Τρέχοντας Ελεύθερος: Μια συζήτηση με τον Θοδωρή Ζιάκκα για τα Βουνίσια Μονοπάτια, τους μεγάλους αγώνες και την Περιβαλλοντική Ευαισθητοποίηση!

Ο Θοδωρής Ζιάκκας (ή Tuff Akis όπως είναι γνωστός στην βουνίσια “πιάτσα”), πρόσφατα πέτυχε μια εξαιρετική επίδοση και θέση στο Istria100 by UTMB®, έναν αγώνα στην Κροατία με έντονο διεθνή συναγωνισμό, δύσκολο και απαιτητικό, ειδικά με τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες που επικράτησαν φέτος κατά τη διάρκεια της νύχτας. Έχει εξερευνήσει διάφορες αποστάσεις και αγώνες από το 2016 που ξεκίνησε, με τα ultra-trail να αποτελούν πλέον το επίκεντρο των αγωνιστικών του προσπαθειών, ενώ φαίνεται ότι η απόσταση των 100 μιλίων του ταιριάζει. Ο Θοδωρής όμως έχει υιοθετήσει και έναν τρόπο ζωής που εστιάζει στην φυτοφαγική διατροφή και την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση, στοιχεία τα οποία προσπαθεί να περάσει ως μήνυμα, τόσο στην καθημερινότητα του, όσο και μέσα από τους αγώνες και τις μοναχικές προσπάθειες που επιχειρεί στα βουνά. Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση που σας προτείνουμε να διαβάσετε στο Advendure!

 

[Advendure]: Άκη, ας ξεκινήσουμε από την Κροατία και το Istria100 by UTMB®, στο οποίο έκανες μια εξαιρετική εμφάνιση πετυχαίνοντας επίδοση 21.42.50 στον αγώνα 100 μιλίων της διοργάνωσης, καταλαμβάνοντας τελικά την 9η θέση, σε έναν διεθνή αγώνα με δυνατό συναγωνισμό. Πως βίωσες τη συμμετοχή σου σε αυτόν; Πως σου φάνηκε ένας αγώνας αυτού του επιπέδου, πως τον διαχειρίστηκες και τι συναισθήματα σου άφησε η απόδοση σου;

[Θοδωρής Ζιάκκας]: Οι αγώνες είναι για μένα αρκετά σημαντικοί. Μου αρέσει να εξερευνώ νέους τόπους, να γνωρίζω ανθρώπους με τους οποίους προσεγγίζουμε παρόμοια την ζωή αλλά και γιατί με μαθαίνουν πολλα. Στη Κροατία πήγα δίχως να έχω υψηλές προσδοκίες, γνωρίζοντας όμως πως λόγω βαθμολογίας βρισκόμουν στους "elite" αθλητές, το οποίο μου έδωσε λίγη αυτοπεποίθηση παραπάνω. Ξεκίνησα αρκετά γρήγορα τον αγώνα και για τα πρώτα 5 χιλιόμετρα βρισκόμουν στο 2ο γκρουπ λίγο πίσω από τους πρώτους, σίγα σιγά όμως άρχισα να ρίχνω τον ρυθμό μου γνωρίζοντας πως είναι πολύ νωρίς.

Ήξερα πάνω κάτω πως βρίσκομαι στην πρώτη δεκάδα και πλέον έτρεχα με έναν σταθερό ρυθμό, όταν κάπου στο 30 χιλιόμετρο έπεσε το σκοτάδι καθώς ο αγώνας ξεκινούσε στις 5 το απόγευμα! Μπροστά,μας περίμεναν οι μεγαλύτερες ανηφόρες της διαδρομής και ο καιρός ήταν βροχερός. Οι εθελοντές μας είχαν ενημερώσει πως είναι πιθανό να χιονίζει στη κορυφή από την οποία θα περνούσαμε και όντως στα υψηλότερα σημεία του αγώνα συναντήσαμε πυκνή ομίχλη, χιόνι και δυνατούς ανέμους κατά την διάρκεια της νύχτας!

