[Advendure]: Πότε και πως γεννήθηκε η ιδέα για μια διοργάνωση ορεινού τρεξίματος σε αυτή την πλευρά του Θεσσαλικού Ολύμπου;

[Σάκης Πιτένης]: Η ιδέα γεννήθηκε αρχές του 2010. Ήταν η περίοδος που το ορεινό τρέξιμο στη χώρα μας γινόταν ολοένα και πιο γνωστό και αποκτούσε όλο και περισσότερους υποστηρικτές. Μας εξίταρε η ιδέα, ήμασταν άνθρωποι του βουνού και της περιπέτειας και τρέχαμε όλοι μας σε άλλους αγώνες, απλά είπαμε “γιατί όχι και στον Θεσσαλικό Όλυμπο” με τέτοιο αλπικό τερέν; Στην αρχή δεν ήμουν στην παρέα που το σκέφτηκε διότι στο μυαλό μου είχα κάτι διαφορετικό. Με ενημέρωσαν όμως και πραγματικά είδα την δυναμική που είχε αυτήν η διοργάνωση. Ξεκινήσαμε να στήνουμε τον αγώνα, έγιναν αρκετές αλλαγές στο δυναμικό, μέχρι που η οργανωτική επιτροπή διοργάνωσε με επιτυχία τον πρώτο αγώνα τον Ιούλιο του 2012.

[Advendure]: Πως προέκυψε η ιδέα για την αφιέρωση στον Απόστολο Τσουρέκα;

[Σάκης Πιτένης]: Εντελώς τυχαία. Υπήρξαμε πολύ τυχεροί που μια τέτοια οικογένεια ανέλαβε να μπει μεγάλος χορηγός του αγώνα. Νομίζω ήταν αρχές καλοκαιριού του 2012, όταν μετά από μια μεγάλη μέρα στο βουνό κατεβαίναμε με τα πόδια στον Κοκκινοπλό και σταματήσαμε για μια μπίρα σε ένα μαγαζί στο χωριό, όπου εκεί ήταν μαζί με τους ντόπιους και ο Θάνος Τσουρέκας, γιός του Απόστολου Τσουρέκα. Μιλήσαμε μαζί του και του άρεσε η ιδέα του αγώνα που διοργανώναμε, μας είπε ότι θα τον ενδιέφερε η οικογένεια του να είναι αρωγός του αγώνα για πάντα, δηλαδή για όσα χρόνια θα γίνεται, στην μνήμη του πατέρα του. Αυτό ήταν, με την οικογένεια Τσουρέκα, τον Θάνο, την Εύα και τον ΠΑΥΛΟ που δυστυχώς έφυγε και αυτός πρόσφατα από κοντά μας αναπτύξαμε μια μοναδική σχέση, η οποία αποτυπώνεται στα 13 χρόνια του αγώνα στον αγαπημένο μας Κοκκινοπλό.

[Advendure]: Πως προσέγγισες τη σχεδίαση, την εξέλιξη και τις αλλαγές των διαδρομών της διοργάνωσης μέσα στα χρόνια; Φαντάζομαι, το πιο κομβικό σημείο ήταν το 2022, όταν και σταμάτησε η μεγάλη διαδρομή των 44Κ.

[Σάκης Πιτένης]: Η σχεδίαση ήταν από την αρχή βασιζόμενη στην ιδέα να γίνει ένας μοναδικός skyrace αγώνας που θα περνούσε από όλες τις ψηλές κορυφές του Ολύμπου. Σχεδιάσαμε με προσοχή τους σταθμούς, την ασφάλεια, τα σημεία διαφυγής των αθλητών αν χρειαστεί, μελετήσαμε τους κόφτες και την μεταφορά των αθλητών από συγκεκριμένα σημεία, δοκιμάστηκε ο αγώνας και πήρε άριστα, δοκιμάστηκε με αρκετά δύσκολες συνθήκες!

Βλέποντας ότι πολύ κόσμος ήθελε να ζήσει το μεγαλείο του βουνού αλλά δυσκολευόταν με τα 44Κ, αποφασίσαμε να κάνουμε ένα μικρότερο skyrace και έτσι στήσαμε τον Rupicapra, μαζί με τον Faethon Trail αγώνα, σαν εισαγωγή στο ορεινό τρέξιμο.

