Παρόλο που τρείς εβδομάδες πριν είχα θέσει σαν αγώνα στόχο το OCC by UTMB ήταν αδύνατον να μην είμαι παρών σε αυτήν την μεγάλη διοργάνωση .Έτσι στις 12 Σεπτεμβρίου πέταξα για Αμερική και συγκεκριμένα για το Colorado.

Το πρόγραμμα της διοργάνωσης ξεκινούσε στις 13 Σεπτεμβρίου με αναγνώριση του τελευταίου τμήματος του αγώνα και προσαρμογή στο υψόμετρο. Πρωί πρωί, αφού πήραμε το πρωινό μας χωριστήκαμε σε ομάδες και με αυτοκίνητα ανεβήκαμε στην κορυφή του αγώνα - το γνωστό Pikes Peak – στα 4.300m υψόμετρο .Εκεί τρέξαμε 7χλμ στα μονοπάτια του αγώνα αλλά όπως καταλαβαίνετε δεν ήταν και τόσο εύκολο λόγω του υψομέτρου.

Οι επόμενες μέρες μέχρι τον αγώνα στις 16 Σεπτεμβρίου ήταν πιο χαλαρές καθώς κάναμε προπονήσεις όλοι μαζί, 10-15χλμ, σε πολύ ωραία πάρκα της περιοχής όπως το Red Rock Trail ή το The garden of gods. Αλλά εκτός από την προπόνηση είχαμε ωραίες στιγμές παίζοντας παιχνίδια και εξερευνώντας την κουλτούρα και τα όμορφα μέρη της πολιτείας.

Η μέρα του αγώνα ήρθε αλλά δυστυχώς η αίσθηση δεν ήταν καλή γιατί ένιωθα αδιάθετος από την προηγούμενη μέρα και είχα 37,2 πυρετό. Όταν ξεκίνησα τον αγώνα από τα πρώτα λεπτά κατάλαβα ότι δεν θα είναι εύκολη μέρα για εμένα αφού είχα πολύ βαριές ανάσες. Παρόλα αυτά δεν υπήρχε καμία περίπτωση να τα παρατήσω αφού το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να δώσω μάχη με τον εαυτό μου και να τερματίσω. Τελικά παρόλα τα προβλήματα που αντιμετώπισα κατάφερα να τερματίσω με έναν αξιοπρεπή χρόνο, αλλά φυσικά όχι ικανοποιητικό για τα δεδομένα μου. Στην κορυφή λόγω του υψομέτρου και της κούρασης η αποκατάσταση ήταν πραγματικά πολύ δύσκολη, αφού το οξυγόνο στα 4.300m είναι περίπου 40% λιγότερο από ότι στην επιφάνεια της θάλασσας. Η χαρά του τερματισμού, το χιονισμένο τοπίο, τα χρώματα και τα χαμόγελα των συναθλητών μου ήταν αυτά που θα μου μείνουν αξέχαστα.

Την επόμενη μέρα,17 Σεπτεμβρίου, πρωί πρωί φύγαμε όλοι μαζί για να πάρουμε την πτήση μας με προορισμό το αεροδρόμιο Fresno. Αφού φτάσαμε εκεί κατευθυνθήκαμε οδικώς στο μοναδικό και πασίγνωστο δάσος (Yosemite Ναtional Park) και τρέξαμε όλου μαζί 12 χιλιόμετρα κάτω από τα επιβλητικά και τεράστια δέντρα του.

Στις 18 Σεπτεμβρίου διανυκτερεύσαμε στην Mariposa. Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε την πορεία για τον τελικό προορισμό όπου θα γινόταν ο αγώνας, το Mammoth City . Στην διαδρομή σταματήσαμε σε ένα από τα πιο γνωστά spot των ορειβατών τον βράχο (EL CAPITAN ) και τρέξαμε 27 Km κάτω από αυτό το επιβλητικό αξιοθέατο.

Από τις 19 μέχρι της 21 Σεπτεμβρίου επισκεφτήκαμε πολύ όμορφα μέρη και αξιοθέατα της περιοχής όπως όπως το Hot Springs (λίμνες με πολύ ζεστό νερό ) αλλά και τις Twin Lakes.

Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου ήταν η μέρα του αγώνα. Οι θερμοκρασίες ήταν πολύ χαμηλές κοντά στους μηδέν βαθμούς και απαιτούσε κατάλληλο ρουχισμό .Ο αγώνας ήταν αρκετά δρομικός αλλά πανέμορφος .Ξεκινήσαμε μέσα από το χωριό ανεβήκαμε στην κορυφή στα 3.400m όπου ο πολύ δυνατός ψυχρός αέρας δυσκόλευε ακόμα περισσότερο την ανάβαση. Στην συνέχεια άρχισε η κατάβαση από την άλλη πλευρά του βουνού και ο αέρας κόπηκε μόλις μπήκαμε στο μονοπάτι της κατάβασης που είχε μια πάρα πολύ ομαλή κλήση κοντά στο -5% και για αυτό οι ταχύτητες ήταν μεγάλες. Περίπου 3 χλμ αφού ξεκίνησε η κατάβαση δυστυχώς είχα μια ατυχία και χάθηκα στην διαδρομή για περίπου 1.5 χιλιόμετρα. Παρόλα αυτά δεν χαλάρωσα καθόλου και συνέχισα να δίνω τον αγώνα μου. Προσωπικά έμεινα ικανοποιημένος με την επίδοση μου καθώς είχαν περάσει μόνο λίγες μέρες που άρχισα να νιώθω καλύτερα και σίγουρα απόλαυσα τον αγώνα.

Tο τέλος αυτού του USA trip είχε επίσκεψη στο San Francisco, κάτι ιδιαίτερο για μένα γιατί δεν είχα επισκεφτεί πάλι μεγάλη πόλη στην Αμερική. Αυτές οι δυο τελευταίες μέρες ήταν πολύ γεμάτες για τον λόγο ότι γνωρίσαμε τόσα πολλά μέρη από αυτή την πελώρια πόλη σε μικρό χρονικό διάστημα. Εν κατακλείδι είναι ωραίο το San Francisco, πολυκοσμικό, αλλά προσωπικά προτιμώ τα βουνά της California.

Κάπως έτσι τελείωσε αυτό το όμορφο ταξίδι που θα μου μείνει σίγουρα για πάντα στην μνήμη.

Τελειώνοντας, θέλω να ευχαριστήσω το Tihio Race αλλά και την Golden Trail World Series που με βοήθησαν να πραγματοποιήσω αυτό το ταξίδι αλλά και όλους εσάς που πάντα με σκέφτεστε και με ενθαρρύνετε.

Κωνσταντίνος Παραδεισόπουλος

Photo copyright: Lenny Vollet, Lise Neucomm, Philemon Ombogo Kiriago, The Adventure bakery, Golden Trail Series