Για αρκετά χιλιόμετρα τρέχαμε παρέα με έναν Πολωνό και έναν Αυστριακό και στο 100ο χιλιόμετρο όπου ήταν και ο κεντρικός σταθμός φτάσαμε στις 12:30 ώρες, όπου άρχισε να χαράζει. Συνέχισα να τρέχω αρκετά καλά, έχοντας όμως αρχίσει να πονάω στα γόνατα. Θεωρητικά τα υπόλοιπα 68 χιλιόμετρα ήταν ήπια κάτι το οποίο τελικά δεν ίσχυε , ο πόνος γινόταν όλο και πιο έντονος αλλά μπορούσα να τον διαχειριστώ. Έχουμε πλέον φτάσει στο 135χλμ και νιώθω πως έχω ακόμη αρκετές δυνάμεις, εκεί ήταν που κέρδισα τρεις θέσεις.

Στις ανηφόρες είχα γρήγορο ρυθμό αλλά στις κατηφόρες και τις ευθείες τα γόνατα μου θαρρώ πως ούρλιαζαν να σταματήσω, έτρεχα αλλά σχετικά αργά πίσω μου είχα ώρες να δω κάποιον και είχα πληροφορηθεί πως είμαι 9ος! Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν πότε θα τελειώσει αυτό το μαρτύριο, τα τελευταία χιλιόμετρα σε αυτούς τους αγώνες πάντα μοιάζουν με αιωνιότητα.

Συνολικά από το αγώνα αποκόμισα πολλά, με έκανε πιο δυνατό και με γέμισε με ενέργεια και κουράγιο για να συνεχίσω τρέχω, επίσης είχα την ευκαιρία να τρέξω με κορυφαίους αθλητές και να καταλάβω πως κανένας μας δεν διαφέρει σε τίποτα! Η διοργάνωση ήταν πολύ καλή και σου παρείχε τα πάντα, η διαδρομή όχι κάτι το ιδιαίτερο αλλά με αρκετά όμορφα σημεία.

 

[Advendure]: Αν κοιτάξει κάποιος τους αγώνες σου από το 2016 που ξεκίνησες το αγωνιστικό ορεινό τρέξιμο μέχρι και σήμερα, θα δει ποικιλία στις αποστάσεις που δοκιμάζεις, με τα ultra -trail να ξεκινούν πάντως το 2019. Αν δεν κάνω λάθος, είναι η δεύτερη φορά που δοκίμασες 100μιλο – μετά το VFUT το 2022 που είχες κερδίσει - και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία και πάλι. Εντυπώσεις από αυτή την απόσταση που είναι πολύ διαφορετική από τους αγώνες των 100-110Κ; Ποια απόσταση πιστεύεις σου ταιριάζει τελικά;

[Θοδωρής Ζιάκκας]: Γνωρίζοντας τον κόσμο του ορεινού τρεξίματος πρώτα μέσα από τις μικρότερες αποστάσεις κατάλαβα πως θα με ελκύσουν περισσότερο οι μεγαλύτερες, έτσι σιγά σιγά ξεκίνησα να αυξάνω τα χιλιόμετρα στους αγώνες. Ναι στη Κροατία ήταν το 2ο 100μιλο και θεωρώ πως ακόμη δεν γνωρίζω τίποτα για αυτήν την απόσταση. Το ότι κέρδισα τον αγώνα στο Παρανέστι την πρώτη φορά που έτρεχα 100 μίλια ήταν για έμενα σημαντικό. Μετά το VFUT ένιωσα πως αγάπησα την απόσταση αυτή και πως σίγουρα μου ταιριάζει πάρα πολύ, νιώθω πως μέσα σε 100 μίλια μπορείς να βιώσεις μία ζωή,δεν διαφέρει σε πολλά, παρά μόνο στο χρόνο! Παρόμοια νιώθω και για τους αγώνες 100- 110 χλμ, θαρρώ πως τα πράγματα αλλάζουν όταν ο αριθμός των χιλιομέτρων γίνεται 3ψήφιος!