Κομβικότατο σημείο το 2022 με την μεγάλη αλλαγή που κάναμε και επί της ουσίας κόψαμε τον αγώνα των 44Κ !

Είμαι άνθρωπος που ότι κάνει θέλει να το κάνει πολύ καλά! Διαβλέποντας ότι πλέον θα δυσκολευτούμε να έχουμε ένα αγώνα πρότυπο όπως το διοργανώναμε αλλά και όπως το είχα στο μυαλό μου για το μέλλον, πήρα αυτή την απόφαση. Αν κάτι δεν προχωράει όπως το θέλω απλά το αλλάζω και αυτό έγινε.

Αποφασίσαμε η διοργάνωση να έχει 2 διαδρομές. Πολλοί εξέφρασαν την δυσαρέσκεια τους, το κατανοήσαμε αλλά ήδη είχαμε πάρει τις αποφάσεις. Αν δεν μπορείς να εξελίξεις την συγκεκριμένη περίοδο κάτι το σταματάς. Ο Φαέθων σταμάτησε στο απόγειο του όπως έπρεπε. Η νέα διοργάνωση πήγε αρκετά καλά και την δεύτερη χρονιά είχε αύξηση συμμετεχόντων περίπου 20%, πολύ σημαντικό αυτό για τη συνέχεια!

[Advendure]: Τι πιστεύεις ότι είναι αυτό που κάνει το τρέξιμο στα μονοπάτια του Θεσσαλικού Ολύμπου και τις κορυφές του βουνού των Θεών (όσο υπήρχε ακόμη η μεγάλη διαδρομή) τόσο ξεχωριστό;

[Σάκης Πιτένης]: Σίγουρα το άγνωστο πεδίο, η απομόνωση ειδικά στα μέσα την διαδρομής, η απουσία μονοπατιών στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής!

Βασικά όμως η ίδια η διαδρομή και η χάραξη της που είχε μοναδικά μέχρι τότε χαρακτηριστικά, όπως η κίνηση σε υψόμετρο πάνω από τα 2000 μέτρα για 30 χιλιόμετρα, το πέρασμα από το Σκολιό στα 2905 μέτρα και η διάσχιση 10 κορυφών πάνω από τα 2000 μέτρα. Όλο αυτό το μείγμα ήταν και θα μείνει για πάντα η “επιτομή του skyrunning αγώνα” στην Ελλάδα!

[Advendure]: Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που συναντήσατε στην διαδρομή του Faethon Skyrace, από το 2012 που ξεκίνησε;

[Σάκης Πιτένης]: Στην αρχή ήταν η σηματοδότηση και οι σταθμοί. Ήταν δύσκολο σε μια διαδρομή 80% εκτός μονοπατιού να την σηματοδοτήσουμε σωστά, όπου ειδικά στα αλπικά λιβάδια είναι γρίφος! Οι σταθμοί και πού έπρεπε να τους τοποθετήσουμε (απουσία καταφυγίων) και φυσικά ο εφοδιασμός των σταθμών, δεν υπήρχαν μουλάρια στην περιοχή, οπότε μάθαμε και από αγώγια!

Βασικότερη όμως πρόκληση ήταν ο καιρός. Είχαμε αρκετές φορές κακοκαιρία στον Φαέθων, το οποίο είναι αρκετά πιεστικό καθώς πρέπει να πάρεις την σωστή απόφαση, έχοντας την ευθύνη για πολλούς αθλητές. Ειδικά σε ένα τέτοιο απομακρυσμένο και σε μεγάλο υψόμετρο αγώνα πρέπει να λάβεις υπόψη πολλές παραμέτρους. Όλοι οι διοργανωτές θα με καταλάβουν!

[Advendure]: Δώσε μας 2-3 από τις πιο όμορφες στιγμές από την ιστορία της διοργάνωσης.

[Σάκης Πιτένης]: Όταν τελείωσε η πρώτη διοργάνωση το 2012 και τερμάτισαν όλοι οι αθλητές ασφαλείς, 87 άτομα αν θυμάμαι καλά, βλέποντας τον Δημήτρη Κωστούλη, έναν από τους σημαντικότερους συνοδοιπόρους μου στο ταξίδι του Φαέθων τον αγκάλιασα τόσο δυνατά και δακρύσαμε και οι δύο, ακόμη το θυμάμαι!

