Σίγουρα το συγκεκριμένο θέμα έχει απασχολήσει και απασχολεί ακόμα τους διοργανωτές ορεινών αγώνων οι οποίοι στα πλαίσια κάθε δραστηριότητας προσπαθούν να προσφέρουν κάθε είδους δυνατή υπηρεσία ώστε να μη δημιουργηθούν προβλήματα. Ωστόσο, ο διάολος έχει πολλά ποδάρια και τις περισσότερες φορές αυτά σπάνε κιόλας! Ακόμη και μια απόσταση 5-10 χιλιομέτρων μπορεί να διαρκέσει ώρες στο βουνό αν έχουμε να αντιμετωπίσουμε κάποιο πρόβλημα υγείας ή κάποιο τραυματισμό! Φανταστείτε, λοιπόν, να βρίσκεστε μεταξύ δύο σταθμών, σε μεγάλο υψόμετρο, και να σας έχει κόψει κρύος ιδρώτας επειδή το στομάχι σας έχει αποφασίσει ότι βαρέθηκε να δέχεται τις “αηδίες” που του δίνετε τόση ώρα και θέλει να τα βγάλει. Ή ακόμη να κινδυνεύετε από θερμοπληξία γιατί πουθενά στον ορίζοντα δεν υπάρχει ούτε ένας θάμνος για να κρυφτείτε. Ακόμη και πέντε λεπτά να αργήσει κάποιος να μας βοηθήσει είναι αρκετά για να προκαλέσουν μεγάλο κακό, δεδομένου, βέβαια, πως αυτός που θα εμφανιστεί γνωρίζει από πρώτες βοήθειες και έχει μαζί του ό, τι χρειάζεται για να τις παρέχει.

Εν ολίγοις, θέλω να πω ότι οι ίδιοι μας πολλές φορές, βλακωδώς, προτιμάμε να κουβαλάμε όσο το δυνατόν λιγότερα εφόδια μαζί μας ώστε να αποφύγουμε το περιττό βάρος. Και αυτά τα οποία σίγουρα θα προτιμήσουμε να θυσιάσουμε είναι ένα φαρμακείο πρώτων βοηθειών, όταν αυτό δεν απαιτείται στον υποχρεωτικό εξοπλισμό του αγώνα. Μάλιστα, ο υποχρεωτικός εξοπλισμός σε έναν ορεινό αγώνα είναι, κατά την άποψή μου, ένα θέμα που χωράει αρκετή συζήτηση και που δεν τηρείται απ’ όλους τους διοργανωτές ανά τον κόσμο. Φυσικά, ένα μικρό φαρμακείο είναι αναγκαίο ακόμη και στην καθημερινή μας προπόνηση απλώς δεν θα αναφερθώ σ’ αυτή διότι γίνεται σε οικείο περιβάλλον για εμάς στο οποίο γνωρίζουμε περισσότερο πώς να συμπεριφερθούμε αν συμβεί κάτι.

 Έτσι, για να μη βρεθούμε προ εκπλήξεως και φτάσουμε στο σημείο να μας κατεβάζουν με φορείο από καμιά βουνοκορφή θα προσπαθήσω να ετοιμάσω ένα μικρό φαρμακείο αγώνα το οποίο ο καθένας από εμάς θα μπορεί να κουβαλάει από το μικρότερο ορεινό αγώνα μέχρι και το μεγαλύτερο ultra βουνού. Βλέπετε, το κακό με το “Βουνό” είναι πως ένα πρόβλημα που φαντάζει, αρχικά, μικρό στο μυαλό μας είναι ικανό να μας καθηλώσει, έπειτα από χιλιόμετρα, και να προκαλέσει μια αλυσιδωτή αντίδραση μεγαλύτερων προβλημάτων!

Θα ξεκινήσω αριθμώντας ένα-ένα αυτά που θα περιλάμβανα στο σακίδιό μου ώστε να νιώθω πως μπορώ να διαχειριστώ κάποια δυσμενή κατάσταση. Προσοχή! Είναι ΑΝΟΗΤΟ να θεωρούμε πως μπορούμε να διαχειριστούμε τα πάντα! Το σημαντικό είναι απλά να νιώθουμε ικανοί και να είμαστε προετοιμασμένοι όσο γίνεται περισσότερο μέχρι να φτάσουμε στο σταθμό όπου θα μας περιθάλψουν άνθρωποι που γνωρίζουν περισσότερα (διασώστες, γιατροί).  