 

[Advendure]: Ένα σημαντικό όπως διαπιστώνουμε κομμάτι των βουνίσιων “αναζητήσεων” σου, εκτός των αγώνων, είναι και οι μοναχικές διασχίσεις, όπως τα Dragon’s Trail και παλιότερα το DUST, αλλά και οι ποδηλατικές σου διαδρομές στην Πίνδο και αλλού. Τι σε τραβάει σε τέτοιες προσπάθειες; Τι σου είναι πιο ελκυστικό, οι αγώνες ή τα FKT αυτού του τύπου;

[Θοδωρής Ζιάκκας]: Το ζητούμενο για μένα είναι να κινούμαι στην Φύση γρήγορα είτε είναι αγώνας είτε όταν σκαρφαλώνω βουνά μόνος μου. Το DUST μου έμαθε πολλά και νιώθω πολύ τυχερός που είχα την ευκαιρία να κάνω έστω ένα μεγάλο μέρος του, ήταν η πρώτη μεγάλη περιπέτεια στα βουνά! Το Dragon's Trail ήταν απλά μια σκέψη που κατάφερα να την υλοποιήσω με την βοήθεια ανθρώπων που είναι κοντά μου. Ο σκοπός πίσω απ΄ αυτό είναι να δείξω την ευγνωμοσύνη και τον σεβασμό μου στα 3 μεγαλύτερα βουνά τα οποία με περιβάλουν τον Γράμμο, τον Σμόλικα και την Τύμφη αφήνοντας πίσω το μικρότερο δυνατό ίχνος! Θεωρώ τον άνθρωπο πολυδιάστατο ον,συνέχεια ψάχνουμε για πράγματα έξω από εμάς άλλα είναι εξίσου σημαντικό να υπάρχει η εσωτερική αναζήτηση. Το τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων με βοηθάει να εξερευνήσω τον μέσα και έξω κόσμο και να έρθω πιο κοντά στη πραγματική μου Φύση! Το ποδήλατο δε θα μπορούσε να λείπει ως μέσο εξερεύνησης και κίνησης, είναι κάτι διαφορετικό και σίγουρα θα ήθελα κάποια στιγμή να κάνω ένα μεγάλο ταξίδι! Ως τώρα έχω επιστρέψει από την Γερμανία με ποδήλατο και πέρυσι ένα τετραήμερο bikepacking στη Βόρεια Πίνδο.

 

[Advendure]: Ο τρόπος που ζεις, το νόημα που βάζεις σε προσπάθειες σου, όπως η προστασία της ζωής και της φύσης, είναι κάτι πολύ ενδιαφέρον και σπάνιο στις μέρες μας και στον αθλητισμό. Μίλησε μας λίγο για την επαφή σου με τη φύση, τόσο σαν τρόπος ζωής, όσο και σαν μήνυμα που θέλεις να ακουστεί. Τι είναι αυτό που σε ενοχλεί και θέλεις να περάσεις μέσα από τις περιπέτειες σου στα βουνά;

[Θοδωρής Ζιάκκας]: Τα τελευταία 8 χρόνια ζω στο βουνό, κυρίως στην Τύμφη και τον Σμόλικα. Ήταν μια ανάγκη να αφήσω την πόλη και να ζήσω μακρυά από την μόλυνση και τον θόρυβο, να έχω πρόσβαση σε νερό πηγής και να περάσω πολύ χρόνο με τον εαυτό μου. Η σύνδεση που έχω αναπτύξει με το δάσος και ότι το περιβάλει είναι βαθειά, μέσω αυτής έχω συνδεθεί περισσότερο και με εμένα, η ζωή σε ένα τέτοιο περιβάλλον μπορώ να πω πως σε μεταμορφώνει! Αν υπάρχει κάποιο μήνυμα που θα ήθελα να ακουστεί είναι το ότι τώρα όσο ποτέ ο άνθρωπος έχει ανάγκη να επανασυνδεθεί με το φυσικό περιβάλλον, η προστασία του να γίνει προτεραιότητα και να κατανοήσει πως η ζωή στις πόλεις είναι πολύ μακριά από την Φύση μας και πως αν θέλουμε να δούμε μία αλλαγή πρέπει πρώτα απ' όλα να αλλάξουμε εμάς τους ίδιους και τις καθημερινές μας συνήθειες.