Θυμάμαι επίσης την πρώτη χρονιά τους αθλητές που ερχόταν να τρέξουν και είχαν τόση ενέργεια και όρεξη να γνωρίσουν την μοναδική αυτή διαδρομή. Στο τέλος βγάλαμε όλοι μαζί μια μεγάλη οικογενειακή φωτογραφία την βλέπω ακόμη και θυμάμαι τόσα πολλά, ήταν η βάση για να ξεκινήσει για μένα αυτό το μεγάλο ταξίδι που φέτος φτάνει τα 13 χρόνια!

[Advendure]: Τι είναι αυτό που σε ευχαριστεί περισσότερο ως Τεχνικό Διευθυντή, αλλά και ψυχή του αγώνα;

[Σάκης Πιτένης]: Όλη η διοργάνωση από την αρχή ως το τέλος! Η σηματοδότηση όταν είμαι μόνος πάνω στην διαδρομή! Όταν τερματίζουν όλοι οι αθλητές υγιείς, κλείνουν οι σταθμοί και γυρνάνε όλοι πίσω με ασφάλεια που σημαίνει, σωστή σηματοδότηση, σωστό εφοδιασμό σταθμών, σωστό προγραμματισμό και επιτέλους ότι τα μονοπάτια του αγώνα χρησιμοποιούνται και από πεζοπόρους εδώ στην περιοχή μας. Κάτι πάρα πολύ σημαντικό για μένα είναι και η επαφή με τους αθλητές ,καθώς μου αρέσει να συζητάω αρκετά τεχνικά και άλλα θέματα του αγώνα.

[Advendure]: Ποια πράγματα είδες να αλλάζουν ριζικά για τη διοργάνωση από την πρώτη της χρονιά μέχρι και την περσινή; Για το Ορεινό Τρέξιμο γενικότερα; Για σένα ως άνθρωπο μέσα από την εμπειρία σου με τη διοργάνωση;

[Σάκης Πιτένης]: Πολλά! Σίγουρα η διοργάνωση ακολούθησε την ίδια την εξέλιξη του ορεινού τρεξίματος στη χώρα μας, με αύξηση αθλητών, περισσότερους χορηγούς, άνοιγμα στο εξωτερικό, συμμετοχή σαν βαθμολογούμενος προκριματικός αγώνας για μεγάλες διοργανώσεις του εξωτερικού. Άλλαξε και η δική μας οπτική για τον αγώνα όπως η προσέγγιση, η επικοινωνία, ο σχεδιασμός των δράσεων και αλλαγές σε πρόσωπα.

Το ορεινό τρέξιμο στην χώρα μας από το 2010 μέχρι και τον κορωνοιό έτρεξε 100αρι. Μην ξεχνάμε ότι οι περισσότερες μεγάλες διοργανώσεις ξεκίνησαν αρχές 2010 εκτός από 2-3, που ήδη γινόταν με μεγάλη επιτυχία. Ήταν τα χρόνια των πλούσιων αγώνων, αθλητές από το εξωτερικό, μεγάλα ρεκόρ, τεράστια συμμετοχή, πολλαπλασιασμός αγώνων και αθλητών. Στην περίοδο του κορωνοιού όλα πάγωσαν. Τα τελευταία δυο χρόνια βλέπουμε πάρα πολλούς αγώνες μικρής απόστασης να διοργανώνονται από Φορείς και Δήμους σε όλες τις περιοχές της χώρας μας!

[Advendure]: Ποιες δράσεις αφορούν τη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος της διοργάνωσης, στο ιδιαίτερο και ευαίσθητο οικοσύστημα του Ολύμπου και των χωριών και περιοχών που επηρεάζονται από τον αγώνα;

[Σάκης Πιτένης]: Πάνω σε αυτό το κομμάτι δουλεύουμε από τότε που ξεκινήσαμε τον αγώνα σε βασικούς άξονες όπως:

• Το βασικό, όλα τα πλαστικά της διοργάνωσης να πάνε μετά τον αγώνα στην ανακύκλωση
• Για τα νερά στους σταθμούς έχουμε επαναχρησιμοποιούμενα βαρέλια με κάνουλα
• Μαζεύουμε τις πλαστικές κορδέλες σήμανσης αμέσως μετά τη λήξη της διοργάνωσης
• Ενημερώνουμε όλους τους αθλητές για τη σημασία του οικοσυστήματος και την ρητή απαγόρευση απόρριψης απορριμμάτων στο βουνό!