1. Κινητό τηλέφωνο: Η αλήθεια είναι πως ένα τηλέφωνο είναι ικανό να μας βγάλει από τη δύσκολη κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει ακόμη κι αν δεν κρύβει γάζες και τσιρότα μέσα του. Αν έχουμε σήμα, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να επικοινωνήσουμε με τον εκάστοτε διοργανωτή και να του δηλώσουμε το πρόβλημα και την τοποθεσία που βρισκόμαστε, κατά προσέγγιση. Επίσης μπορούμε να καλέσουμε τον Ευρωπαϊκό αριθμό έκτακτης ανάγκης 112 και να κάνουμε το ίδιο δηλώνοντας το πρόβλημα και τη θέση μας. Προσοχή! Σε περίπτωση κλήσης του αριθμού 112 καλό θα είναι να υπάρχει σοβαρός λόγος καθότι μπορεί να κινητοποιηθούν αρκετές υπηρεσίες. Με λίγα λόγια αν έσκασε η φουσκάλα στο πόδι σας και δεν μπορείτε να περπατήσετε μην καλέσετε. Τώρα, αν τυχαίνει το τηλέφωνό σας να είναι και Smartphone τότε είστε ακόμα πιο τυχεροί! Υπάρχει πλήθος δωρεάν εφαρμογών, στο διαδίκτυο, που περιγράφει αναλυτικά διάφορες καταστάσεις που μπορεί να μας συμβούν καθώς και την προσωρινή ή μόνιμη αντιμετώπισή τους.

2. Αλουμινοκουβέρτα:  Όταν ζητείται υποχρεωτικός εξοπλισμός σε κάποιον αγώνα πάντα αυτός θα περιλαμβάνει μια αλουμινοκουβέρτα! Έχει μικρό μέγεθος διπλώνεται εύκολα και χωράει παντού. Το κυριότερο όμως είναι ότι μπορεί να μας προστατεύσει από δύο πολύ επικίνδυνες καταστάσεις για τον ανθρώπινο οργανισμό που αν δεν αντιμετωπιστούν μπορούν να προκαλέσουν ακόμη και θάνατο! Θερμοπληξία και υποθερμία! Ζάλη, δυσφορία και ταχυκαρδία είναι μερικά συμπτώματα της θερμοπληξίας. Σε αυτήν την περίπτωση σκεπάζουμε τον πάσχοντα με τη χρυσή πλευρά της αλουμινοκουβέρτας, αφήνοντας έξω το κεφάλι του. Στην αντίθετη περίπτωση, της υποθερμίας, μπορούμε να αναγνωρίσουμε τον πάσχοντα από συμπτώματα όπως αδυναμία κίνησης, πολύ κρύο δέρμα και δυσκολία στην ομιλία. Τότε τοποθετούμε την αλουμινοκουβέρτα με την ασημένια πλευρά της να βρίσκεται σε επαφή με το σώμα. Κυκλοφορούν επίσης στο εμπόριο ειδικά “μαντηλάκια” τα οποία μόλις ανοιχτούν μπορούν να παρέχουν θερμότητα για αρκετές ώρες. Αυτά, σε συνδυασμό με την αλουμινοκουβέρτα, είναι ό, τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε ενάντια στην υποθερμία μέχρι να μας προσφέρουν ιατρική φροντίδα. Προσοχή, λοιπόν, να μην μπερδέψετε τις πλευρές γιατί ο ένας θα βράσει και ο άλλος θα γίνει μπλε…