 

[Advendure]: Μίλησε μας λίγο περισσότερο για σένα, ώστε να σε μάθει ο κόσμος που δεν σε γνωρίζει. Που ζεις, με τι ασχολείσαι στην καθημερινότητα σου και ποιο είναι το κοινωνικό και αθλητικό σου background; Πως προέκυψε το Tuff Akis;

[Θοδωρής Ζιάκκας]: Έχω γεννηθεί τον Νοέμβριο του 1988 και έχω μεγαλώσει σε ένα χωριό λίγο έξω από τα Ιωάννινα, το Πέραμα. Η μητέρα μου κατάγεται απο την Κόνιτσα οπότε έχω πολλά βιώματα ως παιδί και από εκεί. Από το 2019 ζω στον Γυφτόκαμπο, μία δασική περιοχή σε υψόμετρο 1.170 μέτρα στο Ζαγόρι στους πρόποδες της Τύμφης, εδώ λειτουργώ ένα ορεινό πανδοχείο το Free Inn Zagori το οποίο παράλληλα είναι και το σπίτι μου. Η καθημερινότητα μου πέρα από την προπόνηση αλλάζει ανάλογα με την εποχή, ένα μεγάλο διάστημα του χρόνου το περνάω μόνος και κάνω γιόγκα, διαλογισμούς και περιπάτους και κυρίως ασχολούμαι με ορεσίβιες δουλειές, παράλληλα υπάρχουν διαστήματα που φιλοξενώ και εξυπηρετώ τον κόσμο που έρχεται. Ως παιδί έπαιζα ποδόσφαιρο κάτι που συνεχίστηκε μέχρι και τα 26 μου που ξεκίνησα το τρέξιμο,μου άρεσε να κάνω σούζες με τα μηχανάκια και να πηγαίνω στα δάση και τα ποτάμια! Η εργασία μου στη πόλη ήταν η μαγειρική κάτι το οποίο συνεχίζω να κάνω με αγάπη αλλά πλέον σύμφωνα με τις δικές μου αξίες. Το Tuff Akis είναι άπλα ένα ψευδώνυμο του Facebook που κατέληξε να γίνει 2ο όνομά μου και οι περισσότεροι πλέον να με γνωρίζουν με αυτό, προήλθε από το ψευδώνυμο του Bob Marley το οποίο είναι Tuff Gong, λατρεύω την reggae μουσική και την κουλτούρα των Ράσταφαρι!

 

[Advendure]: Αν δεν έχει αλλάξει κάτι, κάνεις φυτοφαγική διατροφή. Πώς έχει επηρεάσει η υιοθέτηση μιας φυτοφαγικής ζωής τις επιδόσεις σου ως αθλητής ultra-trail, τόσο στην προπόνηση όσο και κατά τη διάρκεια των αγώνων; Έχεις παρατηρήσει κάποια συγκεκριμένα πλεονεκτήματα ή προκλήσεις σε σχέση με αθλητές που ακολουθούν διαφορετικές διατροφικές επιλογές;

[Θοδωρής Ζιάκκας]: Έγινα φυτοφάγος πριν ξεκινήσω το τρέξιμο και έγινε καθαρά για λόγους ηθικής προς τα ζώα με τα οποία έχω μια περίεργη σύνδεση από παιδί, πάντα ένιωθα πως μοιραζόμαστε πολλά κοινά μαζί τους. Τα ζώα που έχουν την μεγαλύτερη αντοχή και δύναμη στην Φύση είναι κυρίως τα φυτοφάγα, το να είσαι δρομέας αντοχής και φυτοφάγος είναι για μένα ιδανικός συνδυασμός, σίγουρα έχει πολλά πλεονεκτήματα και δεν είναι τυχαίο που όλο και περισσότεροι αθλητές υψηλού επιπέδου στρέφονται σε ολικά φυτοφαγική διατροφή. Η αποκατάσταση συμβαίνει πολύ πιο γρήγορα, στο μυαλό και το σώμα υπάρχει καθαρότητα και κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν υπάρχει τίποτα φυσιολογικό στο να τρώει κάποιος το 2023 ζώα και τα παράγωγα αυτών.