Επίσης σε συνεργασία με τους τοπικούς συλλόγους και την κοινότητα αλλάξαμε την τοποθεσία απόρριψης μπάζων στο χωριό. Mε το Δασαρχείο και τις υπόλοιπες υπηρεσίες και συλλόγους είμαστε σε συνεχή επικοινωνία όσο αφορά θέματα πυροπροστασίας, λαθροθηρίας και παράνομης υλοτομίας!

[Advendure]: Πόσο επηρέασε την περιοχή του Κοκκινοπηλού η διοργάνωση, όσο αφορά τους ανθρώπους, τις υποδομές, αλλά και τον τουρισμό;

[Σάκης Πιτένης]: Θα ξεκινήσω από τους ανθρώπους, όπου μετά από τόσα χρόνια που γίνεται ο αγώνας αποτελούν και οι ίδιοι κομμάτι του, βοηθούν όπου τους ζητήσουμε ειδικά σε βαριές εργασίες, παίρνουν πρωτοβουλίες και γίνονται περισσότερο επιδραστικοί στην προβολή της περιοχής και του αγώνα.

Επίσης ιδρύθηκε και ο ορειβατικός σύλλογος Κοκκινοπηλού έχοντας και αυτός ενεργό ρόλο στη διοργάνωση του αγώνα.

Σίγουρα ο Κοκκινοπηλός και η γύρω περιοχή μπήκαν ακόμη περισσότερο στο χάρτη του ορεινού και αθλητικού τουρισμού, η αλήθεια είναι όμως όχι όσο περίμενα. Ναι μεν στον Κοκκινοπηλό αναπτύχθηκαν τα τελευταία χρόνια 1-2 μικρές Ξενοδοχειακές μονάδες και καταλύματα τύπου Airbnb και σίγουρα περισσότεροι ορειβατικοί σύλλογοι περπατάνε στα ανοιγμένα – καθαρά μονοπάτια του αγώνα, αλλά θα μπορούσαμε να κάνουμε περισσότερα.

Πιστεύω πάρα πολύ στην περιοχή αυτή. Το συγκριτικό πλεονέκτημα του Ολύμπου και της εύκολης πρόσβασης σε αυτόν είναι μια παράμετρος που ακόμη δεν εκμεταλλευτήκαμε όσο πρέπει. Ο Fethon Skyrace κάθε χρόνο προσελκύει πολλούς αθλητές και επισκέπτες. Είναι το μεγαλύτερο γεγονός ορεινού τρεξίματος στον Θεσσαλικό Όλυμπο, ας χτίσουμε πάνω σε αυτό περισσότερο!

[Advendure]: Κάποιες σκέψεις σου για την διοργάνωση του 2024 και για το μέλλον; Τι να περιμένουμε;

[Σάκης Πιτένης]: Και για φέτος ο αγώνας θα έχει τις 2 διαδρομές των 24κ και 14κ. Εστιάζουμε ακόμη περισσότερο στην ποσοτική και ποιοτική αναβάθμιση του race bag και της ίδιας της διοργάνωσης. Φιλοσοφία μας τα τελευταία χρόνια είναι “πρώτα ο αθλητής” ο οποίος πρέπει να απολαμβάνει ένα προϊόν αντάξιο του Ολύμπου, της φήμης του αγώνα και του αντιτίμου που καταβάλει.

Σκέψεις για το μέλλον δεν σταματούν να υπάρχουν. Το τερέν του Ολύμπου είναι ατελείωτο, με πολλά μονοπάτια εδώ στο θεσσαλικό Όλυμπο να παραμένουν “κρυμμένα”. Όλα αυτά τα μονοπάτια αν ενωθούν μας δίνουν μεγάλο ανάπτυγμα! Το roller coaster του Ολύμπου δεν σταματά!

Δημήτρης Τρουπής