3. Αντιισταμινικά χάπια - αλοιφές: Σας έχει τύχει να ξύνεστε τόσο που να θέλετε να γδάρετε το δέρμα σας; Λοιπόν, εμένα μου έτυχε σε κάποια πεζοπορία με φίλους στη Βάλια Κάλντα. Βασικά, όσοι φορούσαμε κοντό παντελονάκι εκείνη τη μέρα την πατήσαμε από κάποιο φυτό μάλλον, καθώς δεν είχαμε εμφανή σημάδια από τσίμπημα, που μας προκάλεσε τρομερή φαγούρα και μικρά εξανθήματα στα πόδια. Εν απουσία αντιισταμινικού χαπιού και κορτιζονούχας αλοιφής βουτήξαμε στον Αώο ποταμό που μας ανακούφισε ελαφρά. Ωστόσο, ένας εξασθενημένος και καταπονημένος οργανισμός (βλέπε ultra αγώνες βουνού) έχει περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσει αλλεργική αντίδραση σε οτιδήποτε, ανά πάσα στιγμή, που μέχρι εκείνη την ώρα δεν του προκαλούσε προβλήματα.

4. Αντισηπτικό Betadine: Το γνωστό σε όλους ιώδιο έχει άριστη μικροβιοκτόνο δράση και είναι ιδανικό για κάθε είδους ανοιχτό τραύμα. Μάλιστα, η συσκευασία των 30ml δεν είναι παρά ένα μικρό μπουκαλάκι που χωράει παντού!

5. Χειρουργικά γάντια:  Ένα ζευγάρι αποστειρωμένα, χειρουργικά γάντια δεν πιάνει καθόλου χώρο και μας προστατεύει απ’ το να μολύνουμε άθελά μας κάποιο ανοιχτό τραύμα. Αν πάλι το λατέξ δεν σας πάει, κυκλοφορούν στο εμπόριο εμποτισμένα, αντισηπτικά μαντηλάκια μιας χρήσης. Παρόλα αυτά, τα γάντια θεωρώ πως είναι η καλύτερη λύση.

6. Γάζες – Επίδεσμοι – Βαμβάκι – Τσιρότο: Από το μικρότερο γδάρσιμο μέχρι και κάποιο ανοιχτό κάταγμα όλο και κάπου θα χρειαστεί κάτι από τα παραπάνω. Γάζες εκτός από απλές καλό θα είναι να έχετε και βαζελινούχες ενώ εκτός από ελαστικούς επιδέσμους φροντίστε να προμηθευτείτε και αιμοστατικούς. Προσοχή! Κατά την περίδεση με επίδεσμο, σε κάποιο τραύμα, στραμπούληγμα ή άλλο, δεν πρέπει να τυλίγουμε πάρα πολύ σφιχτά. Το βαμβάκι, επίσης, θα μας βοηθήσει να καθαρίσουμε κάποια πληγή ενώ το τσιρότο μπορεί να χρησιμεύσει οπουδήποτε, για παράδειγμα ξεκόλλησε η σόλα από το παπούτσι.

7. Αυτοκόλλητα ράμματα: Επειδή φαντάζομαι πως κανείς μας δε γνωρίζει σταυροβελονιά καλό είναι να υπάρχουν αυτοκόλλητα ράμματα στο μικρό μας φαρμακείο. Αν, λοιπόν, έχουμε κάποια πτώση καθώς τρέχουμε και σκιστεί το δέρμα μας, αντί για το γνωστό ράψιμο, κολλάμε τα αυτοκόλλητα ράμματα φέρνοντας τις δύο πλευρές τους σκισίματος όσο πιο κοντά γίνεται. Προσοχή! Προσπαθούμε πρώτα να καθαρίσουμε την πληγή διότι ενδέχεται να μολυνθεί αν την κλείσουμε διαφορετικά. Η συσκευασία από αυτά τα ράμματα διαφέρει ανάλογα με το μέγεθος που θα επιλέξουμε όμως και πάλι δεν πιάνουν σχεδόν καθόλου χώρο στο σακίδιό μας.

8. Νυστέρι: Θα έγραφα ψαλίδι όμως το νυστέρι πιάνει μικρότερο χώρο, είναι αποστειρωμένο και έχει καπάκι που προστατεύει τη λάμα του. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα χρειαστεί να κόψεις. Θυμάμαι κάποιον που αναγκάστηκε να κόψει το παπούτσι του γιατί είχαν πρηστεί τα πόδια του και του μαύρισαν όλα τα νύχια!