 

[Advendure]: Θα μείνω σε αυτό το θέμα, και θα σε ρωτήσω αν η διατήρηση μιας φυτοφαγικής διατροφής κατά τη διάρκεια των αγώνων μπορεί να γίνει αρκετά δύσκολη λόγω του περιορισμένου εύρους τροφικών επιλογών και των συγκεκριμένων διατροφικών απαιτήσεων; Θα ήθελες να μοιραστείς μερικές συμβουλές για το πώς διαχειρίζεσαι τη διατροφή σου κατά τη διάρκεια των μεγάλων αγώνων ή/και μοναχικών προσπαθειών FKT, εξασφαλίζοντας την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών σoυ και πετυχαίνοντας αποτελεσματική αποκατάσταση του οργανισμού σου;

[Θοδωρής Ζιάκκας]: Η τροφοδοσία στους αγώνες, προπονήσεις και σε περιπέτειες στα βουνά είναι απλή, εξάλλου αυτό που χρειαζόμαστε είναι ζάχαρη, υδατάνθρακες και ηλεκτρολύτες, έτσι αυτόματα για μένα αποκλείονται όλες οι ζωικές τροφές οι οποίες δεν περιέχουν σχεδόν τίποτα απ' αυτά. Προσωπικά δεν έχω αντιμετωπίσει καμία δυσκολία, πλέον, σε όλους τους αγώνες υπάρχουν φυτοφαγικές τροφές. Τρώω κυρίως σούπες λαχανικών, πατάτες , ζυμαρικά και μαζί μου έχω τζελ, μελάσα και μπάρες φροντίζω να λαμβάνω γύρω στα 80-100 gr υδατάνθρακα ανά ώρα και να πίνω μικρές γουλιές νερό συνέχεια, όλα αυτά με την καθοδήγηση του προπονητή μου τα τελευταία 2,5 χρόνια του Δημήτρη Τζεφαλή με τον οποίο έχουμε μια εξαιρετική σχέση και συνεργασία η οποία με έχει ανεβάσει επίπεδο.

 

[Advendure]: Η φυτοφαγία συνδέεται συχνά με την εστίαση σε μια ηθική και βιώσιμη ζωή. Από τη δράση σου έχουμε δει ότι έχει σαφώς επηρεάσει ο φυτοφαγικός τρόπος ζωής σου την προσέγγισή σου στον αθλητισμό όσο αφορά την περιβαλλοντική συνείδηση και τη μείωση του οικολογικού αποτυπώματος. Μπορείς να μας μιλήσεις για τις πρακτικές και τις πρωτοβουλίες που έχεις αναλάβει προς αυτήν την κατεύθυνση;

[Θοδωρής Ζιάκκας]: Το ανθρώπινο σώμα αποτελείται κατά 72% από νερό, η τροφή μας πρέπει να είναι ζωντανή, δεν γίνεται να θέλουμε να ζήσουμε τρώγοντας νεκρή τροφή. Το σώμα μας είναι ένα φοβερό χημείο ίσως το πιο εξελιγμένο σε αυτόν τον πλανήτη και θαρρώ πως δεν έχει όρια, μέσα απ' αυτό δίνοντας του το κατάλληλο έδαφος μπορούμε να βιώσουμε εμπειρίες που δεν μπορούμε να συλλάβουμε καν. Περνώντας τόσες ώρες στη Φύση δέχεσαι πολλές πληροφορίες που αν τις αφουγκραστείς μπορούν να σε διδάξουν πολλά, η φυτοφαγία είναι για σημάδι αφύπνισης και διεύρυνσης της ενσυναίσθησης και του σεβασμού μας προς όλα τα έμβια όντα, την Φύση και στο τέλος προς εμάς τους ίδιους. Αν και παλιότερα έκανα προσπάθειες να μιλάω περισσότερο για τα δικαιώματα των ζώων πλέον απλά μοιράζομαι την εμπειρία μου με άλλους ανθρώπους που πραγματικά ενδιαφέρονται να μάθουν γιατί έτσι νιώθω πιο όμορφα.

