Η απαράμιλλη ομορφιά του Ζαγορίου, το φιλόξενο ξενοδοχείο του Νίκου και της Λίτσας στο Τσεπέλοβο, που πλέον μας περιμένει κάθε χρόνο, η αποκατάσταση στους καταρράκτες του Ηλιοχωρίου, η -ομολογουμένως- υψηλού επιπέδου διοργάνωση… Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τους αγώνες εκεί;

Μπορεί το αγαπημένο μου TERA να έχει αλλάξει πλέον διαδρομή, αλλά παραμένει συναρπαστικό, και όσο μου το επιτρέπει η υγεία μου, θα μπαίνω στην περιπέτεια της Νταβάλιστας, του γύρου της Δρακόλιμνης, του τρεξίματος προς τον Αυγερινό και της κατάβασης της Σκάλας Τσεπελόβου, πριν από τη λύτρωση του τερματισμού!

Το σίγουρο είναι πως πλέον μας έχουν κερδίσει οι άνθρωποι και το μέρος, και κάθε χρόνο, οικογενειακώς, περνάμε ένα ευχάριστο τριήμερο στο Ζαγόρι και συμμετέχουμε όλοι… σε κάποιον από τους αγώνες.

Χρήστος Κατσιρόπουλος

Προηγούμενα άρθρα της στήλης:

Μνήμες και Σκέψεις από τα μονοπάτια του Ζαγορίου: Ιωάννα Μπαράτσα!

Μνήμες και Σκέψεις από τα μονοπάτια του Ζαγορίου: Νίκη Γεωργίου!

Μνήμες και Σκέψεις από τα μονοπάτια του Ζαγορίου: Δημήτρης Σελέτης!

Μνήμες και Σκέψεις από τα μονοπάτια του Ζαγορίου: Νικολέτα Τζαβάρα!

Μνήμες και Σκέψεις από τα μονοπάτια του Ζαγορίου: Βασίλης Αναγνωστόπουλος!