέχω αγώνες υπεραπόστασης το 2006 στην ηλικία των 48 ετών. Ήρθα 2ος σε έναν ασφάλτινο αγώνα 72 χιλιομέτρων στην Γερμανία και το μόνο που σκεφτόμουν τότε ήταν ο βασικός μου στόχος και αυτό που με έκανε να ξεκινήσω να τρέχω τέτοιους αγώνες: να τερματίσω έστω και μια φορά στην ζωή μου το Σπάρταθλον! Στον πρώτο μου αγώνα 100χλμ το 2006 τερμάτισα σε 6:41 χωρίς στοχευμένη προπόνηση ενώ το 2012 ενώ ήμουν 54 ετών έτρεξα 100άρι σε 6:56. Μου αρέσει ο ανταγωνισμός. Η ηλικία όσο με αφορά δεν αποτελεί πρόβλημα. Για την ακρίβεια οι υπεραποστάσεις μου αρέσουν γιατί συνδυάζουν την φυσική κατάσταση με την πνευματική διαύγεια. Το Σπάρταθλον είναι ένας ιστορικός αγώνας. Το όνομα του Γιάννη Κούρου είναι ξακουστό και εδώ στην Ολλανδία. Ο αγώνας λαμβάνει χώρα στο λίκνο του πολιτισμού, την Ελλάδα, εκεί που ξεκίνησαν όλα. Όσον αφορά τον ανταγωνισμό; Ο προπονητής μου λέει ότι έχω πολύ μεγάλη θέληση για να αγωνιστώ σκληρά. Ο Mike Morton μου είχε δώσει το προσωνύμιο «Πολεμιστής» όταν πραγματικά έσκασα μετά από 206 χιλιόμετρα στο Σπάρταθλο το 2013. Δίνω τον καλύτερό μου εαυτό χωρίς να με απασχολεί πόσο δυνατοί είναι αυτοί με τους οποίους θα αγωνιστώ.
Πάντα έχω μία ομάδα να με υποστηρίζει. Η κόρη μου, Emilia, ήταν πάντα μαζί μου στο Σπάρταθλον. Το 2007 ήταν 11 ετών, σήμερα είναι 19 και συνεχίζει να με στηρίζει και σε πολλούς άλλους αγώνες. Μαζί μου επίσης στους αγώνες είναι η μικρότερη κόρη μου Rosaline όπως και η συζυγός μου. Δύο πολύ καλοί μου φίλοι, ο Jeroen και ο Lennart θα είναι επίσης φέτος στο πλάι μου. Στόχος για μένα αποτελεί το να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό, να τα δώσω όλα. Φέτος έτρεξα στον Ultrabalaton, αγώνα 221 χλμ κάνοντας νέο ρεκόρ αγώνα, 18 ώρες και 37 λεπτά, ενώ θα μπορούσα να τον τρέξω και γρηγορότερα. Τερμάτισα εκεί με δύο σημαίες στα χέρια: την Ολλανδική και την Ελληνική! Δεν το αναφέρω για να γίνω αγαπητός στο ελληνικό κοινό, απλά το δηλώνω. Δεν μου αρέσει όλη αυτή η αρνητική κουβέντα που γίνεται για την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Την Ελλάδα και τους Έλληνες τους αγαπάω, ειδικά όσους μας βοηθούν και μας συμπαραστέκονται για 246 ολόκληρα χιλιόμετρα. Αυτή την στιγμή στις τελευταίες προετοιμασίες μου, έχω έλληνες φίλους που με βοηθούν σε ένα σωρό πράγματα.
Είμαι σε αρκετά καλή κατάσταση. Η προπόνησή μου ξεκινάει πολύ νωρίς το πρωί. Δεν είναι λίγες οι φορές που σηκώνομαι στις 4:30 ή στις 5:00 τα ξημερώματα ενώ δεν είναι λίγες επίσης οι φορές που κάνω διπλές προπονήσεις και το απόγευμα. Προπονούμαι με το club τρεξίματος στο οποίο ανήκω, Club MPM Hengelo τις Δευτέρες και τις Παρασκευές κάνοντας επιταχυνόμενα long runs αλλά και διαλλειματική προπόνηση (300/ 400 800/ 1000). Το αποτέλεσμα ήταν να βελτιωθώ αρκετά στην ταχύτητα. Τα Σαββατοκύριακα τρέχω σε λόφους στην γειτονική Γερμανία αφού ο υψηλότερος λόφος στην Ολλανδία είναι μόλις 300 μέτρα!
Πιστεύω ότι όλοι δρομείς που θα τρέξουμε σε αυτόν τον ιστορικό και υπέροχο αγώνα είμαστε τυχεροί. Θα πρέπει να έχουμε μεγάλο σεβασμό προς την διοργάνωση αλλά και σε όλο το ελληνικό κοινό που μας υποστηρίζει και μας βοηθά να τερματίσουμε. Η Ελλάδα μπορεί να είναι υπερήφανη που μπορεί και διοργανώνει έναν τέτοιο αγώνα…
Όποιος και να είναι ο χρόνος τερματισμού του νικητή, ποτέ δεν πρόκειται να φτάσει τις επιδόσεις του καλύτερου των καλύτερων, του Γιάννη Κούρου.
Είναι η τέταρτη χρονιά φέτος που θα συμμετέχω στο Σπάρταθλον. Μετά το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, είναι ο 2ος στόχος μου για το 2015. Πάνω από όλα, ανυπομονώ να ζήσω για άλλη μια φορά την ειδική ατμόσφαιρα που αποπνέει ο αγώνας. Η προπόνησή μου βγήκε πολύ καλά χωρίς τραυματισμούς ή αρρώστιες καθ’ όλη την διάρκειά της μέχρι και σήμερα. Τα περασμένα χρόνια το μόνιμο πρόβλημά μου στον αγώνα ήταν οι υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν στην Ελλάδα. Φέτος παρόλα αυτά, το καυτό καλοκαίρι στην Γερμανία με βοήθησε να πάρω τις κατάλληλες προσαρμογές προπονούμενος τις ζεστές ώρες τις ημέρα και αυτό πιστεύω θα είναι ένα επιπλέον πλεονέκτημα για φέτος. Είμαι πολύ ενθουσιασμένος για τον αγώνα και ανυπομονώ να συναντήσω δρομείς και φίλους στην Αθήνα τους οποίους έχω πολύ καιρό να δω.
Ευχαριστούμε θερμά όλους τους αθλητές που ανταποκριθήκατε στο κάλεσμά μας! Καλή αντάμωση στον δρόμο προς την Σπάρτη!
Η αγάπη του για το βουνό ξεκινάει πολλά χρόνια πίσω με τις πρώτες αναβάσεις στην αγαπημένη του Πάρνηθα και μετέπειτα με την σχολή Ορειβασίας του ΕΟΣ Αχαρνών. Το 2007 έτρεξε τον πρώτο του αγώνα ορεινού τρεξίματος και από τότε ονειρεύεται "όλο και ψηλότερα, όλο και μακρύτερα". Ελπίζει να το κάνει για πολλά χρόνια ακόμα...
www.advendure.com