 

[Advendure]: Έχεις τρέξει σε πολλούς και διαφορετικούς αγώνες στην Ελλάδα, αλλά πλέον έχεις συμμετάσχει και σε σημαντικούς αγώνες στο εξωτερικό. Που βλέπεις να υπάρχουν διαφορές και που θέλουμε βελτίωση;

[Θοδωρής Ζιάκκας]: Ναι έχω τρέξει αρκετούς και διαφορετικούς αγώνες στη χώρα και θα έλεγα πως δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τους αγώνες του εξωτερικού, η βελτίωση είναι μια αέναη διαδικασία οπότε ναι, τα πάντα μπορούν να εξελιχθούν. Οι αγώνες έξω είναι σίγουρα πιο δύσκολοι στο κομμάτι του συναγωνισμού οπότε σε ωθούν κι εσένα να προσπαθήσεις περισσότερο, βέβαια και στην Ελλάδα πλέον το επίπεδο είναι αρκετά υψηλό σε πολλούς αγώνες και πιστεύω πως οι αθλητές της χώρας θα μπορούσαν να είναι από το καλύτερους αν άλλαζε η νοοτροπία και η παιδεία στο θέμα του αθλητισμού γενικότερα. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα κυρίως αποτελείται από πανέμορφα βουνά.

 

[Advendure]: Κοιτώντας προς το μέλλον, ποιο είναι το όραμα σου ως αθλητής ορεινού τρεξίματος αλλά και άνθρωπος με περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση; Έχεις κάποιους συγκεκριμένους στόχους ή φιλοδοξίες στον νου σου, τόσο όσον αφορά τις αθλητικές σου συμμετοχές, όσο και τη διάδοση της ευαισθητοποίησης για καλύτερη περιβαλλοντική συνείδηση εντός της κοινότητας του trail running;

[Θοδωρής Ζιάκκας]: Ναι, έχω αρκετά πράγματα στο μυαλό μου, φέτος ξεκίνησα το ορειβατικό σκι και θα με ενδιέφερε να ασχοληθώ περισσότερο με αυτό κατά την διάρκεια του χειμώνα. Μαζί με τον προπονητή μου χτίζουμε με σύνεση μία βάση και θα ήθελα του χρόνου να τρέξω το UTMB έχοντας μέχρι τότε αποκτήσει περισσότερη εμπειρία σε αυτή την απόσταση. Προσπαθώ να μην έχω πολλές φιλοδοξίες και να παραμένω υγιής, πριν 2 χρόνια είχα έναν σοβαρό τραυματισμό στον Σμόλικα και χρειάστηκε να κάνω 3 χειρουργεία, αυτό ήταν ένα μεγάλο μάθημα και πλέον η υγεία και η διατήρηση των ισορροπιών είναι προτεραιότητα. Σε έναν μήνα από τώρα θα τρέξω ξανά το Dragon's Trail ως μια FKT προσπάθεια και 1η του Ιούλη το Mythical, από εκεί κι έπειτα υπάρχουν σκέψεις για αγώνες του εξωτερικού. Η συνείδηση σε όλα τα επίπεδα θαρρώ πως είναι ατομικό ζήτημα, καλώς ή κακώς έχω σταματήσει να έχω φιλοδοξίες από την ανθρωπότητα κατανοώντας πως πραγματικά ο καθένας μας ζει στον κόσμο του, προσπαθώ να ζω ειρηνικά με τον εαυτό μου και ότι με περιβάλλει, να αλλάζω συνεχώς όπως ακριβώς κάνει και το σύμπαν και να τρέχω κάθε μέρα ελεύθερος στα βουνά σαν να είναι η τελευταία.

 

Δημήτρης Τρουπής

Δημήτρης Τρουπής

Κατάγεται από το Ξυλόκαστρο Κορινθίας και ζει μόνιμα στην Πάτρα. Συμμετείχε στην συντακτική ομάδα του Adventure Zone από το 2009, ενώ μαζί με τον Τάκη Τσογκαράκη ίδρυσαν και "τρέχουν" το Advendure.  Το τρέξιμο στα μονοπάτια των βουνών και η μεταφορά εικόνων και συναισθημάτων μέσα από τα άρθρα του αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του. Παθιάζεται με τους αγώνες ορεινού τρεξίματος, υπεραντοχής και  περιπέτειας. Έχει πολλές συμμετοχές και διακρίσεις σε αγώνες ορεινού τρεξίματος όλων των αποστάσεων, με έμφαση στους αγώνες ultra trail.  Θεωρεί ότι το τρέξιμο και η πεζοπορία στη φύση είναι μια εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου, μας φέρνει πιο κοντά σε αυτήν και μας κάνει να αγαπήσουμε περισσότερο το περιβάλλον.

www.advendure.com

ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