9. Compeed: Μια φουσκαλίτσα στο 10^ο χιλιόμετρο μπορεί να είναι μια εγκατάλειψη στο 70^ο. Είμαι σίγουρος πως δε θα ήθελες να πας από “λάστιχο” γι’ αυτό βάλε τρία τέσσερα μέσα στο φαρμακείο σου να υπάρχουν. Προσπάθησε να επιλέξεις διάφορα μεγέθη και σχήματα ώστε να προλάβεις κάθε κακό. Την ίδια δουλειά θα μπορούσαν να κάνουν και τα γνωστά λευκοπλάστ όμως θα ξεκολλήσουν κατευθείαν με τον ιδρώτα. Λίγο βαμβάκι με τσιρότο από την άλλη ίσως κρατήσει περισσότερο, αν τελικά ξέχασες να πάρεις compeed μαζί σου.

10. Sudocrem: Για την ανακούφιση από κάθε μορφής ερεθισμό του δέρματος! Κάνει θαύματα! Μάλιστα, υπάρχουν μικρές συσκευασίες των 15 γραμμαρίων τις οποίες μπορείς να κουβαλάς παντού. Εναλλακτικά, υπάρχουν και φακελάκια μιας χρήσης με ειδικό τζελ για ερεθισμούς  από εγκαύματα.

11. Χάπια (γενικότερα): Ετοιμαστείτε να “κουμπωθείτε”! Εδώ η κατηγορία είναι αρκετά μεγάλη και δεν μπορώ να αναφερθώ συγκεκριμένα παρά μόνο γενικότερα. Εκτός, λοιπόν, από τα αντιισταμινικά χάπια για τα οποία μιλήσαμε παραπάνω, θα πρέπει να έχουμε μαζί μας μερικά παυσίπονα και αντιπυρετικά καθώς επίσης αντιδιαρροϊκά και αντιεμετικά χάπια. Κάποια αντιόξινα  χάπια για το στομάχι είναι καλό να υπάρχουν. Από εκεί κι έπειτα, όποιος ακολουθεί φαρμακευτική αγωγή θα πρέπει να έχει σίγουρα μέσα στο φαρμακείο του τα συγκεκριμένα χάπια!  Τέλος, βάλτε και μια ασπιρίνη μέσα διότι έχει την ιδιότητα να αποτρέπει τις θρομβώσεις στην καρδιά και όλοι γνωρίζουμε τι μπορεί να ακολουθήσει έπειτα από ένα τέτοιο δυσάρεστο συμβάν.

12. Αντιοφικός ορός: Άφησα τελευταίο τον αντιοφικό ορό επειδή η χρήση του γίνεται μονάχα αν έχει αναγνωριστεί το φίδι που μας δάγκωσε και  γιατί πολύ συχνά μπορεί να προκαλέσει σοβαρά αλλεργικά σοκ που είναι ικανά να προκαλέσουν ακόμη και θάνατο. Συνεπώς η χρήση του ορού θα πρέπει να γίνεται μόνο από ιατρικό προσωπικό. Ωστόσο, αν συνεχίζετε να ανησυχείτε για τα φίδια μπορείτε να διαβάσετε εδώ ένα παλιότερο άρθρο του advendure σχετικά με τα φίδια και τον τρόπο αντιμετώπισής τους.

Τώρα, λοιπόν, δεν νιώθετε πιο σίγουροι ότι μπορείτε να αντιμετωπίσετε οτιδήποτε συμβεί στον επόμενο αγώνα σας; Φυσικά, το φαρμακείο αγώνα είναι προσωπική υπόθεση του καθενός και οι ίδιοι μπορούμε να κρίνουμε καλύτερα, ως ενήλικες, τι πρέπει και τι όχι να πάρουμε μαζί μας. Βέβαια, συχνά καταλήγουμε στο τι όχι όμως τώρα υπάρχει, τουλάχιστον, ένας οδηγός τον οποίο μπορούμε να ακολουθήσουμε μα και να διαμορφώσουμε.

Θεοχάρης Λεζπουρίδης